به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، میگوید خیلی اهل مصاحبه نیست، چون دوست دارد در آرامش فوتبالش را بازی کند. صحبت از سردار آزمون، مهاجم تیم ملی و باشگاه زنیت سنپترزبورگ روسیه است. بازیکنی که موفق شد اولین گل این فصل لیگ قهرمانان اروپا را در بازی با لیون به ثمر برساند. با سردار درخصوص کورس اسبدوانی، تیم ملی، کیروش، ویلموتس، شرایطش در زنیت و البته شایعه ترانسفرش گپ زدیم که خواندن آن خالی از لطف نیست.
دوستان نزدیک تو میگویند اینجا (محل برگزاری کورس اسبدوانی) به نوعی پاتوق توست و هر وقت به ایران میآیی، حتماً سری به این مسابقات میزنی.
بله، کاملاً درست است. مسابقات کورس اسبدوانی محبوب دل همه اهالی گنبد و استان گلستان است. شما میبینید چه جمعیتی برای این مسابقات آمدند و با چه شور و اشتیاقی آن را پیگیری میکنند. من هم مثل سایر مردم این مسابقات را از بچگی پیگیری میکردم و به آن علاقه دارم.
به تازگی جشن تولد ۲۵ سالگیات را پشت سر گذاشتی.
بله، چند روز قبل تولدم بود. امیدوارم در سال جدید زندگیام، نسبت به گذشته پیشرفت کنم و موفقتر شوم.
بزرگترین آرزوی فوتبالی سردار آزمون چیست؟
خب خیلی دوست دارم در بزرگترین تیمهای اروپایی بازی کنم و برای خانواده و کشورم افتخارآفرینی کنم. فکر میکنم این بزرگترین آرزوی فوتبالیام باشد.
خودت کدام لیگ و البته کدام تیم را ترجیح میدهی؟
من همیشه لیگ برتر انگلیس را دوست داشتم و این لیگ را دنبال میکنم، چون به نظرم لیگ جزیره بهترین و جذابترین لیگ دنیاست و بازی در آن لذت فوقالعادهای دارد. تیم خاصی مد نظرم نیست، چون در لیگ جزیره چند تیم بینظیر حضور دارند که رقابت آنها با یکدیگر فوقالعاده جذاب است. بازی در هر کدام از این تیمها عالی است و من دوست دارم بازی در یکی از این تیمها را تجربه کنم.
همیشه وقتی به نقل و انتقالات نزدیک میشویم، صحبت از حضورت در یکی از لیگهای معتبر اروپایی میشود، ولی در نهایت این اتفاق نمیافتد. سردار تا چه زمانی در لیگ روسیه بازی میکند؟
خب من همیشه قرارداد داشتم و نمیتوانستم خودم تصمیم بگیرم. در حال حاضر هم ۲/۵ سال از قراردادم با زنیت باقی مانده و اصلاً دست خودم نیست که تصمیم بگیرم. بله، شما درست میگویید همیشه پیشنهادهایی وجود داشته، ولی تیمهای خواهانم باید با تیمی که قرارداد دارم مذاکره کنند و به توافق برسند. من که نمیتوانم زیر قراردادم بزنم و باید به تعهدی که دارم، پایبند باشم. امیدوارم در نهایت اتفاقی بیفتد که به نفع من باشد و به آینده فوتبالی ام کمک کند.
برسیم به تیم ملی. به نظر شرایط فوتبال ما اصلاً خوب نیست. فدراسیون رئیس ندارد و البته نیمکت تیم ملی بدون سرمربی است.
صددرصد قبول دارم اوضاع اصلاً جالب نیست و بدتر از این موضوع، عادت کردن به بینظمی است. این قضیه برای فوتبال ما بسیار بد است. امیدوارم با یک برنامهریزی دقیق و نظم مناسب تصمیم خوبی گرفته شود که به نفع فوتبال ایران باشد و خواسته هواداران و مردم اجابت شود. مردم باید از دیدن یک تیم ملی خوب و قوی لذت ببرند، چون صاحبان اصلی فوتبال آنها هستند. لیاقت مردم ما خیلی بالاتر از این حرفهاست. امیدوارم مدیرانی که تصمیم میگیرند، کاری کنند تا شادی بار دیگر به فوتبال ایران برگردد.
تو و سایر بازیکنان تیم ملی رابطه فوقالعادهای با کیروش داشتید. بعد از آمدن ویلموتس همیشه این دو مربی با هم مقایسه میشدند. میخواهیم نظر سردار آزمون را خیلی شفاف به عنوان کسی که با هر دو کار کرده، بدانیم.
اولین چیزی که خیلی اهمیت دارد، این است که باید به هر دو احترام بگذاریم و هیچوقت نباید به آنها توهین شود. من به عنوان یک بازیکن چیزهای زیادی از کیروش و ویلموتس یاد گرفتم. شاید یکسری پوئنها را کیروش داشت، ولی ویلموتس نداشت یا برعکس. یادمان نرود کیروش در فوتبال ایران چه دستاوردهای بزرگی داشته و به همراه تیم ملی چه موفقیتهای خوبی به دست آورده است. در مجموع به نظرم کیروش از ویلموتس موفقتر بود. البته نمیتوانیم بگوییم ویلموتس به بازیکنان احترام نمیگذاشت و یا بچهها با او بد بودند، ولی ارتباط کیروش با بازیکنان تیم ملی چیز دیگری بود و شاید به همین خاطر بود که از نظر خیلیها رابطه بچهها با کیروش فوقالعاده نزدیک بود. کیروش آن تیم ملی اصلی و قدرتمند را ساخته بود و تیم ما خیلی یکدست بود. در مجموع هم کیروش و هم ویلموتس برای تیم ملی زحمت کشیدند و من برای آنها آرزوی موفقیت میکنم.
خیلیها معتقدند تیم ویلموتس برخلاف کیروش آن روحیه جنگندگی را نداشت. نظر تو چیست؟
اول باید ببینیم شرایط تاکتیکی تیم ملی به چه شکلی بوده است. ما نمیتوانستیم بدون برنامه حمله کنیم که در عمل هم حملهای صورت نمیگرفت. این موضوع شرایط را برای بازیکنان سخت میکرد و به طور کلی ریتم بازی را تغییر میداد، ولی روحیه جنگندگی در خون بازیکنان تیم ملی همیشه وجود داشته و این موضوع غیرقابل انکار است.
در مورد جلسهای که درخصوص برکناری ویلموتس برگزار شد، صحبت کن. شاید خیلیها فکر میکنند بازیکنان عامل رفتن ویلموتس هستند.
اصلاً اینطور نیست. آنهایی که این موضوع را مطرح کردند، چیزی از فوتبال نمیدانند و ما نباید به این حرفها از طرف این افراد توجه کنیم، چون کاملاً بیارزش است. یکسری افراد همیشه در حال کامنت دادن هستند حتی اگر کار خوبی هم انجام دهید، باز این حواشی وجود دارد. خودم به شخصه بعد از جام جهانی خیلی چیزها را یاد گرفتم و فهمیدم این صحبتها اصلاً اهمیتی ندارد و تو باید آن کاری که فکر میکنی درست است را انجام بدهی. تیم ملی حق همه است و هرکس میتواند در مورد آن و مسائل مختلفی که به وجود میآید، نظر بدهد، ولی با منطق. هیچ بازیکنی را در تیم ملی پیدا نمیکنید که باختن را دوست داشته باشد یا به عمد بخواهد تیمش ببازد، ولی باید ببینید وقتی یکی، دو بازی بدون برنامه بازی کنید، چه اتفاقی میافتد.
برای بار سوم اگر این اتفاق بیفتد، باید به خیلی از مسائل شک کنید و دنبال علت باشید. اصلاً نمیگویم ویلموتس مربی بدی بود، ولی شاید او به درد فوتبال ایران نمیخورد. در مورد آن جلسه هم باید بگویم خود ویلموتس در آن مراسم حضور داشت. ساکت به عنوان مدیر تیم آمدند و از بچهها نظر خواستند، ما هم نگفتیم ویلموتس از تیم ملی اخراج شود، چون اصلاً این لفظ قشنگی نبود و در شأن بازیکنان تیم ملی نبود که درخصوص سرمربی خود این حرف را بزنند. تنها حرفی که ما زدیم، این بود که تیم ملی خیلی بهتر از اینها میتواند بازی کند.
اتفاقاً ما گفتیم اگر میشود با خود ویلموتس صحبت کنید تا کاری برای این بچهها و تیم ملی انجام دهد. البته خیلی حرفها در آن جلسه زده شد، ولی من نمیتوانم آنها را رسانهای کنم و به شما بگویم. من و سایر بازیکنان تیم آرزوی موفقیت تیم ملی را داریم و در این موضوع شکی نیست. ما برای مردم بازی میکنیم و برای خوشحالی آنها میجنگیم پس حق داریم درخصوص تیم ملی و اتفاقات پیرامون آن نظر بدهیم. چون قطعاً ما با مردم هستیم و خودمان را جزوی از آنها میدانیم و به نفعشان حرف میزنیم.
بعد از جام جهانی اتفاقاتی افتاد که از تیم ملی خداحافظی کردی، ولی به درخواست کیروش برای جام ملتهای آسیا برگشتی. خیلیها اعتقاد داشتند رفتار تو اشتباه بوده و نباید به تیم ملی پشت میکردی. خودت در این خصوص صحبت کن.
من هیچوقت به تیم ملی پشت نکردم و دلیلی هم برای این کار وجود نداشت. یک مجری که نمیشناسمش، فکر میکنم در شبکه سه این حرف را زد، ولی من به این صحبتها توجه نمیکنم. به خود کیروش هم گفتم برای مادرم این اتفاقات افتاده، تو اگر جای من بودی، چه کار میکردی و چه واکنشی نشان میدادی؟ کیروش گفت حق با توست، میخواهی خودم با مادرت حرف بزنم؟ من هم در پاسخ به او گفتم اگر میتوانی مادرم را راضی کنی، با جان و دل برای تیم ملی بازی میکنم و نوکرت هم هستم.
ببینید خیلی از آدمها از مسائلی که پیش میآید، باخبر نیستند و این موضوع باعث میشود این صحبتها مطرح شود. من مرد هستم و اگر اتفاقی میافتاد، رودررو به کیروش میگفتم. من نمیتوانم به کیروش بگویم بدون دلیل به تیم ملی نمیآیم. از چیزی هم نمیترسم و فقط واقعیت را برایش تعریف کردم. آن مجری هم اگر دلش برایم میسوخت، به خودم میگفت نه اینکه برای خودشیرینی آن حرفها را در تلویزیون مطرح کند. آدم با این کارها محبوب نمیشود و دوران اینطور حرف زدن تمام شده است.
توهین به خانواده خیلی بد است و اصلاً قابل هضم نیست. شما دیدید دوباره برگشتم و با جان و دل پیراهن تیم ملی را پوشیدم و بازی کردم. در جام جهانی با توجه به مسائل تاکتیکی و وظیفهای که کیروش به من داده بود، هر بازیکنی جای من بود نمیتوانست حتی ۱۰ درصد من هم کارایی داشته باشد.
خیلیها از تو انتظار گلزنی در جام جهانی داشتند، چون از مسائل تاکتیکی تیم ملی خبر نداشتند.
آنها چیزی از فوتبال نمیفهمند. متأسفانه همه در ایران خودشان را کارشناس میدانند و درخصوص همه مسائل نظر میدهند که این خیلی بد است. این موضوع یکی از بزرگترین مشکلات فوتبال ماست. شما همین الان از هرکس بپرسید، درخصوص فوتبال ساعتها حرف میزند و نظر میدهد. وقتی شما نمیدانید نباید در اوج مسابقات و با آن فشار نظر بدهید که روحیه بازیکنان خراب شود. اما من این موضوع را به فال نیک میگیرم، چون بعد از این فشارها و انتقادات چیزهای زیادی یاد گرفتم و بهترین لحظه برای من بود.
یادم میآید بعد از بازی با پرتغال، سانتوس سرمربی این تیم گفت شماره ۲۰ ایران بهترین بازیکن زمین بود و عملاً هافبک دفاعی ما را از کار انداخت.
بله درست است. وقتی این حرفها را شنیدم، روحیهام برگشت و انگیزه گرفتم. وقتی سرمربی پرتغال چنین حرفی میزند، افتخار بزرگی است. دستش درد نکند، ولی واقعاً شرایط سختی بود.
تو یکی از بهترینهای ما در جام ملتهای آسیا بودی و زوج فوقالعادهای با طارمی تشکیل داده بودی. خیلیها هنوز از اتفاقات بازی مقابل ژاپن متعجب هستند. واقعاً چه اتفاقی افتاد؟
زمان زیادی از آن دیدار گذشته و جام ملتهای آسیا دیگر به خاطرات پیوسته است. حرف زدن درخصوص آن دیدار فایدهای ندارد و ما باید از آن اتفاق درس بگیریم تا دیگر تکرار نشود. ضمن اینکه باید بگویم ژاپن تیم خوب و قابل احترامی بود، ولی ما باید حواسمان را در آینده بیشتر جمع کنیم تا اسیر این اتفاقات نشویم.
گفته میشد بعد از پایان دیدار مقابل ژاپن، کیروش در رختکن خداحافظی کرد، اشک ریخت و بازیکنان را تحت تأثیر قرار داد. این موضوع چقدر صحت دارد؟
بله، کاملاً درست است. کیروش سالها در ایران کار کرده و با ما نان و نمک خورد. ما مردمانی احساسی هستیم، ولی کیروش هم مثل ما بود. همه اعضای تیم ملی همانجا برای او آرزوی موفقیت کردند و واقعاً تحت تأثیر قرار گرفته بودیم. امیدوارم روزی برسد که دوباره کیروش به تیم ملی برگردد.
عدهای میگویند جدیترین گزینه برای تیم ملی برانکو است. یادم میآید قبلاً گفته بودی دوست داری یکی مثل علی دایی سرمربی تیم ملی شود.
در همان جلسه از همه نظر خواستند، وقتی نوبت من رسید، گفتم اول علی دایی و بعد از آن برانکو. به نظرم آنها بهترین گزینه هستند و امیدوارم هر کدام که به تیم ملی میآیند، بتوانند موفق شوند.
میدانیم رونالدو در آستانه شکستن رکورد علی دایی قرار دارد. قبلاً دایی گفته بود دوست دارم یکی مثل سردار آزمون رکوردم را بزند.
امیدوارم این اتفاق بیفتد. اگر رونالدو رکورد علی دایی را زد، فدای یک تار موی او. ما یک اسطوره به نام علی دایی داریم که باید خیلی قدرش را بدانیم.
شایعاتی بود که گفته میشد تو با برانکو مشکل داری؛ به خاطر پدرت و درگیری کوچکی که با او داشت...
نه آقا، به خدا همه این حرفها شایعه است و هیچ مشکلی با او ندارم. این مسائل پیش میآید. پدرم وظیفه پدری خود را انجام داد و قطعاً هرکس جای او بود، همین کار را میکرد. طبیعی است هر پدری از پسرش حمایت میکند. اتفاقاً پدرم برانکو را در فرودگاه استانبول دید و همه چیز حل شد و نه مشکلی وجود دارد و نه اختلافی.
تو رابطه خوبی با بیرانوند داری. علیرضا تا یکقدمی کسب عنوان مرد سال آسیا رفت، ولی موفق نشد.
اکرم عفیف خوب کار کرد و با قطر قهرمان آسیا شد، ولی خب در توانایی علیرضا شکی وجود ندارد و او فوقالعاده است. امیدوارم در آینده این عنوان را به دست بیاورد.
خودت هم با سون هیونگ مین رقابت داشتی.
بله، ولی کاملاً حق او بود که بهترین لژیونر آسیا شود.
تیم ملی به جام جهانی میرود؟
همه تلاشمان همین است، باید بجنگیم تا تیم به جام جهانی برود و دل ملت ایران شاد شود.
تو امسال اولین گل لیگ قهرمانان اروپا را زدی که همه ایرانیان از این اتفاق کیف کردند، ولی نشد که به دور حذفی صعود کنید.
به نظرم بدشانسی باعث شد. خودمان نفهمیدیم چطور حذف شدیم و مقابل بنفیکا سه گل خوردیم. وقتی بین دو نیمه فهمیدیم بازی لیون و لایپزیک مساوی است، دچار غرور شدیم و فکر کردیم کار تمام است، ولی این اتفاق نیفتاد و حذف شدیم، ولی واقعاً بازی در لیگ قهرمانان اروپا حس دیگری دارد و فوقالعاده است.
سال آینده تو را با پیراهن تیمی غیر از زنیت در لیگ قهرمانان اروپا میبینیم؟
من ۲/۵ سال قرارداد دارم و نمیتوانم در مورد آیندهام نظر بدهم. باید دید چه پیش میآید.
منبع: خبرورزشی
انتهای پیام/