به گزارش خبرنگار حوزه فن‌آوری‌ گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، همه ما در زندگی اطراف خود با مکان‌هایی آشنا می‌شویم که گاهی درک آن و رفتن به آن مکان‌ها دشوار است، اما دستیابی به برخی اطلاعات برای آگاهی بیشتر کمک کننده است.

رفتن به فضا برای خیلی از افراد رویایی بیش نیست، اما حال که نمی‌شود به این مکان‌ها به راحتی سفر کرد، اطلاعاتی از زندگی و زیست‌بوم سیارات مختلف جالب توجه است؛ در این گزارش قصد داریم به بررسی جالب‌ترین مسائل حوزه نجوم و فضا بپردازیم.

دمای هوای متغیر مریخ با جان ساکنانش بازی می کند

در گرم‌ترین روزهای تابستان در مریخ دمای محیط به ۲۱ درجه سانتی‌گراد می رسد و این دما در شب تا منفی ۶۲ درجه سانتی‌گراد پایین می آید و در صورتی که لباس مناسب این دما در اختیار فضانوردان نباشد، فضانوردان در مریخ فقط چند ساعت با مرگ فاصله خواهند داشت.

علاوه بر این، در مریخ عاملی که باعث مرگ فضانوردان می شود فشار جو بسیار پایین است، فشار جو مریخ که 100 برابر کمتر از زمین است موجب می شود، خون انسان  در دمای معمولی به جوش می آید و تمام گازهای موجود در خون به صورت حباب دربیایند و طی چند ثانیه فرد می‌میرد.

نخستین انسان و حیوانی که به فضا رفتند

یوری گاگارین نخستین انسان فضانورد در جهان از روسیه بود و در روز ۲۳ فروردین ۱۳۴۰ با فضاپیمای وستوک-۱ به فضا رفت و در طول ۱۰۸ دقیقه یک دور مدار زمین را پیمود، همچنین اولین  موجود زنده در فضا یک سگ بود که  لایکا نام داشت و در ۳ نوامبر سال ۱۹۵۷ میلادی، تنها یک ماه پس از پرتاب اسپوتنیک-۱ به فضا و آغاز رسمی عصر فضا، با فضاپیمای روسی اسپوتنیک-۲ به مدار زمین پرتاب شد.

از این پرواز برای آزمایش ارگان‌های زندهٔ بدن در مرحلهٔ پرتاب و شرایط بی‌وزنی و برای تکمیل سیستم‌های پشتیبانی حیات در اولین فضاپیمای سرنشین‌دار استفاده شد. فضاپیمای اسپوتنیک-۲ حامل لایکا برای بازگشت به زمین طراحی نشده بود و لایکا مدتی پس از پرتاب در مدار زمین جان سپرد.

تندبادهای نامعلوم سیاره نپتون

سریع ترین بادهای منظومه شمسی در سیاره نپتون رخ می دهد،در این سیاره تندبادهایی  با سرعت 1500 مایل در ساعت حرکت می کنند، تاکنون  علت شکل گیری این بادها تشخیص داده نشده است  و نظری قطعی وجود ندارد. این بادها در حالی بر روی نپتون وجود دارند که این سیاره دورترین سیاره نسبت به خورشید محسوب می شود.

ستاره ای که در دام یک سیاه چاله افتاده است

گروهی از اخترشناسان ستاره‌ای را در مرکز کهکشان که به مدت ۲۰ سال دور یک سیاه چاله می‌چرخید رصد کردند. این ستاره به اندازه کافی به سیاه چاله نزدیک شده است تا جایی که جاذبه آن نیروی بسیار زیادی بر ستاره وارد می‌کند که باعث انفجار و متلاشی شدن این ستاره می‌شود.این اتفاق در صورتی رخ می دهد که ستاره به سیاه چاله بیش از حد نزدیک شود، در هر زمان متلاشی و تکه تکه می‌شود.

انتهای پیام/