به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، در گزارش زیر درباره علائم و درمان پارگی منیسک برایتان مطالبی بیان می‌کنیم.

درد، اولین علامت پارگی مینیسک است. البته درد ممکن است خفیف باشد و شخص بتواند به فعالیت‌های روزمره‌اش ادامه دهد. اما هرگاه بخشی از مینیسک بین استخوان ران و ساق قرار بگیرد، درد شدیدی ایجاد می‌کند.

مینیسک دارای رگ‌های خونی نیست و در هنگام پارگی خونریزی نمی‌کند. اما ممکن است عروق اطراف آن هم دچار پارگی شود، در این شرایط تورم به وجود می‌آید.

احساس گرفتگی و قفل شدن یا صدایی مانند تق تق، معمولا از نشانه‌های آسیب مینیسک است.

علائم پارگی مینیسک زانو را می‌توان به دو گروه علائم حاد و مزمن تقسیم کرد.

علائم حاد (فوری)

در پارگی‌های خفیف منیسک، درد مختصری در هنگام پارگی ایجاد می‌شود و فرد می‌تواند بعد از پارگی، با درد مختصری به فعالیت خود ادامه دهد. البته درد با بلند شدن از زمین یا دو زانو نشستن بیشتر می‌شود. بعد از چند روز هم زانو ورم می‌کند. درد و ورم بعد از ۲ تا ۳ هفته از بین می‌رود، ولی بعد‌ها ممکن است همراه با خم و راست شدن یا چرخش زانو درد برگردد.

در پارگی‌های متوسط در زمان آسیب، درد در کنار یا داخل زانو ایجاد می‌شود. بعد از آسیب بیمار می‌تواند همچنان راه برود. بعد از ۲ تا ۳ روز زانو متورم شده و جلوی خم شدن کامل آن را می‌گیرد. درد با چرخش زانو یا دو زانو نشستن بیشتر می‌شود. درد و تورم بعد از چند هفته کمتر می‌شود، ولی اگر درمان نشود، با فعالیت‌های بدنی شدید بیشتر می‌شود.

در پارگی‌های شدید، درد و ورم زانو بلافاصله بعد از ضربه ایجاد می‌شود و ورم طی ۲ تا ۳ روز بعد از ضربه بیشتر می‌شود. در اثر گیر کردن تکه‌هایی از منیسک پاره شده در مفصل، ممکن است زانو قفل شود و فرد نتواند زانوی خود را کاملا صاف کند. فرد در زانوی خود احساس عدم تعادل می‌کند.

در افراد پیر ممکن است حادثه‌ای که موجب پارگی مینیسک شده است به یاد نیاید و یا پارگی در اثر یک فعالیت معمولی مانند بلند شدن از روی یک صندلی ایجاد شود. در این حالات ممکن است درد و ورم خفیف، تنها علائم مشکل باشند.

در پارگی منیسک داخلی، درد در سطح داخلی زانو و در پارگی منیسک خارجی، درد در سطح خارجی زانو احساس می‌شود.

پارگی منیسک می‌تواند برای فرد قابل احساس باشد. احساس اینکه چیزی در داخل زانو پاره شده و با یک احساس یا صدای تق همراه باشد.

اگر پارگی منیسک در حاشیه خارجی آن ایجاد شود، می‌تواند موجب خونریزی داخل مفصل زانو (همارتروز) شود.

علائم مزمن (طولانی مدت)

اگر به علائم حاد بعد از پارگی منیسک بی توجهی شود، معمولا این علائم بعد از گذشت چند هفته از بین رفته و یا تخفیف می‌یابد. با این حال علائمی برای بیمار باقی می‌مانند.

مهم‌ترین علائم مزمن پارگی منیسک بعد از چند هفته عبارتند از:

- ورم زانو در اثر افزایش مایع مفصلی زانو که در زبان عامه به آن، آب آوردن زانو می‌گویند. این ورم هر وقت به زانو فشار زیادی وارد شود، بصورت دوره‌ای بیشتر می‌شود.

- درد در سطح مفصلی، درست در جایی که منیسک قرار دارد. این درد بسته به محل پارگی بر روی منیسک داخلی یا خارجی است. درد با فشار بر روی محل آسیب بیشتر می‌شود.

- قفل شدن زانو که به صورت گهگاهی ایجاد شده و مانع از باز شدن زانو می‌شود. گاهی اوقات بیمار یاد می‌گیرد که زانویش را با انجام حرکاتی از حالت قفل شده خارج کند.

- خالی کردن زانو یا احساس ناپایداری زانو که در این حال بیمار احساس می‌کند زانویش در زیر بدنش ناپایدار بوده و حین راه رفتن به ناگهان در رفته و خالی می‌شود.

- لاغر شدن عضلات چهار سر ران

- شنیدن صدای زانو به صورت کلیک یا تق تق رکدن در حین خم و راست شدن

تشخیص پارگی منیسک زانو

- معاینه زانو

پزشک بعد از صحبت کردن با شما در مورد مشکلاتی که دارید، زانوی شما را معاینه می‌کند. در این معاینه وی به دنبال آن است که ببیند آیا با فشار دادن مفصل زانو، درد ایجاد می‌شود یا خیر.

معاینه دیگر به صورت خم و راست کردن و چرخاندن زانو است که با این حرکت ممکن است منیسک پاره شده حرکت کرده و صدای تق تق یا کلیک در مفصل زانو ایجاد شود.

- تصویربرداری از زانو و منیسک

تصویربرداری برای تائید تشخیص بکار می‌رود. گاهی علائم آسیب‌های دیگر زانو هم می‌توانند مثل پارگی منیسک باشد و پزشک معالج برای تشخیص قطعی از روش‌های تصویر برداری استفاده می‌کند.

یکی از این روش‌ها رادیوگرافی است. رادیوگرافی ساده معمولا برای کشف دیگر بیماری‌های زانو که ممکن است علائمی مثل پارگی منیسک داشته باشند و یا بیماری‌هایی که همراه با آسیب‌های منیسک هستند (مانند ساییدگی مفصل)، به کار می‌رود.

با استفاده از ام آر آی (MRI) می‌توان منیسک‌ها را دید و پارگی احتمالی آن‌ها را تشخیص داد.

عوارض عدم درمان پارگی مینیسک

منیسک را می‌توان از نظر خونرسانی به دو قسمت بیرونی و داخلی تقسیم کرد.

قسمت بیرونی منیسک که به کپسول مفصلی زانو چسبیده است، عروق خونی را از آن دریافت می‌کند، ولی قسمت‌های مرکزی‌تر فاقد عروق خونی هستند.

قسمت بیرونی، چون خونرسانی دارد، پس در صورت آسیب دیدن قدرت ترمیم دارد، ولی این بدان معنی نیست که هر پارگی منیسک که در قسمت حاشیه‌ای آن باشد، ترمیم خواهد شد.

ترمیم منیسک مانند جوش خوردن شکستگی نیاز به شرایطی دارد که تا مهیا نباشد صورت نمی‌گیرد.

پس پارگی منیسک حتی اگر در قسمت حاشیه‌ای آن باشد خودبخود ترمیم نمی‌شود، بلکه نیاز به درمان صحیح دارد.

اگر پارگی منیسک درمان نشود، پارگی کم کم بیشتر شده و ممکن است قسمت پاره شده، بصورت یک زائده در کنار منیسک در داخل زانو مرتبا حرکت کرده و موجب شود زانو به طور مکرر قفل شده، یا با هر بار گیر کردن این زائده در بین دو استخوان زانو و سپس درآمدن آن از بین دو استخوان این احساس به فرد دست دهد که چیزی از زیر زانو در می‌رود و یا زانوی خود فرد از زیر بدنش در می‌رود.

درمان

اگر مقدار پارگی جزئی باشد و درد و سایر علائم نیز برطرف شده باشد، با راهنمایی پزشک و تحت نظر فیزیوتراپ، تمرین‌هایی برای تقویت عضلات انجام می‌شود.

وجود این درمان‌گر‌ها باعث می‌شود تا بیمار اطمینان حاصل کند تمرینات ورزشی به درستی انجام می‌شود، بدون این‌که خطر وارد شدن صدمه مجدد و یا جدیدی به زانو وجود داشته باشد.

بسته به شدت ضایعه، سن فرد و شغل او، درمان‌های بسیار متفاوتی برای پارگی مینیسک صورت می‌گیرد.

در صورتی که میزان پارگی مینیسک زانو خیلی شدید باشد، ممکن است پزشک انجام عمل جراحی باز یا جراحی «آرتروسکوپیک» را برای مشاهده شدت ضایعه یا درمان پارگی آن مورد استفاده قرار دهد.

در صورتی که بیمار جوان باشد، پزشک می‌تواند مینیسک را در جای خودش بخیه بزند، البته این به شرطی است که صدمه در ناحیه‌ای باشد که خون‌رسانی خوبی داشته باشد.

در صورتی که بیمار مسن باشد، یا پارگی مینیسک در محلی باشد که خون‌رسانی به خوبی به آن صورت نمی‌گیرد، ممکن است پزشک بخشی از مینیسک یا حتی سطح آن را جدا کند. گاهی نیز ممکن است کل مینیسک برداشته شود.

دوران پس از عمل جراحی یا ترمیم مینیسک ممکن است هفته‌ها طول بکشد و انجام تمرینات ورزشی بعد از عمل نیز -در صورت برداشتن مینیسک- اندکی متفاوت خواهد بود.

در این شرایط هرگز نباید از وزنه استفاده کرد. با توجه به نوع عمل انجام گرفته بر روی بیمار، می‌توان از روش‌های توانبخشی مانند راه رفتن، خم کردن ساق پا و انجام حرکات کششی برای تقویت عضلات پا استفاده کرد.

منبع: جام جم

انتهای پیام/