به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک  گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، خوشبختانه اکثر ما هرگز هیچ یک از این انگل‌ها را تجربه نکرده ایم؛ اما افرادی هستند که هر روز در معرض خطرآلوده شدن با یکی از آن‌ها هستند و مجبورند علائم وحشتناک عفونی آن‌ها را پشت سر بگذارند که اغلب بسیار خطرناک و گاهی مرگ آور است.

عفونت با کرم نواری

عفونت کرم نواری (tapeworm) به دلیل خوردن غذا یا آب آلوده به تخم یا لارو کرم نواری ایجاد می‌شود. این انگل‌ها می‌توانند به بیرون از روده مهاجرت کنند و کیست‌های لاروی را در بافت‌ها و اندام‌های بدن ایجاد کنند (عفونت تهاجمی). لارو کرم نواری می‌تواند در درون روده به کرم نواری بالغ تبدیل شود (عفونت روده‌ای). کرم نواری بالغ می‌تواند تا ۳۰ سال در بدن میزبانش زندگی کند.

عفونت‌های روده‌ای با تنها یک یا دو کرم نواری بالغ معمولا خفیف‌اند، اما در عفونت‌های تهاجمی لارو‌ها می‌تواند باعث عوارض جدی شود. افراد با خوردن گوشت یا ماهی نپخته که حاوی کیست است، آلوده می‌شوند. عفونت‌های روده معمولاً علامت حادی ایجاد نمی‌کنند، اما باعث ناراحتی شکمی، اسهال و از دست دادن اشتها می‌شوند، اما اگر به مغز راه یابند، کیست لارو باعث علائم مختلفی از قبیل سردرد و تشنج می‌شود.

عفونت آسکاریس

عفونت آسکاریس شایعترین عفونت کرمی انسانی است و در سراسر جهان شیوع دارد و بیشتر در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری که بهداشت در آن‌ها ضعیف است، شایع است. کودکان بیشتر از بزرگسالان به آن آلوده می‌شوند. به نظر می‌رسد اضطراب و تحرک، کرم‌ها را تحریک می‌کند. چرخه زندگی این انگل بین ۲ تا ۳ ماه طول می‌کشد. عفونت آسکاریس به طور مستقیم از تماس فرد به فرد انتقال نمی‌یابد. در عوض، اگر فرد با خاکی که به مدفوع دارای تخم‌های آسکاریس آلوده است در تماس قرار گیرد و یا آب آلوده بنوشد، به عفونت دچار می‌گردد. میوه‌ها و سبزیجات شسته نشده که در خاک آلوده رشد کرده اند هم می‌توانند ناقل تخم‌های کرم آسکاریس باشند.

انکوکرسازیس

این بیماری ناشی از یک نماتد است که می‌تواند تا پانزده سال در بدن انسان زندگی کند. این انگل دومین علت عفونی نابینائی چشم در جهان است. از طریق نیش مگس سیاه به انسان منتقل می‌شود. کرم‌ها در سراسر بدن پخش می‌شوند و وقتی می‌میرند باعث خارش شدید و واکنش قوی سیستم ایمنی می‌شود.

کرم فلیریال؛ عامل فیل پایی

انگل فلیریال، با وجود ظاهر کوچک و کرم گونه اش، یکی از ترسناک‌ترین انگل‌های دنیاست که معمولاً به راحتی و از طریق پشه و دیگر بندپایانی که از خون تغذیه می‌کنند، از بدن میزبانی به میزبان دیگر نقل مکان می‌کند.

این انگل کوچک و میکروسکوپی ظاهری نخ مانند و گرد دارد و با وجود کوچکی اش می‌تواند مشکلات بزرگی برای میزبان به وجود بیاورد که مشهودترین آن‌ها سندروم فیل پایی است که در آن پوست و بافت‌های زیرین پوست با درد طاقت فرسا و ورمی غیرقابل کنترل، شروع به رشد کرده و عضو آلوده، معمولاً گوشت و چربی اضافه هم می‌آورد آنقدر که به دست و پای فیل شبیه می‌شود.

این کرم زیرپوستی در مراحل اولیه، ضایعاتی شبیه به کهیر و کورک‌های دردناک در سطح پوست ایجاد می‌کند.

بیشتر بخوانید: از عفونتی‌که مغز را می‌بلعد تا قاشقی که یکسال در مری جا خوش کرد

کرم گینه؛ انگل فلج کننده

کرم گینه، یکی از قدیمی‌ترین انگل‌های شناخته شده است. محل رشد این انگل در پای انسان هاست و نمایان شدنش با تاولی دردناک، آغاز می‌شود، هنگامی تاول که بترکد، سر آن کرم سفید، لاغر و چند متری نمایان می‌شود، کرمی که ماه‌ها طول می‌کشد تا سانتی متر به سانتی مترش را با دردی فراوان از بدن میزبان خارج کنند، به طوری که فرد حتی ممکن است فلج شده و دیگر نتواند راه برود.

این انگل از طریق آب آلوده وارد بدن انسان می‌شود و زیر پوست تخم ریزی و زندگی می‌کند. بعد از یک سال شروع به خوردن بافت‌های داخلی پا می‌کند به طوری که ۷۲ ساعت اولیه دردی فلج کننده به سراغ میزبان می‌آید، در این مدت تمام بافت‌ها آلوده شده و کرم‌های انگلی در همه قسمت‌های بدن فرد مبتلا لانه می‌کنند تا در زمان لازم، خودشان را به سطح پوست پا برسانند. این کرم‌ها علاوه بر درد شدیدی که در پا ایجاد می‌کنند می‌توانند عامل ایجاد عفونت‌های باکتریایی فلج کننده و مرگبار هم باشند.

تریپانوزومیازیس آفریقایی یا بیماری خواب

بیماری تهدید کننده حیات است که در بخشی از آفریقا شایع است. با پیشرفت این بیماری ممکن است گیجی، بی قراری و خواب زیاد ایجاد شود. در صورتی که این بیماری درمان نشود ممکن است کوما و مرگ رخ دهد. نوع آمریکایی آن به نام بیماری شاگاس وضعیت متفاوتی است که ممکن است باعث ایجاد بیماری مزمن قلب و مشکلات روده‌ای قلبی شود.

این بیماری از طریق نیش یک مگس آلوده منتقل می‌شود. انگل‌ها در ابتدا در بافت‌های زیر جلدی، خون و لنف تکثیر می‌شوند. با گذشت زمان، انگل‌ها از سد خونی مغزی عبور می‌کنند تا سیستم عصبی مرکزی را آلوده کنند. علاوه بر گیجی، اختلال حسی و هماهنگی ضعیف، اختلال در چرخه خواب، یکی از ویژگی‌های مهم مرحله دوم بیماری است.

نگلریا فاولری؛ آمیبی که مغز را می‌خورد

نگلریا فاولری یکی از آمیب‌های آزادزی است که بر خلاف سایر آمیب‌های آزادزی که افراد با نقص سیستم ایمنی را درگیر می‌کنند انسان‌ها و حیوانات با سیستم ایمنی سالم را مورد تهاجم قرار داده و موجب بروز بیماری کشنده مننگوانسفالیت آمیبی اولیه در آن‌ها می‌شود. در این بیماری پرده مننژ مغز درگیر و در مدت بسیار کوتاهی افراد مبتلا جان خود را از دست می‌دهند.

 آلودگی با این عفونت علائمی مانند سردرد، تب، حالت تهوع، استفراغ و گردن سفت را به همراه دارد. از آنجا که آمیب باعث تخریب گسترده‌تر بافت مغز می‌شود، منجر به سرگیجه، عدم توجه افراد به محیط اطراف، از بین رفتن تعادل، تشنج و توهم می‌شود. بعد از شروع علائم، این بیماری به سرعت پیشرفت می‌کند و معمولاً در طی ۳ تا ۷ روز منجر به مرگ می‌شود.

لوآلوآ؛ کرم چشم آفریقایی

یکی از وحشتناک‌ترین انگل ها، انگلی موذی و کوچک است که ممکن است سال‌ها بدون اطلاع میزبان در بدن او زندگی کند. این انگل که لوآلوآ نام دارد بیشتر در جنگل‌های آفریقا و ندرتا هم در هندوستان مشاهده شده و برای همین به آن «کرم چشم آفریقایی» هم می‌گویند.

لوآلوآ از طریق نیش آلوده نوعی پشه وارد بدن انسان می‌شود و سال‌ها زیر پوست انسان باقی مانده و رشد می‌کند تا به شکل یک کرم درآید. طول بدن این انگل تا ۷۰ میلی متر هم می‌رسد و آنقدر حرکت می‌کند تا روزی خودش رابه چشم برساند و باعث خارش شدید، متورم و دردناک شدن آن شود. این مهمان ناخوانده باید قبل از اینکه کره چشم را خالی کند، سریعاً خارج شود چرا که ممکن است نابینایی و حتی مرگ بیمار را به همراه داشته باشد.

انتهای پیام/