به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  انگلیس از سال ۲۰۱۶ تاکنون با طوفان سیاسی شدیدی مواجه شده که چند کابینه را سرنگون و چند انتخابات زودهنگام را در پی داشته است.

نزدیک شدن تاریخ انتخابات زودهنگام پارلمانی انگلیس سبب شده تا طوفان برگزیت با سرعت بیشتری در عرصه سیاسی انگلیس به پیش رفته و تغییر رویکردها، انصراف و استعفا‌های متعدد و جنگ‌های لفظی و سیاسی بی شمار و سر ریز شدن اختلاف نظر‌ها به طیف گسترده‌ای از موضوعات از سیاست مهاجرتی تا اقلیمی و مدارس خصوصی را بر ویرانه مجلس این کشور برجای بگذارد.

سیر تحول موضع گیری احزاب انگلیسی در سال‌ها و به ویژه ماه‌های اخیر از نکات عمده و قابل توجه است. احزاب سیاسی انگلیس در تلاش هستند نقش موثری در آرایش سیاسی مجلس عوام متعاقب انتخابات ۱۲ دسامبر (۲۱ آذر) به منظور تاثیرگذاری بر روند برگزیت داشته باشند؛ تصوری که در هنگام تغییر رئیس حزب حاکم «محافظه کار» نیز وجود داشت.

تغییر رویکرد در حزب محافظه کار در بیش از سه سال گذشته بیش از سایر احزاب بوده است. «دیوید کامرون»، نخست وزیر محافظه کار وقت انگلیس که در کمپین باقی ماندن در اتحادیه اروپا فعالیت می‌کرد، ناچار به برگزاری همه پرسی خروج و کناره گیری از قدرت به دلیل رای ۵۸ درصدی مردم انگلیس به این فرآیند شد.

اکنون محافظه کار‌ها اصلی‌ترین مدعیان برگزیت هستند.

حزب مخالف «کارگر» که «جرمی کوربین»، رئیس آن، منتقد اصلی اتحادیه اروپا بوده و همواره این نهاد را به دلیل بوروکراتیک بودنش مورد نقد قرار داده و نزدیک به ایده فدراسیون اروپا می‌دانست در جولای امسال نشان داد که به ماندن در این اتحادیه تمایل دارد. این حزب در جولای امسال موضوع همه پرسی دوم را مطرح کرد.

«لیبرال دموکرات» اخیرا به حزب خواهان ابقا در اتحادیه اروپا مبدل شده است. به این معنی که در صورت رخ دادن گزینه بعید موفقیت آنان در تشکیل کابینه، آن‌ها روند خروج را معکوس خواهند کرد. انتظار می‌رود این حزب برخی از کرسی‌های محافظه کاران در مناطق خواهان ابقا در اتحادیه را از آن خود کند.

حزب «برگزیت» تنها حزبی است که در سال‌های اخیر بر مواضع خود باقی مانده و تنها راه برون رفت از بحران سیاسی اخیر را خروج بدون توافق می‌داند.

حزب «ملی اسکاتلند» نیز در بحبوهه تحولات بر طبل استقلال می‌کوبد. ساکنان اسکاتلند در همه پرسی ۲۰۱۶ خواهان ماندن در اتحادیه اروپا بودند و اکنون با جدی شدن تلاش «بوریس جانسون»، نخست وزیر انگلیس برای خروج از اتحادیه اروپا خواهان استقلال هستند تا بتوانند به عنوان کشوری مستقل در چارچوب اتحادیه باقی بمانند.

احزاب «پلاید کیمرو» ولز و «سبز» نیز از دیگر احزاب خواهان ادامه حضور در اتحادیه اروپا هستند که اخیرا با لیبرال دموکرات‌ها برای حفظ ۶۰ کرسی خود در مجلس توافق کردند تا بتوانند از این طریق مانعی در مسیر تشکیل کابینه جانسون ایجاد کنند.

 

حزب «دی‌یوپی»، یا همان اتحاد دموکراتیک ایرلند که خواهان باقی ماندن در اتحادیه اروپا است، رقیب سرسختی مانند «شین فین»، بزرگ‌ترین حزب ملی گرا و دومین حزب بزرگ ایرلند شمالی را در مقابل خود می‌بیند. این دو حزب با وجود اختلاف نظر در مورد ماندن یا خروج از اتحادیه اروپا در مخالفت با هر نوع مرز در دریای ایرلند توافق دارند.

برگزیت تاثیر مستقیمی بر افکار عمومی نیز داشته است. گذشته از تلاش اسکاتلند برای استقلال از انگلیس، مردم انگلیس اعلام کردند به جدایی ایرلند شمالی کمتر از خود موضوع برگزیت اهمیت می‌دهند. براساس نظرسنجی‌ها ۴۱ درصد مردم انگلیس اعلام کردند از جدایی ایرلند شمالی ناراحت نمی‌شوند.

منبع: میزان

انتهای پیام/