به خبرنگار حوزه فناوری گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، طبق بررسی های ناسا بیش از ۲۰۰ غار در سطح ماه وجود دارد. البته این‌ها را نباید با میلیون‌ها دهانه در سطح ماه اشتباه گرفته شود، زیرا بافت‌های کاملا متفاوتی هستند. اندازه این نوع چاله‌ها از حدود ۵۰ تا ۱۰۰۰ متر متغیر است، حتی در زیر زمین گسترده‌تر شده و احتمالاً به درون تونلی در زیر سطح منتهی می‌گردد.

کارشناسان هنوز نتوانسته‌اند درباره منشأ آن نظریه محکمی ارائه دهند و می‌گویند احتمالا چاله‌ها می‌توانند ناشی از برخورد شهاب سنگ در مجاورت آن‌ها و در اثر فروپاشی سقف یک خلأ یا غار بوجود آمده باشد. همچنین حرکت ماده مذاب در زیر سطح ماه می‌تواند منشاء حفره‌ها باشد.

با این حال کارشناسان هنوز نمی‌توانند شواهدی مستدل و دلیل خاص برای اثبات چگونگی شکل‌گیری آن‌ها ارائه کنند. در سطح کره زمین، چنین پدیده‌هایی هنگامی تشکیل می‌شوند که در زیر پوسته جامد چیزی مثلا گدازه‌ای جریان یابد و آن نقطه تخلیه شود.

بیشتر بخوانید:سیاره فرا خورشیدی مناسب برای زیست‌پذیری

براساس گفته برخی کارشناسان، همین روند می‌تواند روی ماه اتفاق بیفتد، به ویژه در مجاورت دهانه‌هایی که در اثر اصابت‌های سنگین بوجود آمده‌اند که آثار آن بر روی قسمت داخلی می‌تواند صد‌ها هزار سال طول بکشد. پس از ایجاد دهانه، اطراف آن تحت فشار سنگین قرار می‌گیرند و کف دهانه را بالا می‌برند. این پدیده شاید باعث شود جریان مواد مذاب در زیر سطح جریان یابد و با بوجود آمدن فضای خالی در مکان‌هایی که تخلیه می‌شود، چنین حفره بوجود آید.

به هر حال، چنین مکان‌هایی می‌توانند در آینده به عنوان یک پناهگاه عالی برای مهاجران و گروه‌های اعزامی به ماه باشد که آن‌ها را از صدمات ناشی از عوامل خطرناک مختلف مانند: ریزش شهاب سنگ‌ها، اشعه خورشیدی، تابش مستقیم تشعشات کیهانی و... محافظت کند و به دلیل لایه‌های ضخیم آن، حفظ شرایط زندگی در آنجا راحت‌تر باشد. گفته می‌شود مکان‌های مشابه در مریخ نیز یافت می‌شود.

انتهای پیام/