به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  هوش مصنوعی بخشی از علوم کامپیوتر است که بر ایجاد ماشین‌های هوشمندی تأکید دارد که مانند انسان کار می‌کنند و واکنش نشان می‌دهند. با پیشرفت علم و تکنولوژی روز به روز هوش مصنوعی توسعه می‌یابد و دستگاه‌ها و ماشین‌ها و نرم‌افزار‌ها در حوزه‌های مختلفی، چون پزشکی، نظامی، امنیتی، اینترنت، خودروسازی و بسیاری دیگر وارد شده و این حوزه‌ها را دست‌خوش تغییر و تحولات مثبتی کرده است.

 در سلسله گزارش‌هایی درباره کاربرد‌های هوش مصنوعی، به بررسی ابعاد کاربردی آن می‌پردازد. در این بخش به بررسی کاربرد‌های هوش مصنوعی در حوزه نظامی اشاره شده است.

اگر بخواهیم ماشین‌ها کنترل همه چیز را به دست نگیرند، باید روی مواردی تمرکز کنیم که ماشین‌ها قادر به انجام آن‌ها نیستند. در این گزارش به تأثیر هوش مصنوعی بر زندگی انسان پرداخته‌ایم.

از دستیار مجازی در تلفن همراه هوشمند، تا اتومبیل‌های خودران؛ هوش مصنوعی به‌سرعت در حال پیشرفت است و در برخی کار‌ها حتی از انسان بهتر عمل می‌کند.

همان‌طور که اکثر تغییراتی که در سطح جهان رخ می‌دهد تأثیرات مثبت و منفی به‌همراه دارد، هوش مصنوعی نیز همین‌طور است و همچنان به شکل‌گیری دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم ادامه می‌دهد. هر یک از ما باید توانایی خود را برای تعادل در نحوه زندگی انسان و انتقال به دنیای هوش مصنوعی در نظر بگیریم.

براساس گزارشی که توسط گروه تحقیقاتی فناوری IDC انجام شده است، پیش‌بینی می‌شود هزینه‌های مربوط به هوش مصنوعی تا سال ۲۰۲۰ به ۴۶ میلیارد دلار برسد و هیچ نشانه‌ای از کاهش و کندی روند وجود نداشته باشد. هوش مصنوعی قطعاً در حال افزایش است که هم در تجارت و هم در زندگی افزایش یافته است.

آیا با سرآمد شدن ماشین‌ها، انسان‌ها درنهایت کنترل خود را از دست می‌دهند؟

هر زمان که یک فناوری جدید معرفی شود عواقب پیش‌بینی‌نشده‌ای را به دنبال دارد، و هوش مصنوعی نیز از این قاعده مستثنی نیست.

آیا این درست است که روبات‌ها و هوش مصنوعی شغل‌ها را از بین می‌برند؟

این چیزی است که اغلب اوقات می‌شنویم. همه مردم درباره معایب و مزایای فناوری نظرات خود را دارند. بااین‌حال، اگر به‌طور مثبتی در مورد آن فکر کنید، هوش مصنوعی در حقیقت مشوّقِ تکامل بازار کار است، زیرا کارجویان متوجه می‌شوند که برای داشتن امنیت شغلی باید مهارت‌های جدیدی را در میان پیشرفت‌های سریع فناوری، فرابگیرند.

حقیقت این است که، مردم هنوز هم به کار خود ادامه خواهند داد، اما با کمک هوش مصنوعی بهتر کار خواهند کرد. به‌عبارت‌دیگر، دوگانه‌ی بی‌نظیر انسان و ماشین‌ها در کنار هم به‌زودی به یک فرم جدید عادی در محیط کار تبدیل می‌شوند. در حال حاضر بسیاری از کار‌های روزمره مانند پاسخ دادن به ایمیل‌ها، ورود اطلاعات و مسئولیت‌های مربوطه وجود دارد که اگر مشاغل آماده به رسمیت شناختن این پتانسیل‌ها باشند، توسط «دستیاران هوشمند» انجام خواهد شد.

اگر بخواهیم خارج از محیط کار را بررسی کنیم، می‌بینیم که روزبه‌روز مردم بیشتری روی به زندگی در خانه‌های "هوشمند" می‌آورند و تجهیزات مسکونی خود را به سخت‌افزار و نرم‌افزار مجهز می‌کنند که می‌تواند باعث کاهش مصرف انرژی، تأمین امنیت بهتر و دیگر مزایا شود. هوش مصنوعی همچنین تأثیر عمیقی بر مراقبت‌های پزشکی دارد و منجر به بهبود و تشخیص بسیاری از بیماری‌ها می‌شود و در نتیجه شهروندان سالم‌تر و اقتصاد‌های سالم‌تری را به ارمغان می‌آورد.

توانایی تکنولوژی برای پاسخگویی به سؤالات بیشتر، حل مشکلات بیشتر و نوآوری به روش‌های غیرقابل‌تصور، فراتر از ظرفیت مغز انسان می‌باشد، و بدی و خوبی این موضوع بسته به درک هر شخص دارد. اما ارتقاء فناوری به افراد این امکان را می‌دهد تا با بهبود کیفیت زندگی، روی عملکرد‌های بالاتر تمرکز کنند.

چالش‌های بسیاری درزمینهٔ هوش مصنوعی وجود دارد، اما بزرگ‌ترین آن‌ها این مورد است که انسان بتواند جایگاه خود را در این دنیای جدید پیدا کند (چراکه انسان‌ها مدعی هستند توانایی‌های منحصربه‌فردی دارند).

یک مطالعه توسط شرکت مشاوره انگلیسی PwC، پیش‌بینی کرده است که از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۳۷، ۷ میلیون شغل موجود در انگلستان توسط هوش مصنوعی جایگزین خواهد شد. بااین‌حال، ۷،۲ میلیون شغل جدید نیز می‌تواند ایجاد شود. بله، بسیاری از مردم متحیر و نگران‌اند که بخشی از ۷ میلیون نفری هستند که شغل خود را از دست می‌دهند یا بخشی از ۷.۲ میلیون نفری خواهند بود که شغل جدید برایشان ایجاد می‌شود. با توجه به تأثیر تحول‌آمیز هوش مصنوعی بر جامعه ما و پیامد‌های اقتصادی، سیاسی، حقوقی و نظارتی که باید برای آن آماده شود، زندگی با این عدم اطمینان برای بسیاری از مردم سخت است.

در اصل، هوش مصنوعی درباره تقلید از فرآیند‌های اندیشه انسان است. اساساً بشر باید به هوش مصنوعی چگونگی عملکرد همه‌چیز را آموزش دهد، اما به هوش مصنوعی نمی‌توان آموخت که چگونه همدل باشد و فکرش را انتقال دهد، کاری که فقط انسان‌ها می‌توانند انجام دهند. اینکه اجازه بدهیم ماشین‌ها مسائل را حدس بزنند و برای حل آن‌ها کمک کنند یک چیز است، اما اینکه عمداٌ اجازه داده دهیم ماشین‌ها مسیر را کنترل کنند، باعث می‌شود که انسان‌ها اضافه باشند. یعنی انسان‌ها حضورشان در پروسه تصمیم‌گیری اضافی است.

بنابراین، برای ما بسیار مهم است که نسبت به هوش مصنوعی شک و تردید داشته باشیم و کاستی‌های آن را درکنار پتانسیل آن تشخیص دهیم. با تمرکز بیشتر بر آموزش افراد در مهارت‌های نرم، می‌توانیم تعداد بیشتری انسان‌های شاغل داشته باشیم که بتوانند در کنار ماشین‌ها کار کنند و درنتیجه بهترین‌های هر دو جهان (انسانی و هوش مصنوعی) را ارائه دهند.

منبع: آنا

انتهای پیام/