به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، یک تحقیق جدید نشان داد گروهی از محققان که ۱۴ ماه را در قطب جنوب گذراندند، با مغزهایی کوچکتر از این سفر بازگشتند.
۸ دانشمند همراه یک آشپز در یک ایستگاه تحقیقاتی در نزدیکی ساحل این قاره یخی اقامت داشتند. اما نگاه کردن به چشم اندازی خالی برای طولانی مدت، زندگی در یک سازه کوچک با افرادی یکسان به مدت بیش از یک سال به مغز این افراد فشار آورده است.
اسکنهای MRI قبل و بعد از این سفر اکتشافی نشان داد قسمتهایی از مغز این افراد که مربوط به یادگیری، احساسات و حافظه است، طی این سفر کوچکتر شده اند.
در این میان افرادی که در خانه سکونت داشتند، طی بازه زمانی مشابه با هیچ کاهشی در قسمتهای مغز روبرو نشدند و در حقیقت برخی قسمتهای مغز آنها نیز رشد کرده بود.
این یافتهها مشابه کشفیات دانشمندان درباره تاثیر اقامت در فضا روی مغز فضانوردان است. تحقیقات نشان داده توانایی مغزی فضانوردان پس از سفر فضایی کاهش مییابد و تغییراتی در فعالیتهای الکتریکی مغز آنها رخ میدهد.
دانشگاههای مختلف آلمان و دانشگاه پنسیلوانیا در آمریکا این پژوهش را انجام داده اند. پژوهش مذکور نشان میدهد اگر از قسمتهای مختلف مغز استفاده نشود، آنها از بین میروند.
از آنجا که مغز محققان هنگام سفر اکتشافی به اندازه کافی تحریک نمیشده، بخشهایی از آن ضعیفتر و کوچکتر شده است.
مشابه این اتفاق در عضلات بدن انسان نیز میافتد.
الکساندر استان مولف ارشد این پژوهش میگوید: تماشای یک صحرای سفید نخست هیجان انگیز به نظر میرسد، اما به مرور زمان تکراری میشود.
محققان متوجه شدند یک قسمت مغز پژوهشگران ساکن قطب جنوب به نام dentate gyrus که اطلاعات حسی را پردازش و ذخیره میکند، ۱۰ درصد نسبت به میزان متوسط کوچکتر شده است. بخشهای دیگر مغز از جمله قسمت مربوط به یادگیری حدود ۵ درصد کاهش یافته اند.
در نتیجه این روند احتمالا هوش احساسی محققان ساکن قطب کاهش یافته و قدرت آنها در برقراری ارتباط با یکدیگر ضعیفتر شده بود. این محققان در قطب جنوب در ایستگاه Neumayer Station III سکونت داشتند. این ایستگاه در زمینی پوشیده از برف قرار دارد.
منبع: مهر
انتهای پیام/