بیشتربخوانید: ناگفته‌هایی از پشت‌پرده اعتراضات در عراق

معترضان عراقی در ابتدا خواهان ایجاد فرصتهای شغلی در کشورشان و دست یابی به خدمات اجتماعی بودند اما خیلی زود این اعتراضات به تلاش برای براندازی نظام حاکم و دولت عبدالمهدی تبدیل شد.

در حال حاضر برخی افراد و گروه های سیاسی در عراق تلاش می کنند تا دولت کنونی و شخص عادل عبدالمهدی نخست وزیر این کشور را مسئول شرایط کنونی نشان دهند و از طریق استیضاح وی، دست به تسویه حساب های سیاسی بزنند. در این میان آمریکا و رژیم صهیونیستی و برخی کشورهای عربی حوزه خلیج فارس نیز از شرایط پیش آمده استقبال می کنند چرا که عبدالمهدی همواره تلاش کرده روابط خوبی با ایران داشته باشد و در برابر تحریم هایی آمریکایی علیه تهران بایستد.

مواضع عبدالمهدی در قبال تحولات عراق و خاورمیانه از جمله محکوم کردن حملات رژیم صهیونیستی علیه حشد شعبی و حمایت از این نیروها در کنار سفر به ایران و دیدار با مقام های کشورمان در راستای تقویت روابط دو جانبه در سایه مخالفت با طرح آمریکایی صهیونیستی معامله قرن همه و همه باعث شده تا آمریکا و هم پیمانانش فرصت را غنیمت شمرده و تلاش کنند از شرایط کنونی عراق بهره برداری سیاسی کنند. سفر عبدالمهدی به چین و تمایل به خرید سلاح های روسی دلیل دیگری بود که باعث شد خشم آمریکا علیه وی شعله ور شود.

تلاش های آمریکا در این زمینه به حدی پیشرفت کرده، که سفارت آمریکا در بغداد نیز مانند دیگر سفارتخانه های این کشور در سراسر جهان، با مداخله در اعتراضات مردمی عراق وارد عمل شده و تلاش می کند هدایت این اعتراضات و در واقع منحرف کردن آن را به دست بگیرد.انتشار اسناد مربوط به حمایت سفارت آمریکا از این روند و تشکیل تیم های مختلف برای برجسته کردن اعتراضات در عراق گواه این مسأله است. آمریکایی ها که در خصوص اعتراضات عراق اظهار نظر کرده و به زعم خود خواهان دوری از خشونت در این اعتراضات هستند باید بدانند که مسئول شرایط به وجود آمده در این کشور خود آنها هستند.

بر کسی پوشیده نیست که ارتش آمریکا از زمانی که پا به عراق گذاشت و در واقع این کشور را به اشغال خود در آورد در تمام ابعاد و زمینه ها تلاش کرد منابع ملت عراق را به غارت ببرد. آمریکایی ها در آن زمان از آشوب به وجود آمده در عراق سوء استفاده کرده و اقدام به غارت موزه ها و آثار باستانی این کشور کردند به طوریکه هنوز آثار باستانی عراق در بازارهای آمریکا به فروش می رود و این دستاورد توسط نظامیان اشغالگر آمریکایی در عراق محقق شد!

همزمان با آغاز اشغالگری آمریکا در عراق در آوریل ۲۰۰۳، هرج و مرج بر این کشور سایه افکند به طوریکه شرایط برای گسترش آشوب و فروپاشی نهادهای قانونی وابسته به حاکمیت و گسترش فساد و غارت اموال عمومی مهیا شد. شاید به جرأت بتوان گفت که نخستین پرونده فساد مالی گسترده به دوره اشغالگری آمریکا در عراق بر می گردد. پارلمان عراق چند سال قبل از سازمان ملل خواست تا برای پیدا شدن ۱۷ میلیارد دلار وجه دولت عراق، به بغداد کمک کند. این مبلغ در زمان تشکیلات موقتی «پل برمر» اولین رئیس ‌آمریکایی حکومت موقت عراق به صندوق توسعه این کشور تحویل داده شده بود، تا این صندوق بتواند به کارکنان دولتی عراق حقوق بدهد و به پروژه های بازسازی در این کشور کمک کند. در آن مقطع روزنامه اماراتی «اتحاد» به نقل از «احمد علی الابریهی»، نائب رئیس بانک مرکزی عراق، پل برمر، را مسئول گم شدن پول های عراق دانست و نوشت: این وجوه بین ۲۸ مه تا ۲۸ ژوئن ۲۰۰۴ مفقود شده است.

آمریکایی ها از همان زمان تلاش خود را برای ایجاد دسته بندی های طایفه ای در کشور و تفرقه افکنی و ایجاد گسست میان عراقی ها چندین برابر کردند تا بدین وسیله و در سایه هرج و مرج به وجود آمده بتوانند به راحتی اموال آنها را به غارت ببرند. سیستم طایفه ای و نژادی بنا شده در آن زمان توسط آمریکا هم چنان در عراق قربانی می گیرد. بعد از آن نیز، واشنگتن از دریچه جدیدی به نام تشکیلات داعش مجددا پا به عراق گذاشت و شرایط اقتصادی و امنیتی این کشور را تا مرحله فروپاشی پیش برد.

تقریبا هیچ گروه سیاسی و حزب عراقی نیست که ریشه مشکلات کنونی کشور را در دوره اشغالگری آمریکا نداند، گردان های حزب الله عراق نیز به تازگی با صدور بیانیه ای اعلام کرده اند که فساد کنونی در کشور، نتیجه دوره اشغالگری آمریکا در عراق است چرا که دشمن آمریکایی، اقدام به ایجاد سیستم ها و قوانینی کرد که تنها اقتصاد عراق را محدود کرده و منابع آن را به غارت برد. حتی پارلمان عراق نیز با اذعان به این مسأله، از تشکیل کمیته بررسی میزان فساد در کشور از زمان آغاز اشغالگری آمریکا در عراق در سال ۲۰۰۳ تا سال جاری خبر داده است.

آمریکایی ها در دوره جدید نیز نمی توانند از عراق چشم پوشی کنند به طوریکه دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا چندی پیش از خروج نظامیان این کشور از شمال سوریه خبر داد و به جای آنکه این نظامیان را به خانه خود بازگرداند آنها را به غرب عراق منتقل کرد؛ اقدامی که با مخالفت و واکنش منفی احزاب و گروه های سیاسی عراق رو به رو شد و دولت عراق را وادار به واکنش کرد.

ترامپ به تازگی از طرح خود برای غارت نفت سوریه در حومه دیر الزور پرده برداشته و صراحتا از تلاش برای به دست آوردن منابع نفتی و گازی ملت سوریه سخن می گوید؛ البته این مسأله قابل پیش بینی بود چرا که حضور نظامیان آمریکایی در هر کشوری با غارت منابع آن کشور عجین شده است. کشور نفت خیز عراق نیز در نظر آمریکایی ها به مثابه دُر گرانبهایی است که نمی توان از آن چشم پوشی کرد.

نمی توان بدون اخراج اشغالگران از کشور، بر فساد غلبه کرد. در واقع ملت عراق باید به این نتیجه برسند که ریشه مشکلات کنونی و آتی کشور ساخته و پرداخته اشغالگران آمریکایی است و به صورت یکپارچه برای بیرون راندن اشغالگران از کشورشان به پا خیزند؛ البته عراقی ها از همان سال ۲۰۰۳ خواهان اخراج اشغالگران بودند اما اقدام متحد و گسترده ای در این خصوص در سراسر کشور صورت نگرفته و زمان آن رسیده که به این واقعیت، جامه عمل بپوشانند.

منبع: مهر

انتهای پیام/