به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، اگر به مطالعه تاریخ کشور‌ها علاقه‌مند باشید بی‌شک هنگامی که درباره سیب‌زمینی صحبت می‌شود، یاد کشور ایرلند می‌افتید، چراکه سیب‌زمینی نقش مهمی در تاریخ آن کشور ایفا کرده است. قرن‌ها پیش، این گیاه خوراک اصلی اکثر مردم ایرلند بود و مردم بدان متکی بودند؛ بنابراین هنگامی که در سال ۱۲۲۵ خورشیدی (۱۸۴۶ میلادی) آفت این گیاه، تمام محصولات آن سال آنان را نابود کرد، بیش از ۶۰۰ هزار نفر از مردم آن کشور بر اثر قحطی مردند. بر این اساس سیب‌زمینی شناخته‌شده، به نام ایرلند مشهور شده است.

با این وجود باید دانست که سیب‌زمینی محصول بومی سرزمین‌های مرتفع «اکوادور» و «پرو» است. حتی امروزه هم این محصول در آن نواحی به صورت وحشی می‌روید.

در اوایل قرن شانزدهم میلادی، وقتی اسپانیایی‌ها به کشور پرو آمدند، سیب‌زمینی را دیدند و آن را با خود به کشور اسپانیا بردند. سپس این محصول از آن‌جا به سایر نقاط اروپا برده و در بین مردم آن کشور‌ها رایج و معمول شد. همچنین برخی معتقدند برای نخستین بار اسپانیایی‌ها بودند که سیب‌زمینی را با خود به آمریکا بردند، اما شواهدی در دست است که برای نخستین بار در سال ۱۰۹۸ خورشیدی (۱۷۱۹ میلادی) این محصول از کشور ایرلند به آمریکا حمل شد.

سیب‌زمینی نخستین بار توسط سرجان مَلکَم در اواسط پادشاهی فتحعلی‌شاه قاجار به ایران آورده شده، به این دلیل در ابتدا به آن «آلوی مَلکَم» می‌گفتند. نخستین محلی در ایران که در آن سیب‌زمینی کاشته شد روستای «پشند» در استان البرز بوده، به این علت همچنان سیب‌زمینی پشندی در ایران معروف است.

این گیاه متعلق به خانواده «تاجزیدی» است که با گوجه فرنگی و تنباکو نیز هم‌خانواده است.

سیب‌زمینی، خود یک ساقه رشد کرده زیر زمینی است و دانه‌های سیب‌زمینی در واقع جوانه‌های باز نشده آن هستند. سیب‌زمینی که امروز کشت می‌شود با اجداد آمریکای جنوبی خود اختلاف فراوانی دارد و علت آن شیوه‌های گوناگون کشت آن است.

زارعان مرتب درکارند تا آنچه را که می‌کارند با کیفیت خوب و بی‌نقص بدست آورند. کشاورزان می‌کوشند تا در هر هکتار زمین محصول خوبی عایدشان شود. آن‌ها محصولات خود را در برابر آفات و بیماری‌ها مقام می‌سازند و می‌کوشند تا بوته‌های آن شاداب و محصولشان طعم و رنگ خوبی داشته باشد. به همین علت آنان فقط تخم گیاهانی را که مرغوب‌اند انتخاب می‌کنند.

البته امروزه متخصصان کشاورزی نیز در تهیه و تولید انواع مقام و مرغوب سیب‌زمینی به کشاورزان کمک می‌کنند.

سیب‌زمینی معمولاً از تخم به عمل نمی‌آید، بلکه در تولید آن از دانه‌هایی استفاده می‌شود که دارای جوانه هستند. این جوانه‌ها بوته‌های جدیدی را به عمل می‌آورند. گل‌های بوته سیب‌زمینی، سفید یا ارغوانی رنگ هستند و ارتفاع آن از یک تا سه پا می‌رسد. وقتی که بوته‌ها پژمرده شد علامت آن است که سیب‌زمینی‌ها رسیده‌اند و می‌شود آن‌ها را از خاک بیرون آورد.

همانگونه که می‌دانید مصرف عمده سیب‌زمینی برای طبخ خوراکی‌ها و غذاست و پس از آن برای تولید و تهیه نشاسته و الکل نیز مورد مصرف قرار می‌گیرد.

منبع: برگرفته از مجموعه کتاب‌های باز هم بمن بگو چرا اثر آرکدی لئوکوم، ترجمه دکتر سید محمد هاشمی، با کمی تغییر و اضافات.

منبع: ایسنا

انتهای پیام/