مروئه وامقی روانپزشک و مسئول مرکز تحقیقات مدیریت رفاه اجتماعی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در گفت‌وگو با خبرنگار  حوزه کلینیک گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره انواع خشونت (کودک آزاری) در کودکان اظهار کرد: خشونت به چهار دسته جسمی، روانی، جنسی و مسامحه یا سهل انگاری در برآورده کردن نیاز‌های کودک تقسیم‌بندی می‌شود. از جمله خشونت‌های جسمی می‌توان به هل دادن، سیلی زدن، سوزاندن و شکستن دست‌ها و پا‌های کودک اشاره کرد. آزار‌های جسمانی گاه به حدی شدید هستند که می‌توانند مرگ کودک را به همراه داشته باشند.

او بیان کرد: خشونت‌های روانی می‌توانند طیف خفیف تا شدیدی داشته باشند. اذیت و آزار جنسی کودک هم جزو خشونت‌های جنسی است. منظور از سهل انگاری در برآورده کردن نیاز‌های کودک این است که والدین یا مراقبان کودک به وظایفی که در برابر کودک دارند، به درستی عمل نمی‌کنند.

این روانپزشک افزود: طبق مطالعه انجام شده در سال ۸۵ روی ۴۰ کودک که مورد خشونت قرار گرفته بودند، معلوم شد که در این بررسی بیشترین نوع خشونت‌ها مربوط به خشونت‌های جسمی است، برخی مطالعات هم در این دوره میزان خشونت‌های روانی را بالاتر می‌دانستند. خشونت‌های جسمی اغلب با خشونت‌های روانی همراه هستند. خشونت‌های جنسی به علت حساس بودن موضوع کمتر به آن‌ها پرداخته می‌شود.

بیشتر بخوانید: نشانه‌های کودک آزاری که والدین باید جدی بگیرند

وامقی تاکید کرد: پیامد‌های کودک آزاری با توجه به سن کودک متفاوت است. بسیاری از مطالعات نشان می‌دهند که هر چه سن کودک پایین‌تر باشد، احتمال وقوع خشونت بیشتر است. برخی خشونت‌ها مربوط به دوره‌های خاصی است به طور مثال خشونت‌های جنسی در بین دختران نوجوان بیشتر اتفاق می‌افتد همچنین کودکانی که معلولیت‌های جسمی و روانی دارند نسبت به دیگران بیشتر در معرض خشونت هستند. از سوی دیگر والدینی که به معلولیت جسمی و روانی دچار هستند هم ممکن است نسبت به فرزندانشان مرتکب خشونت شوند.

کودک آزاری در بین والدینی که تحصیلات پایین‌تری دارند، بیشتر دیده می‌شود

او تصریح کرد: هر چه میزان تحصیلات والدین پایین‌تر باشد، شیوع کودک آزاری بیشتر است همچنین در مواردی که پدر خانواده بیکار است و خانواده زیر بار فشار‌های اجتماعی و اقتصادی قرار دارد، خشونت بیشتر دیده می‌شود. اعتیاد والدین هم به طور مستقیم می‌تواند افزایش خشونت در کودکان را به همراه داشته باشد.

این روانپزشک گفت: کودک آزاری می‌تواند بر رشد، تکامل و یادگیری کودک اثر منفی بگذارد و اختلالات روانی مانند اضطراب و افسردگی را در او ایجاد کند که این اختلالات می‌توانند تا دوران بزرگسالی هم ادامه پیدا کنند. در خانواده‌هایی که کودکان تحت خشونت والدینشان قرار می‌گیرند اغلب شوهر نسبت به همسرش هم خشونت اعمال می‌کند، بنابراین فرزندان در این خانواده‌ها یاد می‌گیرند که در آینده با همسر و فرزندانشان رفتاری خشونت‌آمیز داشته باشند به عبارتی چرخه خشونت در خانواده شکل می‌گیرد.

بیشتر بخوانید: بیش از ٢هزار مورد کودک آزاری در سال ۹۵/ آمار کودک آزاری در ایران واقعی نیست

وامقی یادآوری کرد: به طور کلی برای کاهش کودک آزاری در جامعه باید سیستم حمایت از کودک وجود داشته باشد. سیستم درمانی هم باید بتواند کودکانی را که تحت خشونت قرار گرفته‌اند، به درستی شناسایی کند و آن‌ها را به دستگاه‌های مربوط ارجاع دهد.

انتهای پیام/