به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، قرن بیستم، بهترین اختراعات تاریخ را برای انسانها به ارمغان آورد، از جمله دستاوردهای مهمّی مانند کامپیوتر شخصی و نخستین جاروبرقی ها. اما وقتی به سیر تطوّر و پیشرفت این اختراعات رجوع میکنیم و به شکلی که نخستین بار ظاهر شده اند باز میگردیم، ملاحظه میکنیم که هر یک از آنها به شکل قابل توجّهی در طول سالها تغییر کرده اند. برخی از فناوریها برای استفاده در آشپزخانه و برخی دیگر روانه دفاتر اداری و... شدند. در این گزارش میتوانید به شکل برخی از این اختراعات که در قرن بیستم در ایالات متحده آمریکا رواج داشتند نگاهی بیندازید، تا میزان پیشرفتی را که تا به حال داشته و به شکل امروزی در آمده اند را ببینید.
قبل از اختراع جارو برقی مردم با جارو دستی زمین را پاک میکردند. میتوانیم بگوییم که ایده جارو برقی به نیمه قرن نوزدهم باز میگردد، وقتی که مخترع آن یک فرچه دایرهای شکل را به چرخ بسته بود تا فرآیند نظافت آسانتر انجام شود. این روند را ادامه دادند تا جایی که کار به اختراع ساز و کارهایی خلاقانهتر رسید که هدف از آن کاهش میزان خستگی و صرف انرژی ناشی از جارو زدن بود. در نهایت جارو برقی در سال ۱۹۱۱ میلادی اختراع شد.
جارو برقی اصلی در سال ۱۹۰۱ میلادی اختراع شد، ایده ساخت جارو برقی در ابتدا به خوبی ساخته و پرداخته نشده بود، ایده ساخت جارو برقی به احساس نیاز مخترعی به نام «هوبرت بوث» بازمی گشت که میخواست واگنهای ایستگاه راه آهن را تمیز کند. روش تمیز کردن او از طریق ایجاد جریان هوا و دمیدن آن به سمت نقطهای بود که قصد نظافت و پاکسازی آن را داشت، و طبیعتاً ایده محکم و قابل اعتماد برای تمیز کردن وسایل نبود، به محض اینکه جریان هوای فشرده را به سمت منطقه و وسایل مورد نظر هدایت میکردند، وسایل و اثاث به نقطه دیگری پرتاب میشدند.
با آغاز سال ۱۹۰۸ میلادی، جارو برقی به شکل امروزی درآمد. در سال ۱۹۰۸ میلادی طراحی جارو برقی از سر گرفته شد، به طوریکه خاصیّت مَکش برای گرفتن غبار و ریخته شدن آنها در کیسه به جارو برقیها اضافه شدند. شرکت «هوور» پیشگام تولید جارو برقی بود که تا به امروز هم به عرضه تولیدات خود ادامه میدهد. این روزها، جارو برقیها در شکلها و اندازههای مختلف به بازار آمده اند، اما یکی از پیشرفتهترین آنها، روبات جاروکننده «رومبا» است که میتواند با حفظ نقشه خانه، سطوح مختلف را تمیز کند.
ساخت نخستین ماشین لباسشویی در سال ۱۹۰۸ میلادی صورت گرفت، قبل از پیدایش این ماشین لباسشویی مردم لباسهای خود را در حوض میشستند و آن را از بند آویزان میکردند تا خشک شود. اما با آغاز سال ۱۹۰۸ میلادی، نخستین ماشین لباسشویی به نام «ثور» پا به عرصه تولیدات لوازم خانگی گذاشت که لباسها را میشستند و در مدت کوتاهی خشک میکردند. این ابزارهای گرانقیمت به ندرت در خانه همه مردم یافت میشد.
ماشین لباسشویی با آغاز دهه نود قرن بیستم در بیشتر خانهها وجود داشت. پس از آنکه ماشین لباسشویی محبوبیت زیادی به دست آورد، طراحیهای جدید آن به بازار آمدند که طرحهایی ساده و قوی بودند. در آن زمان ماشین لباسشویی دوقلو شایع شده بود، یک طرف برای شستن و طرف دیگر برای خشک کردن بودند.
پس از خشک شدن لباس ها، از اتو برای خلاص شدن از چروکها استفاده میکردند. با وجود اینکه اختراع اتو در اواخر قرن ۱۹ صورت گرفت، اما اتوی برقی تا اواسط قرن بیستم رواج نیافته بود. با آغاز دهه پنجاه قرن بیستم، اتوها میتوانستند هم با بخار و هم بدون بخار لباسها را صاف کنند، و به طور اتوماتیک هم خاموش بشوند.
اتو پرس برای خوش فرم شدن لباس ها؛ اتوپرس یک ابزار استوانهای شکل بود که قرنها مورد استفاده قرار میگرفت و حتی در برخی از خانههای عصر ویکتوریا هم نمونههایی از آن وجود داشت. اتو پرس یک وسیله کاربردی برای صاف کردن لباس و پتو و. با استفاده از نیروی بخار و نیروی فشار به حساب میآمد.
پیشرفت تکنولوژی و اختراع مایکروویو در سال ۱۹۴۷ میلادی صورت گرفت. مایکروویو پس از کشف «ریز موج ها» دستهای از امواج مایکروویو اختراع شد و میتوانست غذا را سریعتر از حرارت مستقیم بپزد. در ابتدا مایکروویوها بسیار بزرگ و پرخرج بودند، به همین دلیل محبوبیتی نداشتند و کمتر کسی از آنها استفاده میکرد و بسیاری از مردم هم از ریزموجها و استفاده از آن در پخت غذا واهمه داشتند.
ساختن نخستین مایکروویو برای کاربرد خانگی و فروش آن در سال ۱۹۵۵ با آغاز نیمههای دهه هفتاد قرن پیش آغاز شد و فقط ۴ درصد از خانهها مایکروویو داشتند، اما امروزه این میزان به ۹۰ درصد رسیده و تقریباً هر خانهای یکی از آن را دارد.
در آغاز قرن بیستم، به یخچالهای ابتدایی «جعبه یخ» میگفتند. جعبههای یخ اغلب از چوب ساخته و با یخ پر میشدند، به طوریکه داخل جعبه را با فلز قلع یا چوب پنبه میپوشاندند تا سرمای داخل جعبه برای مدت طولانی حفظ شود و وقتی یخ آب میشد در سینی پایین جعبه چکه میکرد.
یخچال برقی در سال ۱۹۴۰ میلادی اختراع شد، ایده جعبههای یخ در دهههای بیست و سی قرن پیش استمرار یافت و در نهایت به اختراع یخچال برقی منتهی شد. یخچالهای برقی غذا را از طریق سیستم خنک کننده نصب شده در بالای دستگاه سرد نگه میداشتند. در دهه پنجاه قرن بیستم تقریباً در آشپزخانه هر خانهای یک یخچال وجود داشت که غذاها به خوبی در آنجا نگهداری میشد.
به تدریج اختراعات همسو با رفاه طلبی مردم پیش میرفتند. پیش از قرن بیستم، مردم در تابستان برای خنک کردن و تهویه هوا از ابزارهای دستی استفاده میکردند. با گذشت زمان و به طور مشخص از سال ۱۹۰۲ میلادی همه چیز تغییر کرد، یک مهندس به نام «ویلیس کریر» اولین دستگاه تهویه هوا را اختراع کرد که کارآیی آن برای استفاده در خانه نبود و فقط برای تهویّه کارگاه چاپی که «کریر» در آن کار میکرد ساخته شده بود. با آغاز نیمه قرن بیستم، بسیاری از خانهها به دستگاه خنک کننده مجهّز شدند و اغلب پنجرهها مکانهایی بودند که برای قرار دادن خنک کننده از آنها استفاده میشد.
سشوار دستی در قرن بیستم اختراع شد و به آسانی موها را خشک میکرد. نخستین سشوار مو در دهه بیست قرن پیش اختراع شد و فقط ۱۰۰ وات حرارت استفاده میکرد، به همین دلیل خشک کردن موی یک نفر وقت زیادی میگرفت. این دستگاه قابل حمل بسیار سنگین و بزرگ بود و با آغاز دهه شصت قرن بیستم، سشوارها از مواد سبک تری ساخته و به چیزی شبیه آنچه امروز استفاده میکنیم تبدیل شدند.
پس از اختراع سشوار زنان روشهای خلاقانه تری را برای خشک کردن موی سر ابداع کردند. آنها برای دستیابی به مدل موی مورد نظرشان در سالنهای آرایش، از سشوارهای مرسوم استفاده نمیکردند بلکه یک کیسه را که بالای آن سوراخ بود را محکم به سرشان میبستند. از قسمت خالی کیسه لولهای فلزی وصل شده بود و حرارت منتشره از یک مولد گرما که در پشت سر قرار داشت را به موها میرساند. به محض روشن شدن مولد گرما، موهای فرد شروع به خشک شدن میکرد.
تلویزیون یکی دیگر از اختراعاتی است که مسیر جهان را تغییر داد. شرکت «ژنرال الکتریک» نخستین دستگاه تلویزیون به نام «اوکتاگون» را ساخت که در آن فناوری مکانیکی و دیسک استفاده شده بود و فقط یک برنامه به نام «کوئینز مسنجر» را نمایش میداد. در وهله اول این تلویزیون برای کارکردهای تجاری فروخته نمیشد، سرانجام با گذشت سالها دستگاه تلویزیون شاهد تغییرات اساسی بود، طرحهای آن تغییر کرد و به جزئی از وسایل و اثاثیه ثروتمندان تبدیل شد. با آغاز سال ۱۹۶۰ میلادی، دستگاه تلویزیون بزرگتر شد، ایدههای تولید رشد کرد و در نهایت تلویزیون به عنصر اصلی خانهها تبدیل شد.
با آغاز دهه پنجاه و شصت قرن گذشته تلویزیون در بسیاری از خانههای ایالات متحده آمریکا رواج یافته بود و از انحصار ثروتمندان خارج شده بود. در واقع با آغاز سال ۱۹۵۱ میلادی، دوازده میلیون خانواده یک دستگاه تلویزیون در خانه هایشان داشتند. در دوران ما پیشرفت فناوری تولید تلویزیون به اوج خود رسیده است، و دستگاه جعبهای تلویزیون جای خود را به صفحات مسطح و فناوریهای سه بعدی داده اند.
اختراع سیستم کامپیوتر جهشی کیفی در زمینه پیشرفت اختراعات بود. در قرن بیستم طراحی کامپیوتر بارها صورت گرفت و به آرامی رشد و پیشرفت نمود تا جایی که به شکلی که امروز میشناسیم درآمده است.
استفاده اساسی از کامپیوتر در زمینه ارزیابیهای مهندسی و علمی در طول سالهای دهه پنجاه و شصت قرن بیستم بود و کامپیوترها به مردم عادی فروخته نمیشد بلکه تا اندازه زیادی برای انجام معادلات سخت در مدت زمان اندک استفاده داشت. برای مثال دستگاه کامپیوتری از نوع E۱۰۱ که ۳۳ هزار دلار قیمت داشت مدت زمان محاسبه را تا ۹۵ درصد کاهش میداد.
وقتی سیستم کامپیوترها پیشرفت کرد، هدف از تولید آن، مردم عادی بودند. با آغاز دهه پنجاه تعداد زیادی سیستمهای کامپیوتری برای استفاده شخصی به بازار عرضه شد و مسیر برای شرکت اپل باز شد تا نمونههای معروف خود را عرضه کند.
تمرکز روی سیستمهای قابل حمل سرانجام منجر به اختراع تلفن همراه شد. تلفن همراه یکی از اختراعات بزرگ قرن بیستم است. در ابتدا نخستین تلفنهای همراه چندان محبوب نبودند، چون بسیار بزرگ بودند و کاربردشان اندک بود. گفته میشود قابلیت انتشار موسیقی پاپ در تلفنهای همراه در محبوب شدنشان نقش مؤثری داشته است. با افزوده شدن ویژگیهای بیشتر به تلفن همراه جایگاه مهم و قابل توجه این ابزار روز به روز ارتقا پیدا کرد.
منبع:تابناک
انتهای پیام/