به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، مهدیه پایدار پویا متخصص روانشناسی بالینی، زوج درمانگر در یادداشتی نوشت: آیا تا به حال از خود پرسیده اید که چگونه برخی زوجین رابطه عاطفی عمیق و مستحکمی داشته و زندگی موفقی را با شادکامی می‌گذرانند، درحالیکه عده‌ای دیگر در حل و فصل ساده‌ترین مسائل نیز سردرگم بوده و با دشواری‌های بسیاری روبه رو هستند. پاسخ به سؤال مذکور مبحث امروز ماست.

متأسفانه امروزه زوجین در روابط عاطفی شان با چالش‌های متعددی روبرو شده و قادر به مدیریت صحیح رابطه خود نیستند چرا که مهارت‌های لازم درخصوص ادامه این رابطه و پویایی بخشیدن به آن را فرا نگرفته اند و از آنجائیکه توانایی تحمل مشکلات و نحوه برخورد با آن‌ها را ندارند، خیلی زود دچار دل زدگی عاطفی می‌شوند.

اکنون قصد دارم تا توجه شما را به چند راهکار به ظاهر ساده و درعین حال بسیار مهم و اساسی برای داشتن یک رابطه عاطفی مستحکم و موفق در ازدواج جلب کنم:

داشتن استقلال احساسی از خانواده‌ای که در آن متولد و بزرگ شده اید. نه به این معنی که با آن‌ها بیگانه و غریبه باشید بلکه بدین معناست که شخصیت شما به اندازه کافی رشد یافته و مستقل از والدین و خواهران و برادرانتان باشد و درمورد مسائل مختلف نقطه نظرات و دیدگاه‌های خود را داشته باشید و به تعبیری خانواده منبع فکری و عقل منفصل شما نبوده و شما برای تصمیماتتان وابسته به تایید کسی نباشید.

میان خودتان و شریک عاطفی تان یک اتحاد و همبستگی را برمبنای صمیمیت و شخصیتتان (هویت خود) بسازید، و از سویی مرزی برای حفظ استقلال هر یک از طرفین قائل باشید.

روابط جنسی غنی و لذت بخش برقرار کنید و اجازه ندهید که مسائل و مشکلات کاری، خانوادگی و حتی اختلاف نظر و سلیقه بین شما و شریک زندگی تان آن را تحت الشعاع قرار دهد.

در هنگام رویارویی با بحران‌های اجتناب ناپذیر زندگی باید دست در دست هم و با تکیه بر حمایت عاطفی و توانایی‌های منحصر به فرد هر یک در ارائه راه حل، بتوانند بر آن‌ها فائق آیند، که این امر در رشد صمیمیت و اعتماد زوجین نسبت به یکدیگر بسیار مؤثر است.

ازدواج (رابطه زناشویی) باید یک پناهگاه امن باشد که در آن هریک از طرفین قادر به ابراز تفاوت ها، خشم و ناسازگاری‌ها و تعارضاتشان باشند بی آنکه در معرض قضاوت قرار گیرند.

استفاده به جا از طنز و شوخی‌های ایمن، به منظور ایجاد نشاط در رابطه و ایجاد تغییر مثبت برای عدم یکنواختی رابطه و نیز جلوگیری از ملالت و انزوا.

تلاش در جهت رشد و پرورش، ایجاد آرامش و آسایش و برآوردن نیاز‌های یکدیگر؛ این امر در یک رابطه رشد یافته و مبتنی بر گفتگو به دست می‌آید. برای این منظور، زوجین باید زمان‌هایی را به گفتگو درباره نیاز‌ها و خواسته‌های خود در زندگی اختصاص دهند تا با کمک و همفکری یکدیگر بتوانند برای آن‌ها برنامه ریزی کرده و زمینه‌های برآورده شدن نیاز‌ها و خواسته‌ها و نیز رشد و توسعه فردی و در نهایت بستر آرامش و آسایش در زندگی را فراهم آورند.

زنده نگه داشتن رابطه رمانتیک اولیه با روش‌های مختلف و برنامه داشتن برای آن. (یادآوری و روایت خاطرات خوشایند گذشته، برنامه‌های دونفره مورد علاقه‌ی هر دو زوج، رفتن به مکان‌های خاطره انگیز و…)

منبع:رسالت

انتهای پیام/