به گزارش خبرنگار توپ و تور گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان، رقابتهای جام جهانی والیبال برای تیم ملی کشورمان خوب تمام نشد و ملی پوشان ایران نتوانستند آن طور که باید و شاید انتظارات هواداران را برآورده کنند.
شاگردان کولاکوویچ در حالی وارد رقابتهای جام جهانی ۲۰۱۹ شدند که هواداران و کارشناسان منتظر بودند تا نمایش درخشانی از این تیم پس از رقابتهای لیگ ملتهای والیبال و قهرمانی آسیا که با عنوان ششمی سروقامتان به پایان رسید ببینند. تیم ملی کشورمان از ابتدای سال مسابقات زیادی را برگزار کرد، اما پایان این تورنمنتها که به فاصله کمی با هم برگزار شد برای تیم ایران خوش نبود.
بلند قامتان در لیگ ملتهای والیبال با تمام توان به میدان رفتند و توانستند در دور مقدماتی در جایگاه دوم قرار بگیرند. آنها درپایان به عنوان پنجمی رسیدند تا نمایش تقریبا قابل قبولی را به در این مسابقات داشته باشند.
تیم ملی والیبال ایران از ابتدا با نفرات اصلی در این رقابتها که بسیاری از تیمهای جهان از آن به عنوان محلی برای آماده سازی خود استفاده میکنند وارد شد. البته این موضوع مورد انتقاد بسیاری از کارشناسان و مربیان قرار گرفت، اما ظاهرا تنها هدف از حضور در این رقابتها درخشش، کسب مدال و پاداش بود. پس از این رقابتها جنجال پاداشها و خستگی بازیکنان هم خود حاشیههایی داشت که برای مدتی تیم ملی را دچار مشکلاتی کرد.
شاگردان کولاکوویچ تنها مدتی پس از این رقابتها در انتخابی المپیک که به میزبانی روسیه برگزار شد به میدان رفتند. آنها توانستند تیمهای کوبا و مکزیک را ببرند، اما مقابل روسیه میزبان شکست خوردند تا نتوانند به طور مستقیم جواز حضور در رقابتهای المپیک را کسب کنند. اوج فشار روی تیم ملی، رقابتهای قهرمانی آسیا و سپس جام جهانی بود که به فاصلهای کوتاه از هم برگزار شد. کولاکوویچ در رقابتهای قهرمانی آسیا از ترکیب جوان ایران استفاده کرد و تا حدودی توانست شرایط برابری را در تیم ملی ایجاد کند. این اتفاق در حالی رخ داد که باز هم بسیاری معتقد بودند میشد با تیمی جوان در این رقابتها حاضر و در پایان هم قهرمان شد. به هر صورت نظر فنی کولاکوویچ چیز دیگری بود و در پایان هم توانست جام قهرمانی آسیا را کسب کند.
خستگی مفرط بازیکنان و به گفته کارشناسان و مربیان، والیبال زدگی آنها به دلیل فشارها در جام جهانی شرایط بسیار عجیبی را رقم زد. شرایطی را که شاید کمتر کسی تصور میکرد. موسوی که از همان ابتدا به دلیل آن چه مصدومیت، خستگی و یا پیگیری کارهای شخصی عنوان شد، تیم را همراهی نکرد. بازیکنان در نخستین بازی مقابل روسیهای به میدان رفتند که بازیکنان اصلی خود را در اختیار نداشت، اما توانست در پایان برنده این بازی شود. در آن بازی میشد چهره خسته بازیکنان را دید که رمقی برای بازی درخشان و همیشگی خود نداشتند. بازی دوم مقابل مصر یک اتفاق کاملا عجیب و دور از انتظار بود. فراعنه در مجموع ۲ برد در این رقابتها کسب کردند که یکی از شگفتی ها برابر تیم ملی ایران و در این بازی رقم خورد. بسیاری از این شکست ایران متعجب شدند. کولاکوویچ ناگهان دست به کاری زد که به عقیده برخی ها باید خیلی زودتر انجام میشد. او بازیکنان جوان را برای ۳ بازی متوالی به میدان فرستاد. آنها خوش درخشیدند و کانادا و استرالیا هم حریف سرو قامتان جوان ایران نشدند. در ادامه برزیل قدرتمند هم به زحمت از سد این جوانها گذشت.
بازی مقابل آمریکا هم با اتفاقات عجیب و غریب همراه بود. تیم کشورمان روی سرویسها ضعف زیادی داشت و بازیکنان به خوبی توپ را دریافت نمیکردند. همین باعث شد تا یانکیها در ست پایانی با اختلافی زیاد برنده شود. این شکست ایران هم واکنشها زیادی را در پی داشت. تیم ایران در ادامه بدون دردسر تونس را شکست داد. در ادامه هم آرژانتین با ترکیبی از جوانها و با تجربهها مقابل ایران شکست خورد تا شرایط تیم ملی رفته رفته بهتر شود، اما شکست برابر ژاپن بسیاری را حیرت زده کرد.
ژاپن که سالها آرزوی برد ایران را داشت، در این بازی تیم برتر میدان بود و در حالی که ترکیبی از بازیکنان جوان و با تجربه در زمین حضور داشتند ۳ - یک برنده شد. ایتالیا حریف بعدی ایران بود. بلند قامتان ۲ ست متوالی را بردند و در حالی که ست سوم را هم جلو بودند در پایان با نتیجه ۳ - ۲ باختند. کولاکوویچ دربازی آخر مقابل لهستان تیمی جوان، اما بی انگیزه را به میدان فرستاد. تیمی که در نهایت ۳ - صفر باخت تا پرونده ایران در این رقابتها بسته شود، در حالی که انتظار میرفت تیم ملی کشورمان در میان ۶ تیم برتر این رقابتها قرار بگیرد در پایان عنوانی بهتر از هشتمی به دست نیاورد.
نکته جالب اینجا است که بارها بازیکنان حتی پیش از این رقابتها از خستگی و فشار مسابقات مختلف گفته بودند و خود کولاکوویچ هم پس از مصدومیت غفور، قائمی، شفیعی، کریمی و ... در این رقابتها که برای برخی از آنها باعث دوری طولانی مدت و برای برخی باعث دوری یکی - ۲ روزه شد، از فشار و خستگی مسابقات گفته بود. نکته اینجا است که همه از ابتدا چنین مسئلهای را پیش بینی میکردند، اما ظاهرا تنها هدف از ابتدای سال ۹۸ استفاده از تعداد محدودی بازیکن و کسب نتیجه بود. انگار در این میان کسی توجه چندانی به بحث جوان گرایی نکرده بود. البته بسیاری هم اعتقاد دارند که کولاکوویچ در اثر کار با مسئولانی که فقط به دنبال نتیجه بوده اند چنین کاری انجام داده است، اما هر چه هست در حال حاضر والیبال ایران حال و روز خوبی ندارد.
فدراسیون بی رئیس، لیگ بی برنامه است و باشگاهها هم شرایط خوبی ندارند. با این حال عدهای معتقد هستند که هنوز زنگ خطر برای والیبال ایران به صدا در نیامده است و با حضور بازیکنان و مربی قدرتمند، همچنین یک برنامه مشخص و پشتوانهای خوب، والیبال می تواند به شرایط عادی خودش بازگردد. این شرایط، اما به سادگی به دست نمیآید. ای کاش مسئولان بدانند زمانی که صحبت از حمایت میشود، تنها منظور بحث مالی نیست، بلکه سامان دهی، رسیدگی به مشکلات و کمبودها هم هست.
انتهای پیام/
یادم هست که یکی از والیبالیستها چقدر به افرادی که انتقاد کرده بودند، شاید دو بار این کار را کرده
این شکستها بی دلیل نیست.مسلما این غرورها کولاکویچ را میکند هیچ