«هنوز آلیس»، «یک ذهن زیبا»، «مرد بارانی»، «تئوری همه چیز» و «من سام هستم» از جمله آثار سینمایی هستند که شخصیت‌های اصلی آنها، دچار بیماری‌های روانی و اختلالات جسمی بوده اند.

۵ بیماری در کلوزآپ سینمابه گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، بیماری‌های جسمی و روانی همواره منشاء آسیب‌های مختلف از سلامت تا اقتصاد به شمار می‌روند، اما گاهی همین بیماری‌ها دستمایه خلق آثار سینمایی ماندگار و برجسته‌ای می‌شوند و افتخارات فراوانی را برای سازندگان چنین آثاری رقم می‌زنند.

هرچند برای ساخت فیلم براساس بیماری‌های جسمی و روانی در سینما ژانری تعریف نشده، اما آثار سینمایی ساخته شده اینچنینی را باید در زیرمجموعه ژانر «درام» جای داد. در برخی آثار سینمایی بطور مستقیم به بیماری پرداخته شده و در برخی دیگر اگر بیماری موضوع اصلی نبوده، اما شخصیت‌های محوری داستان دچار بیماری بوده اند.

گرچه موضوع مرتبط با بیماری جسمی تبلور کمتری در سینما داشته، اما موضوعات روانی و کشمکش‌های روحی، علاقه بسیاری از فیلمسازان را به خود معطوف کرده است.

آلزایمر و اسکیزوفرنی، اختلالاتی، چون اوتیسم و مشکلات عصبی حرکتی و اختلال عقلانی رشدی از جمله بیماری‌های بودند که گاه از روی شم کارگردان یا بواسطه تولید آثاری از زندگی شخصیت‌های واقعی (بیوگرافی) بر پرده نقره‌ای نمایان شده اند.

«هنوز آلیس»، «یک ذهن زیبا»، «مرد بارانی»، «تئوری همه چیز» و «من سام هستم» از جمله آثار سینمایی هستند که شخصیت‌های اصلی آنها، دچار بیماری‌های روانی و اختلالات جسمی بوده اند.

نکته جالب اینکه، سه بازیگر اصلی این آثار سینمایی شامل «جولیان مور» (هنوز آلیس)، «داستین هافمن» (مرد بارانی) و «ادی ردمین» (تئوری همه چیز) به علت بازی زیبای خود موفق به کسب جایزه اسکار شدند و برای «شون پن» و «راسل کرو» به ترتیب برای حضور در فیلم «من سام هستم» و «یک ذهن زیبا» نامزدی جایزه اسکار را به همراه داشت.

به جز فیلم سینمایی «تئوری همه چیز» چهار اثر دیگر شامل «هنوز آلیس»، «مرد بارانی»، «یک ذهن زیبا» و «من سام هستم» بار‌ها از شبکه‌های صدا وسیما پخش شده و مورد استقبال بینندگان قرار گرفته اند.

در ادامه این گزارش، ضمن معرفی این آثار سینمایی، به نکاتی که در مورد این بیماری‌ها باید توجه داشت، می‌پردازیم.

«هنوز آلیس» و آلزایمر

«هنور آلیس» (Still Alice) داستان سرراستی دارد و درباره زنی است که به بیماری آلزایمر مبتلا شده است. این اثر سینمایی ساخته ریچارد گلتزر در سال ۲۰۱۴ میلادی اکران شد و موضوع جذاب و ساختار متفاوت آن، «هنور آلیس» را به یکی از فیلم شاخص در این سال تبدیل کرد.

«هنوز آلیس» با اقتباس از رمان پرفروش «هنوز آلیس» نوشته «لیزا جنوا» ساخته شد و جولیان مور بازیگر نقش اصلی این اثر سینمایی به خاطر ایفای نقش استاد زبانشناسی که مراحل تدریجی ابتلا به آلزایمر را تجربه می‌کند، پس از چهار بار نامزدی، موفق به کسب جایزه اسکار بهترین بازیگر زن در هفتاد وهشتمین دوره این رویداد سینمایی شد. الک بالدوین، هانتر پریش، کیت باسورث و کریستن استوارت دیگر بازیگران فیلم هنوز آلیس هستند.

دبورا یانگ منتقد نشریه سینمایی هالیوود ریپورتر با ستایش از فیلم «هنوز آلیس» نوشت: گرچه حدود پنج میلیون آمریکایی (و ۳۶ میلیون انسان در سراسر دنیا) مبتلا به بیماری آلزایمر هستند، اما باز فیلم گرم، ترحم برانگیز، اما صادق و گزنده «هنوز آلیس» برای بسیاری هراس آور است. این اثر سینمایی با بودجه پنج میلیون دلاری تولید شد، اما با فروش موفق ۴۱.۸ میلیون دلار از اکران خارج شد.

۳۶ میلیون آلزایمری

جهان ۳۶ میلیون بیمار مبتلا به آلزایمر دارد و این تعداد تا سال ۲۰۵۰ به ۱۱۵ میلیون بیمار می‌رسد. به طوری که در سال ۲۰۵۰ از هر ۸۵ نفر یک نفر مبتلا به آلزایمر دیده می‌شود. بنا به اعلام وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی آماری نگران کننده حاکی از آن است که بیش از ۴۰۰ هزار نفر در ایران به آلزایمر مبتلا هستند.

مبتلایان به آلزایمر دچار مشکلاتی همچون اختلال در درک و بیان مطالب، از دست دادن حافظه، حواس پرتی، نشناختن اشیا و ناتوانی در انجام کار‌های ظریف و ساده هستند.

درمان نشدن بیماری‌هایی مانند فشار خون، دیابت، افسردگی، کمبود ویتامین ب ۱۲، کمبود ویتامین د، کم کاری و پرکاری تیروئید احتمال ابتلا به آلزایمر را افزایش می‌دهد.

دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی شیوع این بیماری را به عوامل مختلفی مانند استرس‌های روانی، آلودگی هوا و سابقه خانوادگی مرتبط دانسته و نقش تغذیه را از همه عوامل نامبرده شده، مهمتر دانسته است.

براساس اعلام کارشناسان وزارت بهداشت، بیماری آلزایمر یک نوع اختلال عملکردی مغز است که به تدریج توانایی‌های ذهنی بیمار تحلیل می‌رود. بارزترین تظاهر زوال عقل اختلال حافظه است. اختلال حافظه معمولا به تدریج ایجاد شده و پیشرفت می‌کند. در ابتدا اختلال حافظه به وقایع و آموخته‌های اخیر محدود می‌شود، ولی به تدریج خاطرات قدیمی هم آسیب می‌بینند.

بیماری آلزایمر یکی از مشکلات عمده سلامتی است که با بالارفتن سن رواج پیدا می‌کند. به طوری که روی ۱۶ درصد بزرگسالان، بالاتر از ۷۰ سال این بیماری تخمین زده شده است. علائم این بیماری با از دست دادن قدرت حفظ اطلاعات به ویژه حافظه موقت در دوران پیری آغاز شده و به تدریج با از دست دادن قدرت تشخیص زمان، افسردگی، از دست دادن قدرت تکلم و گوشه گیری همراه است.

معصومه صالحی مدیرعامل انجمن آلزایمر ایران پیش از این به ایرنا گفته بود که هرچند آلزایمر بیشتر در افراد دارای ذخایر فکری کمتر بروز می‌کند، اما افراد تحصیل کرده و مشهوری مانند «مارگارت تاچر» نخست وزیر اسبق انگلیس به این بیماری مبتلا شدند.

«یک ذهن زیبا» و اسکیزوفرنی
شاید برای خیلی افراد، باور اینکه «جان فوربس نش جونیور» معروف به «جان نش» ریاضی دان و برنده جایزه نوبل اقتصاد، مبتلا به اسکیزوفرنی بوده، سخت باشد.

فیلم سینمایی «یک ذهن زیبا» (A Beautiful Mind) بر اساس زندگینامه این نابغه ریاضی، به همین نام به نویسندگی سیلویا ناسار و به کارگردانی ران هاوارد ساخته و در سال ۲۰۰۱ اکران شد.
راسل کرو بازیگر استرالیای برای بازی در نقش جان نش نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شد، اما نتوانست آن را برای بار دوم بدست آورد.

گرچه «یک ذهن زیبا» بصورت قابل توجهی با رویداد‌های واقعی زندگی جان نش تفاوت دارد، اما سازندگان آن اذعان داشتند که نمی‌خواستند فیلم را به صورت یک اثر ادبی بسازند.

جنیفر کانلی، ویوین کاردن، اد هریس، پل بتانی، آدام گلدبرگ، جاد هیرش و ریستوفر پلامر از دیگر بایگران یک ذهن زیبای بودند. این فیلم به مدت ۱۳۵ دقیقه به فروش موفق ۳۱۳٬۶ میلیون دلاری دست یافت.

به رغم موفقیت این اثر سینمایی، جان نش، اما اینقدر خوش اقبال بود که نسخه سینمایی از زندگینامه خود را بر روی پرده تماشا کند.

این نابغه ریاضی سال گذشته به همراه همسرش بر اثر تصادف خودرو در نیوجرسی و به علت نبستن کمربند ایمنی جان باختند. جان نش هنگام مرگ ۸۷ سال داشت.

راسل کرو در واکنش به خبر درگذشت جان نش توئیت کرد: «بهت‌زده‌ام... دلم با جان و آلیسیا و خانواده‌شان است. یک همراهی شگفت‌انگیز؛ ذهن‌های زیبا، دل‌های زیبا.»
جان نش هنگام مرگ ۸۷ سال داشت.

اسکیزوفرنی و هذیان بزرگ منشی

متخصص اعصاب و روان درمورد بیماری اسکیزوفرنی به عنوان شدیدترین اختلال اعصاب و روان می‌گوید: واژه اسکیزوفرنیا نخستین بار از سوی روانپزشک سوئدی به نام یورگن بلوئر به کار گرفته شد؛ اسکیزو به معنای جدایی و قطع شدن و فرنیا به معنای فکر است که درآنصورت اسکیزوفرنیا به معنای قطع تفکر از هیجات و رفتار است.

دکتر سیدمظفر روحانی در گفتگو با خبرنگار ایرنا می‌افزاید: طی این بیماری، فکر فرد از هیجانات و رفتارش جدا می‌شود؛ معنای دیگر اسکیزوفرنیا روان گسیختگی است به آن معنا که فرد در دنیای خیالی زندگی می‌کند و خودش دنیای جدیدی می‌سازد.

وی ادامه می‌دهد: طی این بیماری، دنیای واقعیت سنجی از بین می‌رود و برداشت از محیط، برداشت شخصی خود فرد است و برداشتی نیست که عامه مردم دارند به طورمثال اگر فردی دست تکان داد، بیمار اسکیزوفرنی فکر می‌کند می‌خواهد دست او را ببرد و اگر دو نفر در خیابان حرف می‌زنند به خودش نسبت می‌دهد و کلا همه واقعیت‌های بیرون را به خود نسبت می‌دهد به طورمثال اگر دوربینی در خیابان است فکر می‌کند او را زیرنظر دارند که به این برداشت ها، "هذیان انتساب" اطلاق می‌شود.

فکرخوانی اسکیزوفرنی‌ها

این روانپزشک می‌گوید: در هذیان انتساب، فرد فکر می‌کند همه واقعیت‌های بیرونی با او ارتباط دارند و این هذیان، مهم‌ترین علامت اسکیزوفرنیا است؛ هذیان انتساب به معنای باور یا برداشت غلط از یک واقعیت بیرونی است که با استدلال و منطق نمی‌توان آن را تصحیح کرد.

روحانی، هذیان گزند و آسیب را از دیگر علائم اسکیزوفرنیا نام برد و می‌افزاید: در این نوع از هذیان، فرد فکر می‌کند که دیگران برای او و خانواده اش نقشه می‌کشند و می‌خواهند به او آسیب برسانند به طورمثال اگر موتورسواری را در کوچه ببیند فکر می‌کند این موتورسوار می‌خواهد بلایی سر او بیاورد و همواره مراقب است بلایی سر خودش و خانواده اش نیاید.

وی اضافه می‌کند: هذیان بزرگ منشی از دیگر علائم اسکیزوفرنیا است که طی آن فرد فکر می‌کند آدم بزرگ و مهمی هست که می‌خواهند بلایی سر او بیاورند که موضوع این هذیان در بیماران با هم فرق دارد. به طورمثال فردی که در ایران زندگی می‌کند فکر می‌کند یار امام زمان است و می‌خواهند بلایی سر او بیاورند.

این متخصص اعصاب و روان، هذیان کنترل را از دیگر علائم اسکیزوفرنیا برشمرد و می‌گوید: در این هذیان، شخص فکر می‌کند افکارش توسط دیگران کنترل یا حتی خوانده می‌شود و فکر می‌کند دیگران می‌توانند فکر او را بخوانند یا خودش می‌تواند یا فکر می‌کند فکرش را از سرش برمی دارند یا فکرش را می‌دزدند.

اسیکزوفرنی، بلای جان جوانان

این روانپزشک می‌گوید: این هذیان‌ها باید ۶ ماه ادامه داشته باشد تا بگوییم فرد مبتلا به اسکیزوفرنیا شده است؛ مدت مهم است؛ از علائم مهم دیگر این بیماری، توهم در حوزه احساسات پنج گانه شامل احساسات بینایی، چشایی، لامسه، بویایی و شنوایی است مثلا فرد صدایی که وجود ندارد، می‌شنود؛ این صدا‌ها معمولا راجع به افکار خودش است مثلا به او می‌گویند یار امام زمان است.

روحانی اضافه می‌کند: فرد مبتلا به اسکیزوفرنی براساس افکارش احتمال دارد دست به اقدام خطرناک بزند؛ فکر این افراد با رفتارشان متفاوت است یعنی فکر می‌کند آدم بزرگی است، اما سخنرانی قرائی نمی‌کند؛ فکر می‌کند دشمن دارد، اما نمی‌رود آدم بکشد؛ میزان احتمال اقدام به خشونت از سوی آن‌ها مانند دیگر افراد عادی جامعه است.

وی تصریح می‌کند: فرد در هر سنی می‌تواند مبتلا به اسکیزوفرنیا شود، اما شایع‌ترین سن ابتلا از حدود ۱۵ تا ۲۵ سالگی است؛ این سن در مردان ۱۵ تا ۲۵ سال و در زنان ۲۵ تا ۳۵ سالگی است؛ هرچه این بیماری دیرتر شروع شود شخصیت فرد شکل گرفته و بهتر است، اما اگر مثلا در ۱۵ سالگی آغاز شود زندگی فرد را دچار اختلال و وابسته به خانواده می‌کند.

«مرد بارانی» و اوتیسم

«مرد بارانی» (Rain Man) به کارگردانی بری لوینسون، به گفته منتقدان در پرداخت یک شخصیت مبتلا به اوتیسم، یکی از بهترین آثار سینمایی است.

در خلاصه داستان این اثر سینمایی آمده است: «چارلی بابیت» (تام کروز) جوانی که غرق تجارت اتومبیل‌های لوکس است با خبر می‌شود پدرش فوت کرده و خانه سه میلیون دلاری‌اش را به برادر نادیده‌اش، «ریموند» (داستین هافمن) که مبتلا به اوتیسم است، بخشیده است.

شخصیت ریموند یا مرد بارانی که در فیلم، داستین هافمن نقش او را بازی می‌کند، با الهام از شخصیت واقعی «کیم پیک» ساخته شده است.

کیم پیک که بعد‌ها در سراسر دنیا به «مگا نابغه» معروف شد، بواسطه حافظه تصویری فوق العاده و دیگر توانایی‌های شگفت انگیزش شهرت خاصی یافت.

مرد بارانی محصول سال ۱۹۸۸، موفق به کسب چهار جایزه اسکار از جمله اسکار بازیگر مرد برای بازی فوق العاده داستین هافمن شد.

اوتیسم و هوش جزیره‌ای
اوتیسم یا خوددرماندگی نوعی اختلال رشدی از نوع روابط اجتماعی است که با رفتار‌های ارتباطی و کلامی غیرطبیعی مشخص می‌شود. طبق آخرین آمار‌ها از سوی انجمن اوتیسم، در کشور‌های توسعه یافته به ازای هر ۶۵ تولد، یک کودک با اختلال اوتیسم و در ایران به ازای هر ۱۵۰ تولد، یک کودک اوتیسم متولد می‌شود. در حال حاضر نیز از هزار و ۳۰۸ مرکز روزانه توانبخشی تحت پوشش بهزیستی، ۹۱ مرکز آن به اوتیسم اختصاص یافته است.

متخصص علوم اعصاب و رئیس هیات مدیره انجمن سرای مهر اوتیسم درباره استعداد‌های خاص افراد دارای اوتیسم می‌گوید: وجود استعداد‌های خاص در افراد دارای اختلال اوتیسم مشاهده شده است، آن‌ها هوش جزیره‌ای دارند به آن معنا که اگر این افراد استعداد و هوش بالایی دارند، آن استعداد فقط در یک زمینه خاص است.

دکتر فائزه دهقان در گفتگو با خبرنگار سلامت ایرنا افزود: هرچند افراد دارای اوتیسم در یک زمینه خاص مانند نقاشی، ریاضی یا موسیقی می‌توانند دارای استعداد خاص داشته باشند، اما در کنار آن‌ها برخی اختلالات مانند نقص در درک زبان را نیز دارند.

وی یادآور می‌شود: اختلال اوتیسم نوعی اختلال عصبی رشدی است که در سنین پایین بروز می‌کند و در سه سالگی می‌توان آن را تشخیص داد. هسته این اختلال را اختلالات اجتماعی، ارتباطی، کلامی و غیرکلامی است تشکیل می‌دهد و این اختلال یک طیف از شدید تا خوب را مشمول می‌شود به آن معنا که به طیف‌های شدید، متوسط و خفیف تقسیم بندی می‌شود.

این مدرس دانشگاه شهید بهشتی می‌گوید: تاخیر در کلام و ارتباط و مهارت شناختی از علائم اوتیسم به شمار می‌رود به آن معنا که کودک دیرتر از حدمعمول صحبت می‌کند یا واکنش نشان می‌دهد؛ همچنین افراد دارای اوتیسم، تمایلی به ارتباط ندارند و به طورمثال بازی متناسب سن خود را انجام نمی‌دهند و با هم سن‌های خود نیز تمایل به ارتباط نشان نمی‌دهند.

دهقان می‌افزاید: برخی کودکان دارای اوتیسم، رشدی طبیعی دارند و ناگهان پسرفت می‌کنند و علائم اوتیسم را نشان می‌دهند؛ رفتار‌های تکراری و کلیشه‌ای از جمله علائم اوتیسم به شمار می‌رود. به طور مثال آن‌ها حرکات خاصی مانند بال بال زدن، دویدن زیاد یا تکان دادن بدن را نشان می‌دهند.

وی ادامه می‌دهد: علت اختلال اوتیسم ناشناخته است، اما مقالات مختلف از نقش آلودگی محیط زیست و ژنتیک در بروز این اختلال صحبت می‌کنند؛ آزمایش حین بارداری برای تشخیص اوتیسم وجود ندارد و از دارو درمانی برای کاهش علائم و بی قراری استفاده می‌شود. کاردرمانی و گفتاردرمانی در کنار مشاوره و روانشناسی ارتباطی از درمان‌های اصلی اوتیسم به شمار می‌روند.

دهقان یادآور می‌شود: شیوع جهانی اوتیسم یک در هر ۴۹ تولد زنده است.


«نظریه همه چیز» و اسکلروز جانبی آمیوتروفیک
فقط بر روی پرده نقره‌ای می‌توان به راز زندگی مرد عجیب و غریبی که از روی یک صندلی عجیب و غریب، راز کهکشان‌ها را رصد می‌کند، پی برد.

«نظریه همه چیز» اثری سینمایی از زندگی «استیون ویلیام هاوکینگ» معروف استفن هاوکینگ کیهان شناس انگلیسی و مبدع نظر سیاهچاله‌ها است. این اثر سینمایی یک درام زندگینامه‌ای به کارگردانی جیمز مارش است که در سال ۲۰۱۴ میلادی اکران شد.
«تئوری همه چیز» توانست افزون بر تحسین منتقدان، جایزه متعدد سینمایی را از جمله اسکار بهترین بازیگر مرد برای ادی ردمین به خاطر ایفای نقش استفن هاوکینگ کسب کرد.

استفان هاوکینگ در حین تحصیل دانشگاه، به بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (Amyotrophic lateral sclerosis) مبتلا و به علت تخریب دستگاه عصبی دچار فلج شد.

عمق تاثیرگذاری «تئوری همه چیز» و بازی ادی ردمین در آن سینمایی به حدی بود که به گفته جیم مارش، استفن هاوکینگ هنگام تماشای آن اشک ریخت و درباره این فیلم گفته است که این فیلم به حقیقت بسیار نزدیک است.

آنچه درباره اسکلروز جانبی آمیوتروفیک باید بدانیم

هرچند اسکلروز جانبی آمیوتروفیک یک بیماری تحلیل برنده است، اما نباید فراموش کرد که بیماری استیون ویلیام هاوکینگ فیزیکدان بنام جهانی در ۲۱ سالگی تشخیص داده شد، اما برای مرگ لحظه شماری نکرد؛ او در ۷۶ سالگی زندگی را وداع گفت، اما طی این دوره بسیاری از کتاب‌های پرفروش و رساله‌های علمی پرداخت و به رمز گشایی اسرار کیهان، از مهبانگ تا سیاهچاله‌ها همت گماشت.

متخصص مغز و اعصاب و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران درباره بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک یا همان «ای. ال. اس» - ALS - می‌گوید: علت این بیماری مشخص نیست، اما این بیماری زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های حرکتی در نخاع و مغز شروع به تحلیل می‌کنند.

دکتر فرزاد فاتحی در گفتگو با خبرنگار ایرنا می‌افزاید: علائم این بیماری، اغلب علائم حرکاتی است به طورمثال ممکن است این علائم ابتدا در دستان یک فرد مشاهد شود که در باز و بسته کردن دگمه، فرد دچار مشکل می‌شود یا اینکه نمی‌تواند کلیدی را بچرخاند. همچنین ممکن است فردی موقع راه رفتن کفش از پاهایش دربیاید یا اینکه نبض در عضلات می‌زند که از شکم آغاز می‌شود و به قسمت‌های بالاتر می‌رسد.

وی اضافه می‌کند: این علائم حرکاتی در نهایت اختلال بلع و تنگی نفس ایجاد می‌کند و ممکن است فرد به دستگاه کمک تنفس (ونتیلاتور) نیاز پیدا کند.

متخصص مغز و اعصاب خاطرنشان می‌کند: اسکلروز جانبی آمیوتروفیک اغلب در سنین بالای ۵۰ سال دیده می‌شود، اما در اشکال ارثی حتی در سنین جوان‌تر نیز مشاهده شده است.

فاتحی تاکید می‌کند: علت بروز این بیماری مشخص نیست، اما برخی مطالعات نشان داده اند که سیگار در بروز این بیماری نقش دارد.

وی با بیان اینکه اسکلروز جانبی آمیوتروفیک بیماری خیلی نادری می‌باشد که میزان شیوع آن یک در هرچهار هزار نفر است، می‌افزاید: درمان‌های خوراکی سیر این بیماری را کند می‌کند؛ همچنین توانبخشی جزء یکی از پایه‌های کمک و درمان این بیماران است. توانبخشی‌های قلبی و تنفسی و گفتار درمانی از درمان‌های این بیماران به شمار می‌رود.

فاتحی می‌گوید: بسیاری از مبتلایان به اسکلروز جانبی آمیوتروفیک مشکل روانپزشکی پیدا می‌کنند، چون روحیه آن‌ها خراب می‌شود و به درمان‌های روانشناختی نیاز دارند.

«من سام هستم» و اختلال عقلانی رشدی

«من سام هستم» (I AM SAM) از جمله آثاری سینمایی است که با خاطر طرح موضوع به شدت عاطفی، روایت تاثیرگذار و نقش آفرینی بسیار زیبای «شون پن» ارزش چند بار دیدن دارد.

این فیلم سینمایی درام به نویسندگی کریستین جانسون و تهیه کنندگی و کارگردانی جسی نلسون محصول سال ۲۰۰۱ میلادی است.

در «من سام هستم»، ایفای نقش اصلی یا «سام (سام داوسون)» به شون پن بازیگر باکلاس، گزیده کار و برنده جایزه اسکار واگذار شده و میشل فایفر، داکوتا فانینگ، دایان ویست و ریچارد شیف به عنوان دیگر بازیگران شون پن را در این فیلم سینمایی همراهی می‌کنند.

این فیلم داستان پدری مبتلا به اختلال عقلانی رشدی (عقب ماندگی) به نام «سام داوسون» را روایت می‌کند قانون او را از حضانت دختر خردسالش به نام «لوسی» با بازی داکوتا فانینگ محروم کرده، اما او در این مسیر دست به تلاش تازه‌ای می‌زند تا به خواست خود برسد.

بازی جذاب شون پن و موفقیت وی در استخراج نقش پدری عاشق فرزند با توانایی‌های بسیار محدود، سکانس‌های تاثیرگذاری را برای فیلم رقم زده و به جرات می‌توان همین نقطه قوت، تحمل تماشای فیلمی به مدت ۱۳۲ را برای تماشاگر فراهم می‌سازد.

شون پن برای بازی در نقش «سام» نامزد جایزه اسکار بازیگری در سال ۲۰۰۱ شد و جالب اینکه در همین سال در جمع نامزدان این رشته «راسل کرو» برای ایفای نقش «جان نش» در فیلم «یک ذهن زیبا» حضور داشت، اما رقیبی قدرتمند به نام «دنزل واشنگتن» برای بازی در فیلم سینمایی «روز تعلیم» اسکار بازیگری را کسب کرد.

این ناکامی هرگز شون پن را متوقف نکرد، زیرا وی توانست جایزه پرافتخار اسکار بهترین بازیگر را به ترتیب سال ۲۰۰۳ برای بازی در فیلم سینمایی «رودخانه مرموز» به کارگردانی کلینت ایستوود و نیز «میلک» ساخته گاس ون سنت در سال ۲۰۰۸ دشت کند.

روزنامه لس‌آنجلس تایمز در سال ۲۰۰۱ درباره فیلم «من سام هستم» نوشت: این فیلم داستان دلنشین مردی است که برای حفظ سرپرستی دختر هفت ساله خود، درگیر مبارزه سختی می‌شود. نقش آفرینان این فیلم، شان پن و میشل فایفر، جدا از این که استحقاق کسب جایزه اسکار را دارند، می‌توانند نظر تماشاگران را هم به خود جلب کنند.»

«من سام هستم» در گیشه نیز موفق ظاهر شد و با وجود هزینه ۴۶ میلیون دلاری، حدود ۱۰۰ میلیون دلار فروش کرد.

این فیلم سینمایی بار‌ها از شبکه‌های مختلف سیما پخش شده و خوب است علاقه‌مندان سینما دیدن آن را از دست ندهند.

آنچه درباره اختلال عقلانی رشدی باید بدانیم

اختلال عقلانی رشدی که از آن نیز به عقب ماندگی یاد می‌شود، نخستین اختلال در دسته اختلالات عصبی - رشدی است.

براساس آمار، تقریبا یک درصد از جمعیت جهان دچار این اختلال هستند، اما شیوع آن در کشور‌های کم درآمد با ۶۴.۱، در کشور‌هایی با در آمد متوسط ۵۹.۱ درصد و در کشور‌های درآمدزا ۵۴.۱ است.

نابهنجاری‌های ژنتیکی علت مهم اختلال عقلانی رشد هستند. سبک زندگی، رژیم غذایی، شرایط زندگی و سن می‌توانند بر جلوه ژن تاثیر گذارند.

مخاطرات محیطی در طول رشد پیش از تولد از دیگر دلایل اختلال عقلانی رشدی هستند که عبارتند از:

- دارو‌ها یا مواد شیمیایی سمی، سوءتغذیه مادر و عفونت‌های مادر طی دوران حساس رشد جنینی.

- عفونت ها، محرومیت از اکسیژن به هنگام تولد، تولد زودرس و جراحت مغزی به هنگام تولد نیز می‌تواند به صدمه مغزی و نقایص عقلانی مرتبط شوند.

- بیماری ها، صدمات مغزی ناشی از تصادفات یا بدرفتاری با کودک، قرار گرفتن در معرض مواد سمی مانند سرب یا مونوکسید کربن نیز می‌توانند باعث شوند که کودکان بزرگتر متحمل فقدان توانایی عقلانی شوند.

افراد مبتلا به ناتوانی عقلانی می‌توانند از مداخله به موقع که هدف آن تامین آموزش در زمینه هماهنگی حرکتی، استفاده از زبان و مهارت‌های اجتماعی برای آنهاست، بهره‌مند شوند.

مربیان می‌توانند یکپارچه سازی را (ادغام دانش آموزان با ناتوانی عقلانی در کلاس‌های مدارس معمولی) با آموزش ویژه ترکیب کنند که کمک متناسب با نیاز‌های خاص آن‌ها را تامین می‌کند؛ بنابراین درمان برای این افراد اغلب شکل مداخله‌های رفتاری یا اجتماعی به خود می‌گیرد که به آن‌ها آموزش می‌دهد از عهده ضروریات زندگی روزمره برآیند.

منبع: ایرنا

انتهای پیام/

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.