به گزارش حوزه موسیقی  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، کنسرت محمد معتمدی یکم آذر ماه، در سالن همایش‌های وزارت کشور برگزار شد. این کنسرت با اجرای قطعات آلبوم «حالا که می‌روی» همراه شد؛ البته معتمدی لابه‌لای این قطعات، واکنش‌هایی هم نسبت به اتفاقات اخیر کشور داشت.

وی در ابتدای کنسرتش گفت: خوشحالم که پس از سپری شدن یک‌سال از انتشار این آلبوم، توانستیم کنسرت «حالا که می‌روی» را روی صحنه ببریم. باید از شما مخاطبان خوبم تشکر کنم که با وجود قطعی اینترنت و مشکلات موجود، بلیت‌ها را خریداری کردید و به این اجرا آمدید. علت اینکه ما خوشحال هستیم این است که هنوز در باک ماشینمان بنزین هزار تومانی است، اما می‌دانم که شما با بنزین ۳ هزار تومانی به کنسرت من آمده‌اید. بنابراین باید از شما تشکر سه چندان کنم.

قطعه «حالا که می‌روی» (تیتراژ سریال لحظه‌ گرگ و میش) آغازگر کنسرت محمد معتمدی بود.

در ادامه قطعه «پناه آخر» (تیتراژ سریال پناه آخر) با آهنگسازی محمدرضا چراغعلی و شعر سجاد عزیزی خوانده شد. در این قطعه رضا تاج‌بخش نوازنده پیانو بیش از دیگر افراد ارکستر هنرنمایی کرد.

«دل‌های فروشی» قطعه دیگر از آلبوم «حالا که می‌روی» بود و در این کنسرت به اجرا درآمد. سپس معتمدی از فرید سعادت‌مند آهنگ‌ساز این آلبوم یاد کرد و گفت که او به دلیل بیماری و سفر نتوانسته به این اجرا بیاید.

این خواننده همچنین به مهمانان ویژه‌اش خیر مقدم گفت. همایون اسعدیان، المیرا دهقانی، مینا وحید، نیما کرمی و همسرش زینب زارع، شراره رخام، شهروز حبیبی و چنگیز حبیبیان از هنرمندان حاضر در کنسرت «حالا که می‌روی» بودند.

چهارمین قطعه اجرا شده در کنسرت معتمدی نفرین بود؛ اثری که این خواننده سنتی از آرتوش بازخوانی کرده بود و با شعر پرویز وکیلی بود. این قطعه با تک‌نوازی پیانو اجرا شد.

در ادامه با اضافه شدن بهزاد روابی نوازنده سولوی ساز سه‌تار، قطعه «کجایی» اجرا شد. قطعه بعدی «آفرینش» از آلبوم حالا که می‌روی» بود.

شگفتانه کنسرت معتمدی آوردن کیکی به سالن وزارت کشور بود؛ معتمدی درباره آن گفت: این کیک را برای انجمن کودکان کار ارسال می‌کنیم؛ به امید اینکه در کشورمان به جایی برسیم که نشانی از فقر دیده نشود و هیچ کودکی در شیرین‌ترین دوران زندگی‌اش به جای تحصیل و بازی، مشغول انجام کار‌های سخت نباشد. زمانی که اینترنت وصل بود، من در فضای مجازی در صفحه شخصی‌ام گفته بودم که اتفاقی با کودکی آشنا شدم که در مناطق جنوبی کشور زندگی می‌کرد؛ جالب است محل زندگی‌اش با وجود اینکه انسان‌های فقیر در آن زندگی می‌کردند، «غنی‌آباد» نام داشت! آنجا با مدرسه‌ای آشنا شدم که مدیر آن می‌گفت اکثر دانش‌آموزانش کودک کار هستند. ما تلاش کردیم در حاشیه این مدرسه، یکسری کالا مانند حبوبات و سبزیجات تهیه کنیم تا هزینه تحصیل این کودکان فراهم شود.

در ادامه قطعه «پاییز» و سپس «سیانور» با همراهی ویژه حاضران در سالن اجرا شد. قطعه سیانور هم بازخوانی اثری از ویگن بود که بابک افشار آن را آهنگسازی کرده بود. معتمدی سپس، از محمدرضا عقیلی نوازنده رهبر ارکستر و رضا تاج‌بخش نوازنده پیانو تشکر کرد و قطعه مشهور «کویر» را اجرا کرد.

حاضران در سالن از معتمدی خواستند که کنسرت را تمام نکند و به همین دلیل معتمدی دو قطعه دیگر را هم به برنامه اجرایش اضافه کرد. او قطعه «باور نمی‌کنی» را مجدد خواند؛ حسن ختام کنسرت معتمدی اجرای قطعه‌ «ای ایران» بود، قطعه‌ای که معتمدی با آن گریه کرد. نکته قابل توجه بداهه نوازی ارکستر در این قطعه و همراهی تمام حاضران سالن بود.

انتهای پیام/