به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، انسان از زمانی که پا بر روی زمین گذاشته از منابع طبیعی فراوان و ارزشمندی که کره زمین بی دریغ در اختیارش گذاشته استفاده برده.

به مواد غذایی‌ای که فروشگاه‌ها را پر کرده اند فکر کنید، به دستگاه‌های پزشکی‌ای که در بیمارستان‌ها جان افراد را نجات می‌دهند و به گوشی هوشمندتان که زندگی را برایتان بسیار راحت‌تر کرده. بدون وجود منابع طبیعی هیچ کدام این‌ها هم وجود نداشتند.

بیشتربخوانید : تغییرات اقلیمی و خطر انقراض پنگوئن‌های امپراطور

در واقع ما به قدری به بودن آن‌ها عادت کرده ایم که وجودشان برایمان تبدیل به امری بدیهی شده و دیگر به چشم مان نمی‌آید؛ ما حتی نمی‌توانیم خود را در دنیایی بدون آن‌ها تصور کنیم. در حالی که بسیاری از این منابع تجدیدپذیر نیستند و از بین رفتن آن‌ها فاجعه بار خواهد بود.

حالا می‌خواهیم ببینیم اگر همه‌ی منابع طبیعی زمین از بین بروند چه سرنوشتی در انتظار ما خواهد بود.

اکسیژن

در میان فراوان‌ترین عناصر جهان، اکسیژن مقام سوم را دارد. گرچه وجود اکسیژن برای ما تبدیل به امری بدیهی شده، اما حدود یک میلیون سال است که میزان اکسیژن در سیاره زمین رو به کاهش گذاشته. علت اصلی این مسأله انتشار گاز کرین دی اکسید است و به گفته‌ی بعضی محققان در نتیجه‌ی آن هوای قابل تنفس کره زمین به زودی به پایان خواهد رسید، گرچه بیشتر دانشمندان معقدند ما در آستانه‌ی یک بحران اکسیژن نیستیم. با این حال، اگر برای حتی ۵ ثانیه هیچ اکسیژنی در سیاره زمین وجود نداشته باشد، این اتفاق چنان عواقب هولناکی دارد که سقوط هواپیما‌ها و پودر شدن سازه‌های بتنی تنها گوشه‌ای از آن‌ها است. به این ترتیب اینکه چه بلایی بر سر بدن ما خواهد آمد چندان غیر قابل تصور نیست.

آب

۴/۶ میلیارد سال است که آب سیاره‌ی زمین را سیراب می‌کند. حدود ۷۰ درصد از سطح کره زمین را این منبع طبیعی پوشانده که شامل اقیانوس ها، دریاها، رودخانه‌ها و دریاچه‌ها می‌شود. در جو زمین و حتی زیر سطح آن هم آب وجود دارد. اما بیشتر از ۹۵ درصد این آب غیرآشامیدنی است و ما با کمبود فزاینده‌ی آب شیرین در مقایسه با مقدار مورد نیازمان رو به رو هستیم. طبق پیش بینی‌های کارشناسان اگر واقعاً روزی آب شیرین کره زمین به پایان برسد، دنیا شاهد فجایعی مثل جنگ، خشکسالی و سقوط اقتصاد جهانی خواهد بود.

درختان

کره زمین بیشتر از ۳ تریلیون درخت دارد. جنگل‌ها ۳۰ درصد از سطح زمین را پوشانده اند. اما درخت‌های سیاره‌ی ما ما در حال نابودی هستند. کره زمین در فاصله‌ی سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۶ بیشتر از ۱،۲۹۴،۹۹۴ کیلومتر مربع از این منبع طبیعی را بر اثر جنگل زدایی از دست داد و میزان آن به ۴۶ درصد از زمان آغاز تمدن انسان رسیده است. بدون وجود درختان، دنیا از هم فرو خواهد پاشید. درختان اکسیژن تولید می‌کنند، از خاک محافظت می‌کنند، چرخه‌ی آب را تنظیم می‌کنند، سیستم‌های غذایی ما را تأمین می‌کنند و مواد و مصالح ارزشمندی برای ساخت و ساز در اختیار ما می‌گذارند.

خاک

یکی از مقامات سازمان ملل اذعان کرده خاک کره زمین با چنان سرعتی در حال فرسایش است که ممکن است ظرف حدوداً ۶۰ سال آینده این منبع طبیعی را به کلی از دست دهیم. گرمایش زمین، جنگل زدایی‌ها و استفاده از مواد شیمیایی در کشاورزی، همگی در تخریب خاک نقش دارند و در واقع ما با سرعتی بیشتر از آنکه بتوانیم خاک را بازتولید کنیم، آن را مصرف می‌کنیم. ما برای پرورش حدوداً ۹۵ درصد از مواد غذایی خود به خاک زراعی سالم نیاز داریم و اگر خاک حاصلخیزی برای رشد محصولات کشاورزی وجود نداشته باشد، تمام تمدن بشری از بین می‌رود.

گیاهان

همچون درختان، گیاهان هم ما را تغذیه می‌کنند و به ما اکسیژنی که تنفس می‌کنیم را می‌دهند. اگر گیاهان از بین بروند، انسان‌ها و حیوانات از گرسنگی تلف و دچار خفگی خواهند شد. البته اکسیژن تا مدتی در جو زمین باقی می‌ماند، اما خیلی قبل‌تر از تمام شدن اکسیژن، مواد غذایی به پایان می‌رسد. چقدر احتمال دارد که گیاهان کره زمین از بین بروند؟ همه چیز به وضعیت آب و خاک و البته ذخیره‌ی بذر ما بستگی دارد. خوشبختانه خزانه جهانی بذر سوالبارد در نروژ ساخته شده تا جلوی انقراض گیاهان گرفته شود.

سوخت‌های فسیلی

سوخت‌های فسیلی مثل ذغال، نفت و گاز طبیعی از میلیون‌ها سال پیش وجود داشته اند و از بقایای گیاهان و جانوران به وجود آمدند. ما برای چیز‌هایی مثل گرما، انرژی، سوخت و تولید وسایل روزمره مثل وسایل برقی، دستگاه‌های الکترونیک و لوازم آرایشی به آن‌ها وابسته هستیم. اما وابستگی ما به این منابع تجدید ناپذیر باعث نابودی کاهش ذخایر آن‌ها شده و در تغییرات آب و هوایی هم نقش دارد. طبق پیش بینی‌های برخی دانشمندان، اگر انرژی دیگری را جایگزین نکنیم، سوخت‌های فسیلی سیاره زمین تا سال ۲۰۶۰ به اتمام خواهند رسید.

فلزات کمیاب

در دنیا ۶۲ فلز مختلف از جمله روی و مس وجود دارد، اما فلزات کمتر شناخته شده‌ای مثل ایندیوم و گالیوم هم هست که ما آن‌ها را استخراج می‌کنیم و از آن‌ها در تولید محصولات، ساختمان سازی و بسیاری صنایع دیگر استفاده می‌کنیم. این فلزات تجدیدناپذیر هستند، یعنی اگر روزی به پایان برسند، دیگر برای همیشه تمام شده اند. اگر فلزات سیاره زمین تا به حال تمام شده بودند – که البته دانشمندان چنین اتفاقی را در آینده‌ی قابل پیش بینی ما نمی‌بینند – مجبور بودیم بدون وسایلی زندگی کنیم که برای زندگی ما حیاتی هستند، مثل گوشی‌های هوشمند و کامپیوترها، تجهیزات پزشکی نجات بخش مثل دستگاه‌های ام آر آی، خودرو‌ها و سازه‌های مدرن.

حیوانات و ماهی‌ها

گرچه ما اغلب آن‌ها را جزء منابع طبیعی به حساب نمی‌آوریم، اما حیوانات و ماهی‌ها به طور طبیعی وجود دارند و از آنجایی که ما از آن‌ها استفاده می‌کنیم، آن‌ها یکی از حیاتی‌ترین منابع ما محسوب می‌شوند. اگر غذای حیوانات تا به حال از بین رفته بود، حیوانات هم از بین رفته بودند، اما از آن نگران کننده‌تر این است که آیا ماهی‌های سیاره زمین هم نابود خواهند شد. صندوق جهانی طبیعت در سال ۲۰۱۲ در مورد صید بیش از اندازه‌ی ماهیان هشدار داد و گزارشات اخیر هم آن را تأیید کرده. نابودی موجودات آبزی هم به سلامت انسان‌ها و هم اکوسیستم زمین صدمه می‌زند و برخی پیش بینی کرده اند این اتفاق تا سال ۲۰۵۰ رخ خواهد داد.

هلیوم

شاید اگر بدانید که در میان فراوان‌ترین عناصر جهان، هلیوم مقام دوم را دارد، تعجب کنید، اما نباید اینطور باشد. هلیوم یک گاز طبیعی و تجدید ناپذیر است که از عناصر کلیدی اسکنر‌های پزشکی، کرایوژنیک، ابر آهنربا‌های مورد استفاده در تحقیقات حوزه‌ی سلول‌های مغزی و حتی دستگاه‌های مورد استفاده‌ی ارتش، محسوب می‌شوند. گرچه فقط ۱۵۰ سال از کشف این گاز می‌گذرد، اما دانشمندان معتقدند ما همین حالا هم در حال نزدیک شدن به نقطه‌ی بحرانی هستیم. اگر گاز هلیوم سیاره زمین به پایان برسد، این مسأله دست کم به تندرستی انسان‌ها لطمه وارد خواهد کرد.

نمک

در میان مواد معدنی‌ای که ما آن‌ها را استخراج می‌کنیم و از آن‌ها برای بهبود زندگی خود بهره می‌بریم، نمک بی تردید شناخته شده‌ترین آن‌ها است. نمک یا همان سدیم کلراید، یک منبع طبیعی تجدیدناپذیر است که از آن نه فقط برای آشپزی و نگهداری مواد غذایی، بلکه برای تولید کلر و سدیم هیدروکسید هم استفاده می‌شود، دو ماده‌ای که در تولید مواد مصنوعی مثل پلاستیک، نایلون و شیشه‌ی ضدگلوله کاربرد دارند. گرچه ذخایر نمک حالا وضعیتی بحرانی ندارد، اما اگر تمام شده بود، باید جایگزینی برای عمده‌ی وسایل خانگی پیدا می‌کردیم که به نوعی از نمک تولید شده بودند؛ البته غذا‌های ما هم بی مزه می‌شدند.

فسفر

فسفر، یک ماده‌ی معدنی کمیاب، اما حیاتی است که فقط در اندک نقاطی از دنیا یافت می‌شود، از جمله چین، مراکش و ایالات متحده آمریکا. کود‌ها باید به قدری سالم باشند که بتوانند محصولات کشاورزی را تغذیه کنند و صنعت کشاورزی برای حفظ سلامت کود‌ها به ماده‌ی فسفر نیاز دارد. بدون وجود این ماده با کمبود غذایی جدی در سطح جهانی مواجه می‌شویم. مرکز تحقیقاتی فسفر دنیا در مورد محتمل بودن این کمبود هشدار داده، مگر اینکه ذخایر بیشتری از این منبع طبیعی زندگی بخش بیابیم. فسفر باعث افزایش سلامت اکوسیستم‌های آبی هم می‌شود که رشد جلبک‌ها و دیگر گیاهان آبزی را کنترل می‌کند.

انرژی باد و خورشیدی

انرژی خورشیدی و نیروی بادی را منابع طبیعی تجدیدپذیر می‌دانند، یعنی تا زمانی که خورشید در آسمان وجود داشته باشد (خورشید باعث ایجاد باد هم می‌شود) این انرژی‌ها به پایان نخواهند رسید. شاید تنها راه اتمام این انرژی‌ها از طریق اثر موجی باشد، یعنی اگر مواد و مصالحی که از آن‌ها برای ساخت صفحات خورشیدی و آسیاب‌های بادی استفاده می‌شود به نوعی به اتمام برسند. اگر خورشید یک روز ناپدید شود، نیروی جاذبه، مدار زمین و آب و هوای قابل تحمل و زندگی به آن شکلی که می‌شناسیم، از بین خواهند رفت. در این شرایط آخرالزمانی تنها امید باقی مانده برای انسان، پناه بردن به زیردریایی‌ها و همینطور زیستگاه‌هایی است که در آن‌ها از انرژی زمین گرمایی استفاده می‌شود.

منبع: روزیاتو

انتهای پیام/