به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، هر فصل در فوتبال ایران انگار اگر یکی از سوژههای اصلی خریدهای خارجی بی کیفیت نباشد، فصل به پایان نمیرسد و وضعیت طوری پیش میرود که انگار چیزی در آن فصل لیگ کم بوده. خریدهای خارجی عمدتا بی کیفیت که با عملکرد ضعیف خودشان فقط و فقط بدهی، شکایت و دردسر به جا میگذارند. این مسئله بیش از هر تیم دیگری در تیمهای استقلال و پرسپولیس دیده میشود. حتی همین فصل خرید برزیلی پرسپولیس باعث شده که دوباره همه نگاهها به سمت خریدهای بد خارجی باشد و خیلیها دوباره همه اسمهای عجیب و غریبی که به فوتبال ایران آمدند را در ذهن خودشان مرور کنند.
جونیور براندائو برزیلی در این فصل بازیهای لیگ برتر هیچ اثر مثبتی در ترکیب پرسپولیس از خودش به جا نگذاشته. او تنها خرید خارجی پرسپولیس در لیگ نوزدهم بوده و از روی بد حادثه بعد از هت تریک شیخ دیاباته در بازی مقابل تراکتور حالا بیش از پیش مورد انتقاد و هجمه قرار گرفته است.
جونیور اولین برزیلی ضعیف پرسپولیس نبوده و متاسفانه اینطور که پیش بینی میشود آخری هم نخواهد بود. دی کارمو که در نوع خودش یکی از عجیبترین پدیدههای دنیای فوتبال بوده که اتفاقا پایش به ایران باز شده، زمان افشین قطبی به ترکیب پرسپولیس اضافه شد و عملکرد فاجعهای داشت. در این حد که بعدها شایعات زیادی درباره پرنده فروش بودن او در کشور برزیل مطرح شد.
تادئو هم یکی دیگر از برزیلیهای عجیب پرسپولیس طی سالهای اخیر بوده. بازیکنی که با چیزی نزدیک به ۲۰ کیلو اضافه وزن با پرسپولیس قرارداد امضا کرده بود و در روزهای ابتدایی حضورش در ایران همه برای کم کردن وزنش بسیج شده بودند.
با گذر از تادئو به اسمهای دیگری هم میرسیم که درست است برزیلی نبودند، اما در نوع خودشان خریدهای بد و پدیدههای عجیبی بودند. نزدیکترین نمونههایی که پیش از جونیور به یاد آورده میشوند، اکراینیهای زمان برانکو و البته گولچ هستند. پلی یانسکی و پریموف اکراینی حداقل دقایقی برای پرسپولیس بازی کردند، اما گولچ بدون حتی یک دقیقه بازی در ترکیب پرسپولیس از این باشگاه شکایت کرد و به دنبال پول خودش رفت.
در این بین از بازیکنی به اسم رافائل نباید گذشت. بازیکنی که در همان دوران حضور دی کارمو به ایران آمده بود و با پرسپولیس قرارداد امضا کرد. بعدها، اما مشخص شد او به دلیل داشتن بیماری هپاتیت قادر به حضور در ترکیب نیست. نتیجه حضور رافائل در پرسپولیس هم شکایت او و کسر ۶ امتیاز از باشگاه و در معرض خطر قرار گرفتن قهرمانی لیگ هفتم بود.
اینها بدون شک گوشهای خریدهای خارجی بد پرسپولیس طی فصلهای گذشته بودند که نسبت به سایر نمونهها داستان جالب تری داشتند. این وضعیت در اردوگاه تیم رقیب شاید بدتر هم باشد. وضعیت استقلال فصل گذشته با جذب بازیکنانی مثل گرو و نیومایر خیلی بد بود. این بازیکنان قرار بود جانشینهایی برای جپاروف و تیام باشند، اما کیفیت شان انقدر بد بود که در نهایت رفتنی شدند.
چنین موضوعی در فصلهای گذشته هم زیاد دیده شد. از همان روزی که لیام ردی، دروازه بان استرالیایی به استقلال پیوست تا وقتی که بازیکنی مثل بویان همین چند فصل پیش تبدیل به یکی دیگر از خریدهای عجیب استقلال شد که روی نیمکت قفل شده بود. لیام ردی بدون حتی یک دقیقه بازی برای استقلال کلی خرج روی دست این تیم گذاشت و بویان هم مثل خیلیهای دیگر در نهایت از استقلال شکایت کرد.
در لیگ پانزدهم ریوالدو باربوسا برزیلی یکی از خارجیهای استقلال در کنار کرار جاسم و هرایر مگویان یکی دیگر از خارجیهای استقلال بود که عملکردی بد از خودش به ثبت رساند. این موضوع البته فقط برای خریدهای خارجی پرسپولیس و استقلال نیست. سایر تیمهای لیگ برتر هم طی ادوار گذشته خارجیهای بی کیفیتی جذب کردند که عملکرد بدی از خودشان ثبت کردند. از آنجایی که برخی از تیمهای پایین جدول توان جذب بازیکنان خارجی گران قیمت را ندارند سعی میکنند بازیکنانی با قیمت کمتر بگیرند و اینکه آنها کیفیت خوبی از خودشان نشان ندهند را به جان بخرند. در مقابل مثلا همین فصل پیش کوین کنستانت بازیکنی که سابقه بازی در میلان را هم داشت به تراکتور آمد و با رد شدن در تست پزشکی به کشور خودش برگشت. این یکی از نمونههایی است که تیمهای دیگر مثل تراکتور جذب کردند و در نهایت به چیزی در فوتبال ایران نرسیدند.
این روند به نظر در فوتبال ایران همچنان ادامه دار است. حداقل خرید جونیور براندائو این را نشان داد که به این زودیها از چنین اتفاقاتی درس گرفته نمیشود. حالا اینکه پشت چنین خریدهای واقعا اتفاقات پشت پردهای وجود دارد یا خیر مشخص نیست. اما نکته مشخص این است که با خرید این بازیکنهای خارجی میلیونها پول باشگاههای ایران هدر میرود و در نهایت شکایتهای زیادی به شکایتهای قبلی هر باشگاه اضافه میشود. در این صورت باشگاه نه تنها از بازیکن خارجی استفاده نکرده بلکه گرفتار مشکلات زیادی هم شده. روند باطلی که مطمئنا هروقت از فوتبال ایران محو شود، آن موقع میتوان به بالاتر رفتن کیفیت سطح فوتبال ایران امیدوار بود.
منبع: خبرآنلاین
انتهای پیام/