به گزارش خبرنگار حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، بهاره موذن چی، دانش آموخته دکتری دانشکده مهندسی نساجی رشته شیمی نساجی و علوم الیاف دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح تکمیل سریع منسوج پلی استر با سنتز در محل با نانوذرات فلزی جهت ایجاد خاصیت رسانای الکتریکی اظهار کرد: این پروژه در راستای تولید منسوجات رسانا در مرحله آزمایشگاهی اجرایی شده است.
او با بیان اینکه منسوجات ما به روشهای دیگر در کشور و سایر کشورها اجرایی شده گفت: تاکنون از روش منسوجات استفاده نشده است.
موذن چی عنوان کرد: هزینه زیادی را صرف آن کرده اند تا این پارچهها تولید شود؛ زیرا از تاروپود الیاف فلزی و یا از مواد اولیه گران قیمت مانند پلیمرهای رسانا و یا مواد کربنی استفاده کرده اند.
این محقق افزود: این روشها منجر شده است که پارچه نهایی منعطف نباشد و از قیمت بالایی نیز برخوردار باشد. در منسوجاتی که با روشهای دیگر رسانا شده مدت زمان فرایند طولانی بوده، اما روشی که ما در پیش میگیریم در مدت ۴۵ دقیقه یک پارچه، رسانا میشود.
موذن چی با اشاره به مزیتهای روش سنتز در محل برای رسانا شدن منسوجات گفت: علاوه بر اینکه مدت زمان کوتاهی برای رسانا شدن پارچه در این روش صرف میشود هزینه کمتری نیز دارد. در این آزمایشها از پارچههای پلی استر و پنبه معمولی استفاده کردیم که در یک مرحله نتیجه ازمایشها مشخص شد. همچنین از این منسوجات در صنایع پزشکی، ورزشی، حفاظتی و نظامی استفاده میشود.
بیشتر بخوانید:کلاسهای مجازی دانشگاهها چطور برگزار میشوند؟
محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر با اشاره به روش خود برای رسانا شدن منسوجات اظهار کرد: در این روش، نانوذرات فلزی در یک مرحله در پارچه نشانده میشود که این پارچه صددرصد خاصیت حفاظت در برابر اشعه را داشته و مقاومتی برابر با یک اهم دارند.
او با تاکید بر اینکه در این روش، روش «تکمیل سریع» بکار گرفته شده است، بیان کرد: این طرح در مقیاس ازمایشگاهی اجرایی شده که قابلیت صنعتی شدن نیز دارد. در حال حاضر با صنایع مختلف صحبت کردیم و منتظر جواب آنها در راستای استفاده از روش سنتز در محل و برای تولید پارچهها هستیم.
انتهای پیام/