برتری‌های برانکو به ویلموتس
با همه اشکالاتی که برانکو هم مثل هر مربی دیگری دارد، او حداقل نسبت به ویلموتس از چند جهت برتر است؛ فاکتور‌هایی که قطعا در خیز فدراسیون به سمت انتخاب ایوانکوویچ موثر بوده است.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، «همان طور که از چند روز پیش نوشتیم و کاملا هم قابل پیش‌بینی بود، احتمال حضور برانکو ایوانکوویچ روی نیمکت تیم ملی به‌شدت افزایش پیدا کرده و اگر اتفاق خاصی رخ ندهد، این مربی به‌زودی جانشین مارک ویلموتس خواهد شد؛ چنان که حتی دیروز هم برخی منابع رسانه‌ای از نهایی شدن این اتفاق خبر دادند. تیم ملی با ویلموتس در شرایط عجیبی گرفتار شده و به‌شدت احتمال حذف از مرحله پیش‌مقدماتی جام جهانی را حس می‌کند. اوت شدن در این مرحله، به معنای یک سکته کامل و واقعی برای فوتبال ملی ایران است و تیم اول فوتبال کشور را سه سال تمام به حالت «نیمه‌تعطیل» درخواهد آورد. طبیعی است که فدراسیون برای فرار از این موقعیت به آب و آتش بزند.
در حال حاضر تیم ملی ایران از چهار بازی نخستش در گروه سوم مرحله پیش‌مقدماتی جام جهانی فقط ۶ امتیاز کسب کرده و عراق و بحرین را با ۱۱ و ۹ امتیاز بالاتر از خودش می‌بیند. ما در حال حاضر برای اول شدن و صعود از این گروه نیاز به کسب پیروزی در هر چهار دیدار باقی مانده داریم. اگر چه از این بین سه بازی در برابر ویتنام، بحرین و عراق در ورزشگاه آزادی برگزار می‌شود، اما به هر حال کار ساده نیست. ما اگر در گروه‌مان صدرنشین نشویم، باید شانس صعودمان را به‌عنوان یکی از برترین تیم‌های دوم جست‌وجو کنیم، اما آنجا هم کار سخت است و تیم‌های دوم گروه‌های دیگر امتیازات خوبی جمع کرده‌اند. فدراسیون حق دارد به‌شدت نگران باشد و ظاهرا در همین راستا هم بوده که باب مذاکره با برانکو ایوانکوویچ باز شده است. ابتدا شایعاتی در مورد پیشنهاد اولیه به او مطرح شد، بعد خبر ملاقاتش با سفیر ایران در کرواسی به رسانه‌ها راه یافت و حالا می‌گویند کار اساسا تمام شده است.
مسلم است که در شرایط عادی می‌شد به گزینه‌ای بهتر از برانکو فکر کرد و الان ممکن است خیلی‌ها فدراسیون را متهم به «بازگشت به عقب» کنند، اما مساله کلیدی این است که الان در شرایط عادی نیستیم. تیم ملی از چهار ماه دیگر درگیر چهار بازی باقی مانده از این مرحله خواهد شد. در این بین ادامه کار با ویلموتس بی‌خیال چندان به صلاح نیست، گزینه داخلی خوب نداریم و اگر داشته باشیم هم مردم قبولش نمی‌کنند. در مورد خارجی‌ها هم هیچ تضمینی نیست رفتاری شبیه مربی بلژیکی نداشته باشند؛ بنابراین فدراسیون ناچار بوده سراغ یک گزینه امتحان‌پس‌داده برود که فعلا شرایط برانکو از این نظر مساعدتر از سایرین به‌نظر می‌رسد. با همه اشکالاتی که برانکو هم مثل هر مربی دیگری دارد، او حداقل نسبت به ویلموتس از چند جهت برتر است؛ فاکتور‌هایی که قطعا در خیز فدراسیون به سمت انتخاب ایوانکوویچ موثر بوده است.
برتری‌های برانکو بر ویلموتس
یک- تجربه دارد
برانکو ایوانکوویچ تجربه مفصل حضور در فوتبال ایران را دارد. او اولین بار سال ۲۰۰۱ به‌عنوان دستیار میروسلاو بلاژویچ به ایران آمد و روی نیمکت تیم ملی نشست. بعد چیرو رفت و خود برانکو سرمربی شد. پس از جام جهانی ۲۰۰۶ بین طرفین جدایی افتاد و نهایتا ابتدای سال ۹۴ او برای کاری طولانی‌مدت به پرسپولیس برگشت؛ بنابراین برانکو به زیر و بم فوتبال ایران کاملا آشناست و همه بازیکنان موجود تیم ملی را به خوبی می‌شناسد؛ امتیازی که در شرایط کنونی بسیار به کار می‌آید.
دو- شرایط را درک می‌کند
چند روز پیش هم در مطلبی مفصل نوشته بودیم برانکو به‌عنوان سرمربی تیم ملی ایران یک بار دقیقا در همین شرایط گرفتار شده و در خطر حذف از مرحله پیش‌مقدماتی جام جهانی قرار گرفته بود. اگر ما الان نیاز به کسب پیروزی برابر عراق و بحرین در تهران داریم، آن زمان یعنی در سال ۲۰۰۴ باید قطر و اردن را در خاک رقبا شکست می‌دادیم؛ پروژه‌ای دشوار که نهایتا با دخالت فدراسیون و افزوده شدن دستوری وحید هاشمیان و خداد عزیزی (دو مغضوب آن روز‌های برانکو) به ترکیب تیم ملی، به سرانجام رسید؛ بنابراین پروفسور به خوبی می‌داند کجا ایستاده‌ایم و چه وضع ملتهبی داریم. این در حالی است که در کنش‌های مارک ویلموتس، مطلقا نشانه‌ای از درک حساسیت موجود به چشم نمی‌خورد.
سه- پروازی نیست
یکی از بزرگ‌ترین اشکالاتی که از ویلموتس گرفته می‌شد این بود که پروازی است و فقط برای مسابقات به ایران می‌آید. برانکو، اما مطلقا این ایراد را ندارد. او در سال‌های حضور در فوتبال ایران، به ایران علاقه خاصی نشان داده و حتی کمتر از حد مجاز مرخصی رفته است؛ بنابراین یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها از بین خواهد رفت.
چهار- غر نمی‌زند، قهر نمی‌کند
برانکو اصولا کاراکتری سازشکار دارد و به‌ندرت دچار اختلاف با مدیران و روسایش می‌شود. به‌طور مثال او ۱۱ ماه از پرسپولیس دستمزد نگرفت، اما به کارش ادامه داد و با این تیم عناوین مختلف را به دست آورد. این رفتار قابل مقایسه نیست با حرکت ویلموتس که پیش از بازی مرگ و زندگی برابر عراق، بابت دیرکرد در وصول مطالباتش قهر کرد و در ترکیه متحصن شد.
پنج- بازار فوتبال ایران را خراب نمی‌کند
بر خلاف ویلموتس، بازار فوتبال ایران برای برانکو بسیار مهم است و او همه تلاشش را خواهد کرد تا این مارکت را از دست ندهد. مربی بلژیکی در همین مدت کوتاه نشان داد مسئولیتی را که در تیم ملی ایران پذیرفته اصلا جدی نمی‌داند، اما برانکو همچنان قصد ادامه حضور در فوتبال ایران را دارد و به این منظور لازم است بهترین نتایج ممکن را در تیم ملی به دست بیاورد.»
منبع: دنیای اقتصاد
انتهای پیام/
