به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، حضرت جعفر بن محمد (ع) امام ششم شیعیان، فرزند امام محمد باقر (ع) و ام فروه دختر قاسم پسر محمد بن ابوبکر در ۱۷ ربیع‌الاول سال ۸۳ هجری قمری در مدینه به دنیا آمد و در سال ۱۴۸ هجری قمری در ۶۵ سالگی به شهادت رسید.

امام جعفر صادق (ع) به مدت ۳۴ سال (۱۱۴ تا ۱۴۸هجری قمری) همزمان با خلافت پنج خلیفه آخر اموی از هشام بن عبدالملک به بعد و دو خلیفه نخست عباسی سفاح و منصور دوانیقی عهده دار مقام امامت بود.

امام صادق (ع) به دلیل ضعف حکومت اموی، فعالیت علمی بیشتری نسبت به دیگر امامان شیعه داشت. بر اساس روایات و منابع موجود ایشان در مدت امامت خود ۴۰۰۰ شاگرد تربیت کرد و بیشتر روایات اهل بیت (ع) از امام صادق (ع) است و از این‌ رو مذهب شیعه امامی را مذهب جعفری نیز می‌خوانند.

ایشان در میان پیشوایان فقهی اهل سنت نیز جایگاه بالایی دارد. ابوحنیفه و مالک بن انس از او روایت کرده‌اند. ابوحنیفه او را عالم‌ترین فرد در میان مسلمانان دانسته است.

القاب و کنیه های امام ششم

ابا عبدالله، ابواسماعیل و ابوموسی از کنیه ها و صادق، فاضل، قائم، طاهر، کامل، منجی، کلمه، لسان الصدق و صابر از القاب امام ششم شیعیان هستند.

بر اساس روایات زهد، انفاق، علم فراوان، عبادت بسیار و تلاوت قرآن از ویژگی‌های امام صادق (ع) است. محمد بن طلحه، امام صادق (ع) را از بزرگترین افراد اهل بیت (ع) دارای علم فراوان، بسیار اهل عبادت و زهد و تلاوت قرآن توصیف کرده است (اربلی، کشف الغمه، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۶۹۱) بر اساس روایت به نقل از مالک بن انس از ائمه فقهی اهل سنت؛ هنگامی که نزد امام صادق (ع) می‌رفتتند، همیشه او را در یکی از سه حالت خواندن نماز، روزه‌داری و ذکرگفتن می دیدند (مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۷، ص۱۶)

امام شناسی مهم‌ترین بحث در توحید است

حجت الاسلام و المسلمین مرتضی وافی کارشناس مذهبی، با اشاره به اینکه در بحث توحید و خداشناسی به یقین چیزی مهم‌تر از امام شناسی و اعتقاد به امامت نداریم؛ چرا که امامت ذیل توحید معنادار می‌شود و یک اصل در دین است، اظهار کرد: یکتاپرستی در امتداد نبوت و امامت است و زمینه بعد از نبوت، امامت است. ادامه هدایت انسان از طریق امامت به اثبات می‌رسد و در حقیقت شأن امام و امامت در مسئولیت‌هایی است که برای حضور در جامعه و میان مردم باید به آن توجه شود. به طور کلی جایگاه و منزلت امامت در پنج شأن در وجود و باطن امامان شکل می‌گیرد که در فراز‌های دعای ندبه نیز آورده شده است.

پنج شأنی که در وجود امامان معصوم (ع) است

حجت الاسلام و المسلمین وافی گفت: پنج شأن به صورت جمعی در وصف امامان معصوم (ع) در فراز‌های دعای ندبه آمده است؛ برگزیدگانی که بر بندگان خداوند متعال حجت هستند؛ بندگان می‌توانند خود را با حجت‌های خود تنظیم و از آن‌ها الگو برداری کنند و با توجه به خصوصیات آن‌ها به رستگاری و سعادت برسند و توحید و خداشناسی را از این برگزیدگان بیاموزدند. ابلاغ دین وظیفه پیامبران و تبیین آن بر عهده امامان معصوم (ع) است؛ امامان باید به گونه‌ای رفتار کنند که چهره حق و حقیقت پوشیده نشود، راه حقیقت و سعادت گم نشود و انسان‌ها در حیرت و گمراهی قرار نگیرند. نباید هوا و هوس، شیطان و جریان‌های طاغوت، جریان امامت را تحت تاثیر خود قرار دهد و سنت و کتاب ماندگار و ابدی باشد. اتمام حجت؛ با حضور امامان معصوم (ع) دیگر هیچکس نمی‌تواند بهانه‌ای داشته باشد که راه هدایت به او نشان داده نشده است. وجود امامت اتمام حجت خداوند بر بندگانش است. احیای چهار ضلع اسلام که بر عهده پیامبر (ص) بوده است را امامان معصوم (ع) به واسطه جهاد، حرکت و قیام در حوزه علم و عمل انجام دادند؛ احیای اسلام مجسم که با تربیت انسان های برگزیده ای که بعد از معصومان (ع) و ائمه اطهار (ع) بتوانند با ویژگی های باطنی ، ظاهری و باطنی خود اسلام واقعی را برای بندگان خداوند مجسم کنند و ارائه اسلام مفهومی که با سیره امامان (ع) پیوند می خورد.

پیکر انسانی ۲۵۰ ساله امامت

این کارشناس مذهبی تصریح کرد: یک اصل مهم در مقام امامت میان امامان معصوم (ع) وجود داشته است؛ هر امامی به امام قبل و بعد از خود بی توجه نبوده و مانند یک پیکر در یک امتداد وظایف خود را تبیین می‌کردند. در حقیقت امامت یک پیکر انسانی ۲۵۰ ساله و متصل به هم است.

تحولات دوران امامت امام صادق (ع) 

وی افزود: امام صادق (ع) در حوزه و شأن امامت خود به خوبی نقش خود را ایفا کرد. ایشان ۴۰۰۰ هزار شاگرد در حوزه علم و عمل و در اسلام تجسمی و مفهمومی تربیت کردند که جلوه گر مقام و منزلت رسالت پیامبر (ص) و امامان معصوم و ائمه اطهار (ع) بودند. امام صادق (ع) در حوزه جامعه و حاکمیت اسلامی به گونه ای عمل کردند که با وجود خلافت ستمکارترین خلفا و سخت گیری‌های زیاد، چهار هزار شاگرد  و جمع آوری روایات و احادیث انجام شد. ارتباط امام (ع) و مردم به سرعت و بدون انتظار خلفای زمان ایشان شکل می گرفت و به دلیل موفقیت‌هایی که ایشان داشت، بر سخت گیری‌های خلفای دوران امامت امام صادق (ع) و امامان بعد از ایشان افزوده شد.

این کارشناس مذهبی در پایان گفت: نمونه بارز آن فرزند گرامی شان امام موسی کاظم (ع) است که بیشتر عمر خود را در زندان هارون الرشید به سربرد و این امر بیانگر موفقیت‌های امام صادق (ع) و امامان بعد از ایشان در تبیین، ترویج و گسترش اسلام است. حقیقتی که خوشایند خلفای دوران امامت امام صادق (ع) تا امام حسن عسکری (ع) نبود چرا که این بزرگان وظایف خود را به خوبی انجام دادند و اسرار عبادت، دینداری، سیر امامت و امام شناسی را به بهترین نحو تبیین کردند.

انتهای پیام/