شاهدان کوچه ما

المان‌های شهری، فرهنگ شهری را می‌سازند. ما معمولا در سطح شهر، مجسمه ها، نماد‌ها و نام‌هایی را می‌بینیم که برای بار اول برایمان جالب و هیجان انگیز است، اما به دلیل رفت و آمد هر روزه در شهر، دیگر برایمان عادی و شاید تکراری می‌شود؛ اما این تکراری بودن و جذاب نبودن، به معنای بی اهمیتی نیست. اتفاقا تاثیرگذاری از جایی آغاز می‌شود که تکرار رخ می‌دهد و دقیقا از همان لحظه فرهنگ شروع به شکل گیری می‌کند. موضوع مهم این است که یکی از راز‌های حفظ هویت‌های فرهنگی یک ملت، همین نامگذاری‌های کوچه و خیابان هاست. نقش بستن نام قهرمان ها، شهدا، اسطوره‌ها و بزرگان بر کوچه‌ها و خیابان‌ها ممکن است در نگاه اول خیلی مهم نباشد، اما در دفعات بعدی باعث پیدا کردن خاطره‌هایی از آن آدم‌ها شده که موجب تاثیرگذاری بر مخاطب می‌شود. طبیعتا وقتی نامی مدام در خاطر ما تکرار می‌شود، آن خاطره، آن نام و آن یادآوری‌ها در انباشت تاریخی ما رسوب می‌کند و در حافظه تاریخی مان ماندگار می‌شود و همین‌ها به مرور زمان، شخصیت ما را شکل و به هویت‌های‌مان جهت می‌دهد.