به گزارش حوزه مجلس گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی در دوازدهمین مجمع مجالس آسیایی به ایراد سخنرانی پرداخت که متن آن به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

جناب آقای شنتوپ رئیس محترم مجلس ملی کبیر ترکیه.

رؤسای محترم مجالس.

خانم‌ها و آقایان.

ابتدا لازم می‌دانم از بیانات خانم گابریلا کئواس بارون رئیس IPN تشکر کنم که تلاش‌های خوبی را در بین‌المجالس سامان دادند و در موضوعات مورد مناقشه در صحنه بین‌المللی ورود شجاعانه‌ای داشتند که کمتر در گذشته این وضع را دیدیم.

نطق امروز ایشان نشان داد در موضوعات مختلف تسلط خوبی دارند و از خانم‌ها خوب دفاع کردند.

همچنین از محمدرضا مجیدی که در این مدت دبیرکلی مجالس آسیایی را برعهده داشتند تشکر می‌کنم. ایشان تلاش‌های خوبی را در مسیر همکاری مجالس آسیایی داشتند.

از حضور در دوازدهمین نشست مجمع عمومی مجالس آسیایی که به میزبانی کشور دوست و برادر، ترکیه برگزار می‌شود؛ خرسندم لازم می‌دانم، از اقدامات و ابتکارات پارلمان جمهوری ترکیه، به ویژه تلاش‌های برادر عزیزم، جناب آقای دکتر مصطفی شنتوپ، رئیس محترم پارلمان و همکاران ایشان، صمیمانه قدردانی کنم. امیدوارم این نشست، دستاورد‌های ارزشمندی در حوزه‌های گوناگون اقتصادی، سیاسی و فرهنگی در برداشته باشد.

آسیا از حیث جغرافیایی، بزرگترین و پهناورترین قاره و از منظر تاریخی، خاستگاه کهن‌ترین فرهنگ‌ها و تمدن‌های جهان است. این قاره با بیش از نیمی از جمعیت جهان و ۴۸ کشور، نماد تنوع و کثرت به شمار می‌رود. به نظر می‌رسد بعد از فراز و فرود‌های زیاد در تاریخ گذشته، در ظرف ۴ دهه اخیر از پیشرفتی متمایز برخوردار شده است.

ابتدا؛ بسیاری از کشور‌های آسیایی، از حیث علمی و فناوری گام‌های موفقی برداشته‌اند.

دوم اینکه؛ از نظر رشد اقتصادی مجموعه آسیا، رشد فزاینده‌ای داشته که از جهاتی حیرت‌انگیز بوده و نکته قابل توجه آن که بعضا قالب‌های گذشته در تئوری‌های توسعه را به هم ریخته است.

سوم اینکه؛ در سال‌های اخیر از نظر سیاسی، آسیا از بلوغ دموکراتیک عمیق‌تر بهره‌مند شده و تغییرات سیاسی در آن، گرچه در مقطعی با جراحت همراه بود و گاه با ماجراجویی برخی کشور‌های غربی، اما در کل، ظرفیت سیاسی آن افزایش یافته است.

درنهایت؛ دیپلماسی آسیایی امروز یکی از پرتحرکترین ظرفیت‌های صحنه بین‌المللی است. یکی از ویژگی‌های ۴ دهه اخیر، ظهور دیپلماسی آسیائی است که نمونه آن در نقش‌آفرینی روسیه، ترکیه و ایران در حل مسئله سوریه است که تا حد زیادی، ماجراجویی‌های مشترک آمریکا و تروریست‌ها را در هم شکست.

ویژگی‌هایی که بیان شد مزید بر قدرت فرهنگی و ریشه‌های تمدنی بسیار غنی آسیاست. البته در سال‌های اخیر، سازوکار‌هایی نیز به وجود آمد چه در سطح دولت‌ها و چه مجالس، که پیوند‌ها و همکاری‌های آسیایی را کارآمدتر نمود. نظیر اتحادیه شانگ‌های یا بین‌المجالس آسیایی و نظایر آن که هریک، در بخشی از ماموریت همگرایی منطقه‌ای، توفیقاتی به همراه داشت.

در این مسیر کشور‌های آسیایی با توجه به پیشینه فرهنگی و تمدنی خود را در مقابل غرب تصور نکردند چرا که همکاری‌های اقتصادی، فرهنگی و سیاسی اگر با لحاظ احترام متقابل همراه باشد از جهات مختلف ازجمله منافع طرف‌ها و کمک به امنیت پایدار و صلح جهانی مفید خواهد بود؛ اما آیا برخی قدرت‌های غربی خود را در مقابل آسیا قرار ندادند؟

متأسفانه بعضاً شاهد رفتار‌های خصمانه بودیم نمونه‌ها زیادند نظیر جنگ تعرفه با چین، تحریم روسیه، تحریم ایران و ماجراجویی نسبت به این کشورها، مسئله‌سازی نسبت به ترکیه، باج‌گیری از برخی کشور‌های منطقه که نشان می‌دهد کشور‌های غربی به خصوص آمریکا، تحمل جابه‌جایی جایگاه آسیا را ندارند، اما آیا در این مقابله موفق می‌شوند؟

بررسی روند‌های گذشته در این سنگ اندازی‌ها، نشانگر آن است که این ماجراجویی‌ها برای عقب راندن طرف مقابل ممکن است موقتاً مزاحمت‌هایی ایجاد کند، اما در نهایت، باعث فهم کاستی‌های خود شده و با رفع آن، جایگاه قوی‌تری حاصل می‌گردد. فی‌المثل آن‌ها دو دهه است در مسئله هسته‌ای ایران مسئله سازی می‌کنند.

آیا توانستند جلوی توسعه دانش هسته‌ای دانشمندان ایران را بگیرند؟ خیر، امروز صاحبنظران هسته‌ای ایران به نسل‌های جدید از فناوری هسته‌ای دست یافته‌اند، البته از سر کینه‌ورزی، فشار‌های اقتصادی به ملت بزرگ ایران را تحمیل کرده‌اند. یا با تحریم روسیه، آیا توانسته‌اند نقش روسیه را در صحنه بین‌المللی کاهش دهند؟

یا با بازی تعرفه‌ها، توانستند نقش چین را در ساختار قدرت جهانی پایین بیاورند؟ این‌ها نمونه‌هایی است که نشان می‌دهد با همه مقابله‌های سازمان یافته، آسیا نقش راهبری و پیش برنده در تحولات جهان معاصر خواهد داشت.

از یک امر نباید غفلت نمود که اقدامات تروریستی در منطقه غالباً با حمایت آمریکا، بوجود آمده‌اند. پرده اول، مشغول سازی نظام‌های آسیایی بود که در سال‌های گذشته، بر ملت رشید عراق و مردم و دولت سوریه، برخورد قوی و تاثیرگذاری با داعش و انواع دیگر آنها داشتند و قطعاً کشور‌های دیگر در جهت مقابله با انواع تروریسم به یکدیگر کمک خواهند نمود و جلوی حیات مجدد آن‌ها را خواهند گرفت.

اما پرده دوم مقابله آمریکا با منطقه آسیا، در آشفته‌سازی منطقه از سنخ دیگر است تا انرژی این کشور‌ها صرف توسعه نگردد. ایجاد فضای دوگانه مصنوعی یا با ما (آمریکا و غرب) یا آشفتگی برای شکستن اراده ملت‌های آسیایی است تا مجدداً غرب به سیاق قرن گذشته بر منابع نفتی و سرمایه‌های دیگر آنان مسلط شود.

از طرفی تنفر نسبت به رژیم صهیونیستی به حدی فراگیر شده که برای ایجاد فضای تنفسی برای این رژیم باید میدان‌هایی تقابل و سرگرمی‌هایی پیدا کنند تا نتوانند از ملت مظلوم فلسطین، کشور‌های آسیایی حمایت درخور نمایند. همه این‌ها بیانگر آن است که کشور‌های آسیایی باید برای گام‌های قوی‌تر، سازوکار‌های فعال‌تری را تدارک ببینند. در این زمینه ایجاد ساختار‌های تجاری، آسیایی، تبادلات پولی آسیایی، معاهدات امنیتی و نظامی آسیایی و همکاری‌های علمی و فناوری آسیایی بیش از پیش ضرورت دارد.

فکر می‌کنم با تأسی از تجارب گذشته، این نشست می‌تواند از دولت‌ها بخواهد با توجه به روند گذشته در زمینه‌های فوق، سازوکار‌های فعال تری را دنبال نمایند. ضمناً مجمع عمومی مجالس آسیایی نیز خود می‌تواند اسناد این گونه همکاری‌ها را تهیه و تدارک ببیند.

در همین راستا، مجلس شورای اسلامی ایران در مسیر تقویت همکاری‌های چندجانبه در سطح مجمع مجالس آسیایی تلاش نموده که از آن جمله می‌توان به اقدام اخیر آن در ارائه پیش‌نویس قطعنامه «افزایش همکاری میان اعضای مجمع مجالس آسیایی برای حفاظت و ارتقاء چندجانبه گرایی» در نشست کمیته دائمی امور سیاسی در اصفهان و نخستین نشست شورای اجرایی در ریزه ترکیه در سال جاری اشاره کرد.

امیدوارم پارلمان‌های عضو با تصویب اجماعی این قطعنامه پیام روشنی در زمینه حمایت مجمع مجالس آسیایی از گفتمان مبتنی بر عناصر تفاهم، همکاری و منافع مشترک در سطح منطقه‌ای و حتی جهانی به دیگران بدهند و بیش از گذشته، چندجانبه گرایی را اشاعه و تقویت کند.

بار دیگر از مهمان نوازی پارلمان محترم ترکیه و برادرم، آقای دکتر مصطفى شنتوپ، سپاسگزارم.

انتهای پیام/