علیرضا کمالی بازیگر«آبادان یازده ۶۰» در گفتوگو با خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره اینکه آیا ستارهها تضمین فروش فیلم در گیشه هستند یا نه، گفت: اگر در فیلم خوب حضور داشته باشد، تاثیرگذار است و اگر فیلم خوب نباشد، معکوس جواب میدهد.
او در خصوص کم اهمیتی شخصیت پردازی نقشها توسط برخی بازیگران و تکراری شدن شخصیتها، بیان کرد: این موضوع چند وجهی است؛ بازیگر زمانهایی را نیاز دارد که از قاعده خارج و دور باشد، زندگی کند، ببیند، سختی بکشد، عاشق شود و دلش بشکند. وقتی که در مسیر شهرت، درآمد و حاشیههای مثبت قرار بگیرد که البته لذت بخش هم است، زیستش کم میشود و ابزارهای بازیگری اش مانند گریه، خنده، خشم و... تکراری میشود و این پرکاری و تکرار ضربه زننده است.
وی تصریح کرد: البته نه اینکه خودشان میل به پرکاری داشته باشند، چون جامعه سینمایی و فیلمسازی از آنها میخواهند و ناخودآگاه پرکار میشود و به شخصه از آن به عنوان عنصر منفی یاد نمیکنم بلکه میگویم مجال خودکاوی و پی بردن به خیلی از ظرایف هستی را از خودش میگیرد.
وی در خصوص تاثیر تکراری بودن فیلمنامهها بر تکراری شدن بازی بازیگران، گفت: جمع یک سری اتفاقات است که او را از دنیای کشف و شهود شخصیت قصه برای ایفای نقشی متفاوت دور میکند. فیلمنامهها میتواند تکراری باشد، اما آیا فکرهایی که پشت فیلمنامه هاست هم تکراری است؟ پس کاری که اتفاق میافتد فقط گردن بازیگر نیست.
این بازیگر در پایان گفت: عموما همه عوامل تشکیل دهنده یک فیلم واقعا باید به خودشان مجالی بدهند و زندگی کنند تا به ورطه تکرار نیفتند.
انتهای پیام/