به گزارش گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، آرش آذرپناه نویسنده و پژوهشگر خوزستان گفت: رسم براین است که در رونمایی کتاب ویژگی‌هایی از کتاب ارائه شود که خواننده را برای خواندن کتاب ترغیب کند.

او افزود: در مورد مجموعه نخست سهام سجیراتی به نام "سایه ها" که بیش از یک سال از چاپ آن می‌گذرد بار‌ها صحبت شده و آن را نقد کردیم و هنوز فکر می‌کنم آن کتاب از مجموعه‌های خیلی خوب در فضای ادبی دهه ۹۰ اهواز و خوزستان است.

آذر پناه تصریح کرد: داستان سجیراتی به نوعی زنده کننده شرایط دهه ۴۰ تا ۶۰ مکتب خوزستان است. به طوری که داستان‌ها کاملاً عینی از نوع رئالیسم عصیانگر هستند که پیش از این در استان خوزستان در آثار تقوایی تا احمد محمود و بخشی از آثار احمد آقایی، صمد طاهری و نویسندگان مکتب خوزستان در دهه ۶۰ دیده ایم.

پژوهشگر خوزستانی بیان داشت: سهام سجیراتی را باید از این نسل ادبی از لحاظ کاری است که در داستان‌های سهام سجیراتی از لحاظ مضمون دو نوع موضوع دیده می‌شود؛ یکی جنگ و یکی جامعه شهری که جامعه شهری تحت تاثیر باور‌ها و رسوم یک منطقه خاص قرار دارد و این نشان می‌دهد سجیراتی این نکته مارکز را که از بومی شدن به جهانی شدن می‌توان رسید، سرلوحه قرار داده است همچنین در داستان‌های سهام سجیراتی شاید خیلی لازم نباشد دنباله ریزه کاری‌ها بگردیم، چراکه مضامین آنقدر در داستان برجسته هستند و از درام زیاد صحبت شده که ما معمولا خیلی دیر به ظرافت‌ها می‌رسیم.

او ادامه داد: این داستان نویس، نویسنده‌ای تجربه گرا است و تلاش کرده داستان‌هایی متفاوت بنویسد، افزود: سجیراتی شهامت دارد و جاه طلبی او نشان می‌دهد نویسنده‌ای است که از تجربه کردن نمی‌ترسد و نشان می‌دهد به پختگی نسبی رسیده، آنگونه که می‌تواند داستان‌های عام و خاص پسند بنویسد و این ویژگی نویسنده خوزستانی است که می‌توان نام راه رفتن بر لبه تیغ را بر آن گذاشت.

آذرپنه گفت: می‌توان از احمد محمود نام برد که هم مخاطب خاص و هم عام را جلب می‌کند و این راه رفتن بر لبه تیغ است؛ و سجیراتی تلاش کرده همجون احمد محمود روی لبه تیغ راه رود، راهی که خیلی از نویسندگان بزرگ ما هم نتوانستند به سلامت از این پل صراط داستان عامه پسند عبور کنند و به نظر می‌رسد سهام سجیراتی موفق شده از این پل عبور کند.

انتهای پیام/م