گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، جوانان بسیاری هستند که تا پای جان برای مردم سرزمین خود ایثار می‌کنند و تمام وقت  هزینه خود را صرف کمک به همنوعان و هموطنان می‌کنند. زمانی که صحبت از جهاد و ایثار می‌شود، ذهن همه به سوی ساختن خانه‌ها برای مناطق محروم می‌رود ولی این نکته تنها جهاد نیست،هستند بانوان بزرگی که برای کودکان این سرزمین جهاد می‌کنند و از حرفه خود در این مسیر سبز کمک می‌گیرند. گلناز اکبری از این دست بانوان نیکوکار و هنرمندی است که با هنر خود قدمی برای کودکان و افراد معلول سرزمین ما برداشته است.

 گلناز اکبری متولد ۱۳۶۵ در کرمانشاه ، فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد کارگردانی تئاتر است و در حال حاضر نیز در کرمانشاه  مشغول به کارگردانی تئاتر است.

در گزارش زیر مصاحبه باشگاه خبرنگاران جوان،با گلناز اکبری، زن نیکوکار کرمانشاهی را بخوانید.

انگیزه کمک به افراد معلول و برگزاری کلاس های رایگان آموزش تئاتر برای این افراد از چه زمانی در شما ایجاد شد؟

در همان زمان دانشجویی کارشناسی ارشد وارد حیطه و عرصه جدیدی شدم و خودم موضوع تئاتر درمانی و کار با کودکان معلول را مطرح کردم و از همان زمان وارد این حوزه شدم؛ شخص خاصی محرک من برای این مسئله نبود و این موضوع با انگیزه خودم شکل گرفت.

اوایل شروع کار برای من بسیار سخت بود و پایان نامه ارشد را درباره این موضوع پژوهش کردم و به این موضوع علاقه‌مند شدم ,می خواستم تئاتر را به  شکل کاربردی و عملی وارد زندگی آدم‌هایی که به دلایلی منزوی هستند، کنم , تئاترمی تواند به این انسان‌ها کمک کند و اینطور شد که من طیف معلولان را انتخاب کردم.

تئاتر درمانی مختص معلولان نیست و حتی برای بیماری‌های خاص , سالمندان و ... هم استفاده می‌شود. من افراد معلول را انتخاب و کارم را با آن‌ها آغاز کردم،‌ در جشنواره‌های مختلف شرکت کردیم و خدا را شاکرم که بچه‌های گروه ما به خودباوری رسیده و مقام‌های زیادی کسب کرده‌اند و حتی از این راه کسب درآمد می کنند, سال گذشته نمایشی را برای جشنواره تئاتر فجر روی صحنه بردیم و در کنار آن نیز در جشنواره‌های ملی و بین‌المللی شرکت کردیم. 

تئاتر هدف من که کمک به افراد معلول  بود را انجام داد. من طیف بسیاری از افراد را در گروه خود دارم و یک سال است که به آن‌ها آموزش می‌دهم، گروه ما از افراد نابینا و سندروم‌دان و بچه‌های معلول در جسمی حرکتی و جسمی ذهنی تشکیل شده است البته آموزش به این طیف از کودکان دشوار است اما این موضوع برای من تبدیل به چالش شد و آموزش به این کودکان را آغاز کردم.

حمایت خانواده در این مسیر چطور بوده است؟

خانواده من از همان ابتدا مشوق من بودند و با وجود اینکه اکثر خانواده‌ها با رشته هنر مخالف هستند اما خانواده من حمایت کردند. کار با این بچه‌ها بسیار سخت است ولی کم‌کم تجربه کار با کودکان معلول را به دست آوردم و در این مسیر خانواده نیز مرا تشویق کردند و البته گاهی نگران می‌شوند و می‌گویند با طیف دیگری از کودکان کار کن. در حال حاضر کلاس‌های من در کرمانشاه برگزار می‌شود و گاهی هم در تهران کار می‌کنم.

از اولین تجربه‌ خود در کار با کودکان معلول بگویید.

پیش از این با کودکانی که سلامت جسمی داشتند , کار کرده بودم، اما کار با کودکان و افراد معلول را یک سال است که آغاز کرده ام. ابتدا تعداد کودکان معلولی که با آن‌ها کار می‌کردم 4 الی 5 نفر بودند و به  مرور زمان خانواده‌ها آگاه شدند و فرزندان خود را برای تئاتر درمانی آوردند و ما حدود 8 الی 10 نفر شدیم . در همان جلسات آغازین , این کار برای من دشوار بود برای مثال زمانی که هنرجوی نابینا دارم و این هنرجو با زبان و بیان بدنی آشنایی ندارد، سبب می‌شود تمرین‌هایی را طراحی کنم که مناسب برای هنرجوی نابینا باشد و البته فهم آن نیز برای افراد دیگر  گروه قابل درک باشد. در کنار این افراد ما بچه‌های معلول جسمی و حرکتی را داشتیم که از لحاظ درک بسیار بالا بودند،‌ از این رو من سعی کردم با دانش خود تمرین‌ها و کلاس‌های بازیگری را طوری پیش ببرم که نیازهای این بچه‌ها را ببینم و بر اساس آن تمرین‌ها را طراحی کنم تا مورد استفاده قرار گیرد و برای این کار تربیت شوند.

 کار کردن با این بچه‌ها بسیار جذاب است و باید به آن علاقه‌مند باشید و این چیزی است که من از همه می‌شنوم البته در این کار صبر بسیار مهم است و آن هم از عشق و علاقه نشأت می‌گیرد.

علاقه شما از کجا شکل گرفت؟

شاید این علاقه از احسان نشأت می‌گیرد. کار من شو یا نمایش گذاشتن چیزی نیست و به نظر من کسی که بخواهد چیزی را به نمایش بگذارد خود اول از همه اذیت می‌شود , کسی که علاقه‌ای به کار نداشته باشد و فقط بخواهد چیزی را نمایش دهد یک الی دو ماه بیشتر دوام نمی‌آورد. میل کمک به انسان‌ها همیشه در من بوده و کمک به این بچه‌ها که نیازهای ویژه‌ای دارند برای من اولویت دارد و می‌خواستم خودم و هنرم در جامعه مفید واقع شود .هنر تئاتر در دنیا ثابت شده است و می‌تواند معجزه‌گر باشد و تاکنون توانسته نیاز بچه‌هایی که من با آن‌ها کار کردم را پاسخگو باشد . این بچه‌ها به تئاتر نیاز دارند و سعی می‌کنم این کلاس‌ها را تعطیل کنم.

از فواید تئاتر درمانی بگویید

تئاتر درمانی برای درمان یک سری گرفتگی‌های روحی افراد است و می‌تواند به بیماران سرطانی , بیماری‌های خاص, سالمندان , معتادان و حتی جانبازان و ... کمک کند. تئاتر درمانی به 2 شکل صورت می گیرد ؛ مراجعه کننده شما تماشاگر یا بازیگر است و شما به عنوان کارگردان یا درمان‌گر یک صحنه ای را طراحی می‌کنید تا بازیگر شما در آن صحنه بازی کند تا برون ریزی‌هایی ایجاد و سبب شود این شخص با مشکلات خود کنار بیاید و آن مشکلات برایش قابل فهم شود.

این موضوع حتی مشکل را برای درمان‌گر هم واضح می‌کند که در طی چند جلسه بتواند مشکل شخص را حل کند .خیلی از بچه‌ها به خصوص آن‌هایی که مشکل ذهنی دارند از لحاظ ارتباطی مشکل داشتند اما افرادی که سالم هستند مانند نابینایان، مشکل ارتباطی ندارند و به راحتی در جامعه تحصیل و زندگی می کنند  اما به لحاظ روحی برایشان بسیار تاثیر گذار بوده است. تئاتر درمانی اعتماد به نفس آن‌ها را بالا برده و دوستانی پیدا کردند و حتی کارگردان‌ها برای ایفای نقش به سراغشان می آیند . البته خانواده‌های این بچه‌ها نیز همکاری داشته و کلاس‌ها را ادامه می دهند.

تئاتر درمانی در شهرهای دیگر هم انجام می شود؟

در شهرهای مختلفی تئاتر درمانی داریم ولی گسترده نیست , بسیاری از شهر‌ها در تلاش هستند تا انجمن تئاتر معلولان را تشکیل دهند و من هم برای ایجاد این انجمن تلاش ‌می‌کنم تا فعالیت‌های این افراد به رسمیت شناخته شود و به صورت هدفمند جلو بروند و این فعالیت‌ها ادامه‌دار باشد. در حال حاضر برای اجرای نمایش های خود  به دنبال حامی مالی هستیم تا بتوانیم نمایش‌ها را در مکان‌های گوناگون اجرا ببریم و محدود به جشنواره‌ها نباشیم.

برکت این کار خیر را  تا چه اندازه در زندگی احساس کردید؟

برکت آن در زندگی من قابل وصف نیست. ایجاد شادی برای این بچه‌ها بسیار خوب است و این بچه‌ها مخلوقاتی سپاس‌گزار هستند و بیشتر از ما حضور خدا را در زندگی خود حس می‌کنند. دعای این بچه‌ها در زندگی شخصی من بسیار گره‌گشا بوده است. در حال حاضر حس می‌کنم من بیشتر به این کودکان نیاز دارم تا آن‌ها به من و این انسان‌های پاک و روشن واقعاً دنیای خوبی دارند.

کاری برای اجرا دارید؟

می‌خواهیم یک کار عروسکی را اجرا کنیم که طیف مخاطبان آن بزرگسالان و کودکان هستند زیرا مفاهیم عمیقی در آن وجود دارد. در نظر دارم سال بعد در جشنواره بین‌المللی تئاتر عروسکی شرکت کنیم. 

گفت و گو از مینا قنبری 

انتهای پیام/