به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، عبدالباری عطوان، سردبیر روزنامه اینترنتی رای الیوم، در یادداشتی نوشت: اکثر کشور‌های اروپایی از پذیرفتن شهروندان خود و خانواده‌هایشان که به داعش پیوسته بودند بعد از فروپاشی و شکست این گروه و کشته شدن ابوبکر بغدادی، سرکرده آن، به دست نیرو‌های ویژه آمریکا در حمله سه هفته پیش به محل اختفای او در شمال غرب سوریه، خودداری می‌کنند.

برخی کشور‌های اروپایی و به ویژه انگلیس و فرانسه از این افراد و همسران و فرزندانشان سلب تابعیت کرده‌اند تا آن‌ها را از بازگشتن به سرزمین خود به عنوان کسانی که زیر پرچم یک سازمان تروریستی جنگیده یا زیسته‌اند، بازدارند. کشور‌های عربی نیز در به روی این افراد اعم از زنده و مرده بسته‌اند و اگر استثنائی در این زمینه باشد بسیار محدود است.

سردبیر رای الیوم افزود: ما بی‌تردید بازگشت این افراد به وطنشان را تایید می‌کنیم. آن‌ها باید به همان جایی بروند که از آنجا با تشویق دولت‌هایشان به سوریه آمده‌اند آن هم زمانی که کشورهایشان در طرح سرنگونی نظام سوریه دست داشتند و چند میلیارد دلار برای دستیابی به این هدف سرمایه‌گذاری کردند؛ همان اقدامی که در لیبی و قبل از آن عراق انجام داده بودند.

فراموش نکرده‌ایم که گروه موسوم به «دوستان سوریه» از سوی آمریکا و با هماهنگی ترکیه و احمد داووداوغلو، نخست وزیر سابق آن، و با مشارکت کشور‌های عربی و اروپایی تشکیل شد و نخستین نشست آن سال ۲۰۱۲ در پایتخت تونس برگزار شد و هدف از آن که دست‌کم شامل ۶۵ کشور و مورد استقبال اتحادیه کشور‌های عربی بود و میلیارد‌ها دلار برای آموزش و تجهیز تسلیحاتی این تروریست‌ها هزینه و راه رسیدن آن‌ها به جبهه‌های نبرد در سوریه از طریق خاک ترکیه را هموار کرد، سرنگونی نظام بود.

مگر دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، در اظهاراتی که سند صوتی و تصویری آن موجود است، اعتراف نکرد که کشورش ۹۰ میلیارد دلار در سوریه برای حمایت مالی و تسلیحاتی معارضان مسلح و گروه‌های وابسته به آنان هزینه کرده است؟ چه بسا چند برابر این رقم را کشور‌هایی مانند قطر و عربستان هزینه کرده‌اند و حتی شیخ حمد بن جاسم، نخست وزیر وقت قطر، اعلام کرد که کشورش میلیارد‌ها دلار سرمایه‌گذاری کرد و حتی یک دلار از آن را بدون هماهنگی آمریکا ارسال نکرده است.

همه این جنگجویان و خانواده‌هایشان، از عرب و اروپایی گرفته تا آمریکایی و روس باید به کشور‌هایی که از آن آمده اند بازگردند و محاکمه شوند و در صورتی که محکوم نشدند تحت نظارت سازمان‌های امنیتی قرار بگیرند هرچند ما چنین محاکمه‌هایی را در دستگاه قضایی کشور‌هایی که آنان را به سفر به سوریه و جنگیدن در آن تشویق کرده‌اند بعید می‌دانیم از این رو ابتدا دولت‌های این کشور‌ها باید محاکمه شوند.

باید تصور کنیم که اگر طرح آمریکا برای سرنگونی نظام سوریه موفق می‌شد الان چه وضعی وجود داشت؟ مگر نه این است که در آن صورت این افراد به قهرمان و جنگجویان راه آزادی تبدیل می‌شدند و همه یا تعدادی از آن‌ها به عنوان قهرمان‌هایی شجاع مورد تکریم و تشویق حکومت هایشان قرار می‌گرفتند؟!

طرح غربی‌ها شکست خورد و نظام سوریه با حمایت متحدان روس، ایرانی و لبنانی خود پابرجا ماند و ارتش این کشور توانست سایه حاکمیت دولت سوریه را بر اغلب مناطق سوری گسترش دهداز این رو این عناصر مسلح اکنون اشرار خطرناکی هستند که همه در‌ها باید به رویشان بسته شود.

مقامات ترکیه که آن‌ها را در خاک خود پذیرفته و اجازه عبور آن‌ها و اسلحه و نیز میلیارد‌ها دلار را از خاک کشور خود به سوی مناطق سوری داده‌اند اکنون از این افراد به عنوان اهرم فشار علیه دولت‌های اروپایی بهره می‌برد و روند کوچاندن آن‌ها به کشورهایشان را آغاز کرده است، چه هنوز تابع آن کشور باشند یا از آن‌ها سلب تابعیت شده باشد. از سلیمان صویلو، وزیر کشور ترکیه، شنیدیم که می‌گفت کشورش هتل عناصر داعش از شهروندان سایر کشور‌ها نیست و سبحان‌الله چطور حال آن‌ها اکنون تغییر کرده است.

موضع اروپا در برابر این ستیزه‌جویان نیز نژادپرستانه است. اگر این‌ها ریشه‌های اروپایی داشتند، سفیدپوست و غیرمسلمان بودند این را نمی‌شنیدیم که بازگشت به کشورهایشان برای خود و خانواده‌شان ممنوع است، اما چون ریشه غیراروپایی دارند و چشم هایشان آبی و موهایشان بور نیست جایی در سرزمین‌های جدید خود ندارند حتی اگر تعدادی از فرزندانشان در خاک آن کشور‌ها به دنیا آمده باشد و طبق قوانین جاری، تابعیت کسب کرده باشد یا حتی اگر مادرهایشان تابعیت اروپایی داشته و برای کشور خود سوگند وفاداری خورده باشند، اما هیچ عملی ضد آن انجام نداده و فقط همسرانشان با تشویق آن‌ها به صف داعش پیوسته باشند.‌

عطوان در ادامه افزود: می‌دانیم خیلی از انگلیسی‌ها اعم از یهودی و غیریهودی در ارتش اسرائیل داوطلب شده و در جنگ‌های آن رژیم ضد عرب‌ها و فلسطینیان در نوار غزه، جنوب لبنان، سینا و سوریه جنگیده و با عزت و افتخار به انگلیس بازگشته‌اند و هیچ کس سلب تابعیت انگلیسی آن‌ها یا جلوگیری از بازگشت آنان و فرزندانشان را خواستار نشده است چنان که اعضای گروه موسوم به کلاه سفید‌ها نیز با پول مالیات‌دهندگان انگلیسی آموزش دیدند و حمایت مالی شدند و هنوز زیر پرچم گروه‌هایی که در لیست‌های تروریستی قرار دارند می‌جنگند. همچنین نباید مزدوران اروپایی را که نظام‌های آفریقایی را سرنگون کردند و در عراق و یمن تحت هدایت شرکت بلاک واتر مرتکب جنایت شدند، فراموش کنیم.

در انتهای این مطلب آمده است: مسئله همدردی یا عدم همدردی با این‌ها و خانواده‌هایشان نیست. مسئله دوگانگی و نفاق در تعامل با آنهاست به ویژه آن که کودکانشان حق انتخابی در داشتن پدران تروریست یا افراط‌گرا یا در متولد شدن در سوریه یا غیر آن نداشته‌اند. هیچ بعید نیست که این پدران و مادران هدف یک عملیات گمراه‌کننده با سوء استفاده از اوضاع اجتماعی و روانی خاص خود قرار گرفته باشند که شرح آن طولانی است و شاید این مقاله ما مورد پسند خیلی‌ها در کشور‌های اروپایی و عربی نباشد، اما حرف حق باید گفته شود.

انتهای پیام/