رفتن به فضا برای خیلی از افراد رویایی بیش نیست، اما حال که نمیشود به آن مکانها به راحتی سفر کرد، اطلاعاتی از زندگی و زیستبوم سیارات مختلف جالب توجه است؛ در این گزارش قصد داریم به بررسی جالبترین مسائل حوزه نجوم و فضا بپردازیم.
سیاره CFBDSIR۲۱۴۹ در سال ۲۰۱۲ کشف شد که نظر ستارهشناسان را به خود جلب کرد. دلیل جلب نظر ستارهشناسان این بود که سیارههایی که ما با آنها آشنایی داریم، همگی به دور یک ستاره گردش میکنند، ولی سیاره CFBDSIR۲۱۴۹ فاقد ستاره است و به طور سرگردان در سرتاسر کائنات برای خود گردش میکند. اندازه سیاره CFBDSIR۲۱۴۹ هفت برابر بزرگتر از سیاره مشتری تخمین زده شده است. برای مقایسه باید بدانید هزار و سیصد کره زمین درون سیاره مشتری جای میگیرند. دانشمندان اعتقاد دارند میلیونها سیاره سرگردان در سرتاسر کائنات وجود دارد و در واقع آنها باور دارند تعداد سیارههای این چنینی بسیار بیشتر از سیارههای دارای ستاره است.
طبق گفته دانشمندان به احتمال فراوان برای جهان پایانی قطعی وجود خواهد داشت، اما چگونگی رخ دادن این اتفاق هنوز قطعی نیست. یک نظریه رایج بیان میکند که یک مه رمب وجود خواهد داشت که در آن نیروهای گرانشی در جهان به نهایت خود خواهند رسید و باعث میشوند کل جهان از گسترش بازایستد و به درون خود جمع شوند که در آخر قبل از ناپدید شدن در نیستی به یک نقطه واحد بینهایت کوچک تبدیل میشود.
نظریه دیگر که با نام مه گسست شناخته میشود، بیان میکند که جهان تا نقطهای گسترش پیدا خواهد کرد که جاذبه به تمامی معنی خود را از دست میدهد و کیهان به معنای دقیق کلمه از هم فرومیپاشد و حتی ذرات موجود در اتم نهایتاً به صورت شناور از یکدیگر دور خواهند شد. اما همه این ها یک نظریه بیش نیست و هیچ کس دقیق نمیداند قیامت دنیا چگونه است.
وقتی در فضا میمانید این اتفاق چندان هم ناخوشایند نیست، اما وقتی به زمین برگردید خواهید فهمید که گرانش زمین برای بدن شما بیش از حد محدودیت ایجاد میکند و قلب شما ضعیفتر میشود و توانایی پمپاژ خون به دست و پاهایتان را ندارد. استخوانهایتان هم مثل سابق توانایی نگهداری وزن ماهیچههایتان را نخواهد داشت و اگر با این وضعیت مقابله نکنید سرانجام کشنده خواهد بود. فضانوردان ایستگاه فضایی بینالمللی روزانه دو ساعت ورزش میکنند که این مقدار با ساعات ورزش ورزشکاران نیمهحرفهای برابری میکند. پس اگر قصد دارید بعد از سفر به فضا زنده بمانید ورزش را فراموش نکنید.
بزرگترین منبع آب شناخته شده تا امروز در سرتاسر کائنات، شبه اختر APM ۰۸۲۷۹+۵۲۵۵ است. شبه اخترها اشیای بسیار فشردهای هستند که ظاهری شبیه به ستاره و درخشش فوقالعاده زیادی دارند. گفته میشود شبه اخترها از سیاهچالههای بسیار بزرگ قدرت میگیرند.
این آب که به اندازه ۱۴۰ تریلیون برابر آب موجود در اقیانوسهای زمین است، به گرد یک سیاهچاله غولپیکر و در حال تغذیه (یک اختروشیا کوازار) در فاصله بیش از ۱۲ میلیارد سال نوری یافته شده است.
مت بردفورد از آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در پاسادنای کالیفرنیا میگوید: «محیط پیرامون این اختروش از نظر تولید چنین میزان عظیمی آب، یگانه و منحصر به فرد است. این نشانه دیگری از فراگیر بودن وجود آب در سراسر کیهان است.»
انتهای پیام/