به گزارش خبرنگار فوتبال و فوتسال گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، باشگاه تراکتور بعد از کش و قوس‌های فراوان بالاخره یک بازیکن در فصل نقل و انتقالات به خدمت گرفت، اما این تیم فقط ۲ روز فرصت دارد تا نقاط ضعف خود را با جذب بازیکن برطرف کند.

لیگ نوزدهم در شرایطی برای تراکتور آغاز شد که مسئولان این باشگاه امیدوار بودند پس از پشت سر گذاشتن یک فصل پر رفت و آمد، فصلی آرام و همراه با ثبات را تجربه کنند. شروع امیدوار کننده، تحقق این رویا را در دسترس‌تر از همیشه کرد، اما خیلی زود اتفاقاتی رخ داد که آغاز رفت و آمد‌ها در باشگاه تراکتور بود. چند هفته پایانی نیم فصل اول، همراه بود با تغییرات گسترده در کادر فنی و مدیریت باشگاه تراکتور و این تیم در حالی به تعطیلات رفت که سرمربی و مدیرعاملی متفاوت‌تر از آن مدیرعامل و سرمربی که فصل را با آن‌ها آغاز کرده بود همراه خود می‌دید.

قرار گرفتن در یک دوراهی

به هر حال تراکتوری‌ها زودتر از سایر باشگاه‌ها وارد نقل و انتقالات شدند. البته این نقل و انتقالات مربوط به فاز مدیریتی و فنی می‌شد. با آغاز نقل و انتقالات زمستانی، مهمترین دغدغه تراکتوری‌ها خرید بازیکن برای ترمیم تیم نبود. آن‌ها در این مقطع، در دوراهی حذف عبارت موقت از کنار عنوان سرمربی و مدیرعامل خود بودند. قرار گرفتن در چنین شرایطی باعث شد تا باشگاه تراکتور، بخش قابل توجهی از نقل و انتقالات را صرف ابقای سرمربی و مدیرعامل خود کند. پس از این دوره، تراکتوری‌ها در فاز فنی و سپس مدیریتی حال و هوای نقل و انتقالات به خود گرفتند. این حال و هوا، اما صرفا در حد پیشنهاد بازیکن به مدیریت از سوی سرمربی و پیشنهاد خرید بازیکن یاد شده از سوی مدیریت به باشگاه مبدا بود.

از دست دادن فاکتور زمان برای تراکتوری‌ها 

مهلت تعیین شده از سوی سازمان لیگ برای نقل و انتقالات، بسیار محدود است و این مهلت را تبدیل به یک میدان مبارزه با شمار معکوس کرده که برنده آن کسی خواهد بود که اهل عمل باشد و برنامه‌های خود را در کمترین زمان ممکن عملیاتی کند. با توجه به اینکه باشگاه تراکتور شرایط لازم برای چنین شروعی در نقل و انتقالات را نداشت، عملا امتیاز زمان را از دست داده و باید وارد فاز عملیاتی سریع السیر شود. فازی که ریسک بالایی را می‌طلبد. هم می‌تواند به خرید یک بازیکن خوب و مفید برای تیم منجر شود و هم می‌تواند به خرید بازیکنی منجر شود که سر نخواستنش دعوا است. برای همین تراکتوری‌ها گر چه باید فاکتور زمان را به نوعی جبران کنند، اما این مهم نباید به قیمت خرید نمونه‌های ناموفقی، چون کوین فورچونه تبدیل شود.

خرید‌های محدود در بازار نقل و انتقالات 

در آستانه پایان مهلت تعیین شده برای نقل و انتقالات زمستانی قرار داریم، اما باشگاه تراکتور نه تنها هنوز مشکل محرومیت خود از ثبت قرارداد بازیکنان جدیدش را حل نکرده بلکه تنها یک ورودی داشته و این موضوع برای او دردسر ساز شده است. تاکنون کوین فورچونه، سید احمد موسوی، یوکی سوگیتا و ابوالفضل رزاق پور از تیم تراکتور جدا شدند و احتمال جدایی حداقل ۲ بازیکن دیگر نیز وجود دارد. با توجه به اینکه تراکتور در چند پست به شدت نیاز به بازیکن دارد، اگر جدایی بازیکنان این تیم در نیم فصل دوم نیز به نوعی ایجاد نیاز در پست‌های دیگر را منجر شوند، آن گاه تراکتور را باید در یک بحران بزرگ دیگر ببینیم. تنها راه پیشگیری از چنین بحرانی، تقویم به دست شدن مدیران باشگاه تراکتور است. آن‌ها اگر می‌خواهند در نیم فصل دوم تیمی مدعی را وارد رقابت‌ها کنند، باید در این فرصت بسیار اندک، از میان گزینه‌های محدود، بهترین فرد  را برای پوشش نقاط ضعف خود انتخاب کنند.

فرار بزرگ تراکتور 

نکته مهمی که اشاره به آن در پایان مطلب خالی از لطف نیست، زمان تغییرات غیر منتظره در باشگاه تراکتور است. در شرایطی که همه باشگاه‌ها در حال آماده شدن برای نقل و انتقال بازیکنان بودند، باشگاه تراکتور چنین تغییرات گسترده‌ای را متحمل شد. نبود مدیریت سریع و صحیح این موضوع باعث شده در فاصله ۲ روز مانده به پایان مهلت تعیین شده برای نقل و انتقالات زمستانی، مقابل نام بازیکنان ورودی باشگاه تراکتور، فقط یک اسم قرار بگیرد.

دومین فصل از خصوصی شدن باشگاه تراکتور فصلی است که می‌تواند عیار این باشگاه را به عنوان یک باشگاه خصوصی تعیین کند. مالک باشگاه تراکتور در صورتی که تمایل به ادامه فعالیت در این وادی داشته باشد، ناگزیر است که با نظارت و اعمال نظر به موقع خود در امور نقل و انتقالاتی، مدیران باشگاه را در مسیر درست قرار دهد. این اتفاق را در صورتی که در این ۲ روز پایانی شاهد نباشیم باید روز‌های دشواری را برای تراکتور در نیم فصل دوم متصور باشیم.

بیشتر بخوانید: فرصت سوزی تراکتوری‌ها در نقل و انتقالات زمستانی

انتهای پیام/