یک هفته پس از امضای توافقنامه صلح میان آمریکا و طالبان، افغانستان بار دیگر شاهد رویدادی خونبار بود. مهاجمین مسلح ظهر روز جمعه (۱۶ حوت/ اسفند) با حمله به مراسم بیست و پنجمین سالروز شهادت عبدالعلی مزاری، از رهبران سیاسی سابق افغانستان حدود ۹۰ نفر را به خاک و خون کشیدند.
گروه تروریستی داعش مسئولیت این رویداد را بر عهده گرفت اما با این حال، بسیاری از مقامات حاضر در این مراسم، این حمله را مشکوک و پرسش برانگیز خواندند.
این حمله تروریستی در حالی انجام شد که بسیاری خوشبینانه اعتقاد داشتند صلح میان آمریکا و طالبان، روزنه امیدی برای ایجاد امنیت در افغانستان خواهد بود اما این حمله تروریستی نشان داد که جنگ در افغانستان ابعاد پیچیده تری دارد و ممکن است چهره جنگ افغانستان از محوریت طالبان به سایر گروه ها تغییر کند.
در این راستا «دکتر علی واحدی»، کارشناس و آگاه مسائل سیاسی افغانستان در گفتگو با خبرنگار حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران جوان ابعاد مختلف رویدادهای اخیر افغانستان را تشریح کرده است که متن کامل آن را در زیر مشاهده می کنید:
رویداد خونبار اخیر در کابل نشان داد که توافق آمریکا و طالبان به معنای ایجاد ثبات و امنیت نیست و ناامنی ممکن است به طریق دیگری ادامه یابد؛ نظر شما درباره ارتباط توافقنامه صلح آمریکا و طالبان با مساله امنیت افغانستان چیست؟
مساله اصلی که مورد تایید تمام کارشناسان داخلی و خارجی افغانستان و رسانه هایی که استقلال فکری دارد می باشد این است که تمام ناامنی های افغانستان زیر سر آمریکا و ناتو است.
آمریکا به نیروهای امنیتی و سران سیاسی افغانستان اجازه نمی دهند که امنیت افغانستان را تامین کنند. همینطور در مسائل دیگری از جمله انتخابات نیز وضعیت به همین منوال است و همانطور که برخی از مقامات و چهره های سیاسی افغانستان تاکید کرده اند، اعلام نتایج انتخابات دست آمریکا است.
تمام وضعیت هوایی، زمینی و امنیتی افغانستان به صورت تمام و کمال دست آمریکایی ها است و آنها نمی خواهد که از انفجارها جلوگیری کنند؛ مشخص است که آنها هدفی را دنبال می کنند و نمی خواهند دولتی مردمی و قوی در افغانستان شکل بگیرد زیرا اگر چنین وضعیتی به وجود بیاید، دیگر زمینه ای برای حضور آنها نخواهد بود.
من یقین دارم که آمریکا به توافق خود نیز با طالبان عمل نمی کند؛ تمام احزاب افغانستان و مجموع ملت باید زمینه خروج آمریکا و ناتو را از افغانستان مساعد کنند و ملت نیز از این مساله پیشتیبانی می کند.
آمریکا دو دهه است که در افغانستان حضور دارد اما هر ادعایی که کرده است عکس آن از آب درآمده است؛ مانند مساله امنیت که آمریکا می گفت امنیت را در افغانستان تامین می کنیم اما نه تنها چنین نشد، بلکه شرایط امروز افغانستان از سال ۲۰۰۰ نیز بدتر شده است.
لذا آمریکا اهداف خاصی دنبال می کند و به فکر تامین امنیت افغانستان نیست؛ تا زمانی که آمریکا از افغانستان خارج نشود و شخصیت های سیاسی افغانستان منسجم نشوند نه دولت قوی در افغانستان تشکیل می شود و نه امنیت تامین خواهد شد.
آمریکا در حاشیه توافق با طالبان تاکید کرده است که این گروه باید با داعش مبارزه کند؛ آیا این موضوع نوعی تغییر چهره جنگ افغانستان است و ناامنی های افغانستان با محوریت داعش و زیر نام این گروه تروریستی به پیش خواهد رفت؟
استراتژی آمریکا این است که در هر مقطع زمانی یک چیزی را بهانه می کند. پس از مساله ۱۱ سپتامبر ابتدا طالبان را تحت فشار گذاشت که بن لادن را تحویل دهند؛ سپس به بهانه اینکه طالبان بن لادن را تحویل نمی دهد به افغانستان یورش نطامی کردند. پس از اینکه بن لادن کشته شد باید آنها افغانستان را ترک می کردند زیرا انگیزه آنها از آمدن به افغانستان دستگیری بن لادن بود اما این بار بهانه کردند که طالبان مشکل ایجاد می کند و یک زمان دیگر هم گفتند شبکه حقانی مشکلاتی ایجاد می کند.
آمریکا هر روز یک بهانه ای گرفتد و پس از جریانات سوریه و گروه تروریستی داعش، آمریکا یک بهانه جدیدی به دست آورد. آنها وضعیت را طوری بحرانی نشان دادند که گویی خطر داعش از طالبان نیز بیشتر است. این در حالی است که داعش در افغانستان پایگاه اجتماعی ندارد؛ از سوی دیگر وقتی طالبان با داعش درگیر می شد، آمریکا و ناتو به جای اینکه علیه داعش اقدام کنند برای نجات داعش وارد عمل می شدند.
لذا آمریکا برای حضور خود هر روز یک سناریویی ایجاد می کند و آن را بهانه ای برای اشعال افغانستان قرار می دهد تا نزد جامعه جهانی حضور خود را توجیه نماید.
یکی از بندهای توافقنامه طالبان و آمریکا این است که طالبان باید رابطه خود با تمام گروه های تروریستی را قطع کند. در حالی که ارتباط طالبان با سایر گروه ها بسیار به هم تنیده است و به عنوان مثال، سراجالدین حقانی، همزمان رهبر شبکه حقانی و معاون گروه طالبان است؛ آیا طالبان واقعا می تواند ارتباط خود با گروه های تروریستی را قطع کند؟
آمریکا دارد بازی می کند و این کشور خود منشا و بناینگذار گروه های تروریستی است؛ اگر آمریکا دست از افغانستان بردارد یقین داشته باشید که تروریسم جایگاهی در افغانستان ندارد.
مردم به یک جریان نادرست اجازه حضور نمی دهند و اگر جریانی بخواهد افراط گرایی کند و خلاف اصول انسانی و اسلامی عمل نماید، مردم مانع آن می شوند.
ملت افغانستان، ملتی قوی، مجاهد و آگاه است و اگر طالبان هم ادعایشان واقعی است باید به خواست ملت عمل کند.
دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا اخیرا گفته است که احتمال غلبه طالبان بر دولت افغانستان و قبضه کردن قدرت توسط این گروه پس از خروج ناتو وجود دارد؛ نظر شما در این خصوص چیست؟
نه طالبان به تنهایی می تواند قدرت را در افغانستان به دست بگیرد نه جناح های دیگر؛ اگر طالبان و یا یک گروه دیگر فکر می کنند که می توانند قدرت را قبضه کنند اشتباه می کنند.
دولت در افغانستان باید به خواست مردم باشد؛ مردم افغانستان نیز ملتی مسلمان و آزاد اندیش هستند و خواستشان افغانستانی مستقل و متحد است.
آمریکا می خواهد وانمود کند که اگر ما خارج شویم دوباره طالبان حاکم می شود، در حالی که همین آمریکا از طالبان حمایت کرد و دولت مجاهدین سقوط کرد.
بحمدالله مکر و حیله های آمریکا اکنون دیگر جایگاهی ندارد و ملت آگاه هستند. آمریکا عامل اصلی بحران افغانستان است و اگر آنها از افغانستان خارج شوند مشکلات حل خواهد شد.
انتهای پیام/