به گزارش  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از بیرجند  ،   حسین‌پور مدیرکل امور عشایری خراسان جنوبی با بیان اینکه صنایع دستی هر منطقه متأثر از محیط فرهنگی و جغرافیایی و تاریخی آن سرزمین است گفت: مناطق عشایری خراسان جنوبی به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی و فرهنگی، صنایع دستی خاص خود را داراست.

او افزود: در این راستا در شهرستان زیرکوه اقدام به راه‌اندازی کارگاه‌های قالبیافی کرده که در منطقه عشایری گزخت یکی از مناطقی است که بانوان به بافت جاجیم و توبافی علاقه نشان دادند و در این راه فعالیت می‌کنند.

 حسین‌پور ادامه داد: صنعت توبافی و جاجیم بافی در اکثر منازل این روستا رواج دارد و افراد زیادی در اوقات فراغت خود به این امر می‌پردازند.

مدیرکل امور عشایری خراسان جنوبی بیان کرد: منطقه عشایری بقرایی شهرستان زیرکوه نیز با جمعیت ۸۴ خانواری با ایجاد یک صندوق خرد زنان عشایر که از محل تسهیلات ارزان قیمت مصوب اداره کل تامین شده هم اکنون بیش از ۳۰ نفر عضو فعال در زمینه قالی بافی دارد که به صورت پاره وقت مشغول بافندگی بوده و اغلب طرح‌ها و نقشه‌های به کار رفته ریزه ماهی و یا خشتی است.

او تصریح کرد: منطقه عشایری چاه زرد نیز بالغ بر ۳۰ نفر قالیباف فعال دارد در مرکز شهرستان نیز قطب حوله بافی و جاجیم بافی شهرستان است و به همت شرکت تعاونی عشایری ذخایر زیرکوه با ایجاد کارگاه تولید و خرید و فروش صنایع دستی کمک شایانی به بافندگان شده است که بیش از ۱۰ نفر به صورت فعال در این کارگاه مشغول به فعالیت هستند.

حسین پور با بیان اینکه عشایر خراسان جنوبی در نیمه نخست امسال بیش از ۱۵ هزار تن انواع فراورده‌های دامی تولید کردند افزود: از این مقدار ۱۰ هزار تن شیر، ۴ هزار و ۷۰۰ تن گوشت قرمز، ۵۰۰ تن کرک، مو و پشم بوده که ارزش این تولیدات ۴۱۰ میلیارد تومان است.

مدیرکل امور عشایر تصریح کرد: ۱۵ هزار خانوار عشایر در خراسان جنوبی زندگی می‌کنند که یک میلیون و ۲۰۰ هزار راس دام در اختیار دارند و ۳۴ درصد فرآورده‌های دامی استان را تولید می‌کنند.

جامعه عشایری خراسان جنوبی با داشتن ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های بسیار ارزشمند و قابل توجه در ابعاد مختلف اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جایگاه و نقش مهمی داشته و در این برهه از زمان از نظر موضوع اقتصاد مقاومتی و رونق تولید یکی از نقاط قوت محسوب می‌شود.

این درحالی است که صنایع دستی به دلیل حفظ اصالت‌ها و سنن، شاخص‌ترین هنر سنتی ایران خصوصاً در مناطق عشایری محسوب می‌شود. صنایع دستی و هنر‌های سنتی هر منطقه بدون شک بخشی از میراث فرهنگی عظیم گذشتگان ماست و به عنوان آثار باقی مانده از فرهنگ اجدادی و سنتی سرزمین ما در دنیای ماشینی امروز قابل بحث و بررسی است.

تأمین بخش عمده مواد اولیه مصرفی از منابع و تولیدات داخلی، داشتن بارفرهنگی در استفاده از طرح‌ها، نقش‌ها و رنگ آمیزی اصیل، بومی و سنتی، عدم نیاز به سرمایه گذاری در مقایسه با صنایع دیگر، دارا بودن ارزش افزوده زیاد در مقایسه با سایر صنایع بخشی از دلایل توجه به این هنر اصیل و بومی است.

انتهای پیام / ط آ