۲. مانتیس برگ خشک

این مانتیس دقیقاً همانطور که از نامش پیداست (Dead leaf mantis) به نظر می‌رسد. سرتاسر بدن آن توسط سایه‌های تیره و روشن لکه‌های قهوه‌ای پوشانده شده است تا بتواند شکل یک برگ مرده را تقلید کند.

هنگامی که مانتیس قصد شکار داشته باشد، کاملا خود را با محیط اطرافش مخلوط و استتار می‌کند. این روش استتار به دلیل توانایی نزدیک شدن به طعمه بدون تشخیص، مانتیس‌های برگ خشک را به یک شکارچی حرفه‌ای تبدیل کرده است.

۳. سنگ‌ماهی

سنگ‌ماهی‌ها در استتار کردن آنقدر خوب هستند که طعمه، شکارچیان و حتی انسان‌ها در دیدن آن‌ها مشکل دارند. آن‌ها می‌توانند به خوبی در بستر دریا‌ها و در میان صخره‌های سنگی و مرجانی، با محیط اطراف خود مخلوط شوند، زیرا رنگ پوست و بافت آن‌ها با بستر مطابقت دارد.

برخی از سنگ‌ماهی‌ها به حدی در هنر استتار استادند که حتی جلبک روی پوست آن‌ها رشد می‌کند و باعث می‌شود آن‌ها بیشتر با محیط اطراف خود مخلوط شوند.

آن‌ها طعمه را دنبال نمی‌کنند بلکه در عوض می‌نشینند و منتظر می‌شوند تا ماهی‌های کوچک و بی‌مهرگان به اطرافشان بیایند. از آنجایی که این ماهیان از جمله سمی‌ترین حیوانات دریایی محسوب می‌شوند، آن‌ها در لیست غذای دیگر حیوانات دریا و حتی انسان‌ها قرار نمی‌گیرند.

۴. جغد بزرگ خاکستری

از نظر طول، جغد بزرگ خاکستری بزرگترین جغد در جهان است. آن‌ها در آمریکای شمالی، در شرق آلاسکا و سواحل غربی اقیانوس آرام یافت می‌شوند. آن‌ها را همچنین می‌توان در فنلاند، استونی و آسیای شمالی نیز دید. این پرندگان دارای یک سر بزرگ گرد با چشم‌های زرد رنگ هستند.

قسمت‌های زیرین بدن آن‌ها دارای رنگ روشن با رگه‌هایی از رنگ تیره است، در حالی که قسمت‌های بالایی بدن آن‌ها طوسی است. جغد بزرگ خاکستری به راحتی با محیط اطراف خود مخلوط می‌شود و از استتار استفاده می‌کند تا شکار خود را به آسانی به دام بیاندازد.

۵. کفشک‌ماهیان راست‌روی

کفشک‌ماهیان راست‌روی (Right Eyed Flounder) با زندگی در کف دریا تطبیق یافته است. این ماهیان در کف دریا جمع شده و با سنگریزه‌ها مخلوط می‌شوند. این سازگاری به آن‌ها اجازه می‌دهد تا در حالی که از شکارچیان پنهان می‌شوند، ماهی‌های کوچک، لاروها، کرم‌ها و میگو‌ها را شکار کنند. این ماهیان می‌توانند هر دو چشم خود را در یک طرف سر بچرخانند که این ویژگی به آن‌ها اجازه می‌دهد تا به صورت افقی شنا کنند.

۶. جیرجیرک‌های بیشه (کتیدید)

کتیدید‌ها (Katydid) دارای بدن‌هایی برگ مانند هستند که به آن‌ها اجازه می‌دهد تا به راحتی خود را از قورباغه ها، مارها، پرندگان و سایر شکارچیان مخفی کنند. آن‌ها به رنگ سبز هستند و بیشتر وقت خود را در برگ‌های سبز می‌گذرانند. این حشرات با کشیدن بال‌های خود به هم، صدایی مخصوص به خود را تولید می‌کنند.

۷. دهان‌قورباغه‌ای خاکی

این پرندگان (Tawny frogmouth) به دلیل داشتن چشم‌های بزرگ و منقار‌های پهن معروف هستند. این پرندگان می‌توانند شکل شاخه‌های درخت را تقلید کنند، و هنگامی که خطری را احساس می‌کنند، چشم‌های خود را می‌بندند و سر‌ خود را به عقب کج می‌کنند تا در پوست درخت مخلوط شوند و استتار می‌کنند.

آن‌ها در پرواز کردن و تعقیب طعمه، مهارت چندانی ندارند، بنابراین بر روی شاخه‌ها به انتظار می‌نشینند و خود را مخفی می‌کنند تا طعمه‌ها به آن‌ها نزدیک شوند.

۸. مارمولک دم‌برگی

مارمولک‌های دم برگی (Mossy Leaf-tailed Gecko)، پوستی دارند که به نظر می‌رسد با خزه پوشیده شده است. این گونه فقط در جنگل‌های بارانی ماداگاسکار یافت می‌شود.

از آنجا که این مارمولک‌ها بر روی درختان زندگی می‌کنند، پوست آن‌ها تکامل یافته است تا شبیه خزه و پوست درخت شود. علاوه بر این، آن‌ها می‌توانند رنگ پوست خود را تغییر دهند تا با محیط مطابقت داشته باشد، دقیقاً شبیه آفتابپرست ها.

۹. اسب دریایی کوتوله

صخره‌های مرجانی مکان‌هایی سخت برای زندگی هستند، زیرا انواع شکارچیان را به خود جذب می‌کنند. زندگی جاندارانی که در این صخره‌ها زندگی می‌کنند به استراتژی‌های بقا بستگی دارد و اسب دریایی کوتوله (Pygmy Seahorse)، استاد زندگی مخفیانه در این مکان هاست.

اندازه این موجودات حدود ۲.۵ سانتیمتر است و بافت بدن آن‌ها به گونه‌ای است که کاملا با صخره‌های اطراف خود مخلوط می‌شوند. اسب دریایی کوتوله در استتار آنقدر خوب است که اولین بار به طور اتفاقی در یک آکواریوم مرجان‌های وحشی کشف شد.

۱۰. حشره چوبی

بیشتر حیوانات برای استتار کردن در یک محیط خاص مهارت دارند، اما حشره چوبی (Stick Insect) می‌تواند به راحتی در هر محیطی خود را پنهان و استتار کند. شکل خاص آن‌ها باعث می‌شود تا شبیه یه تکه کوچک شاخه درخت به نظر برسند و هنگامی که احساس خطر می‌کنند، بی حرکت می‌مانند تا خطر از آن‌ها دور شود.

منبع: برترین ها

انتهای پیام/