به گزارش خبرنگار حوزه تئاتر  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، نمایشنامه «شب بخیر مادر» نوشته مارشا نورمن است که دو شخصیت زن, مادر و دختر (جسی) در آن ایفای نقش می‌کنند.

این نمایشنامه در سال ۱۹۸۳ برنده جایزه پولیتزر شد. چند شب است که نمایش «شب بخیر مادر» به کارگردانی فرید سلیمانی و بازی مریم بوبانی و معصومه رحمانی در تئاتر دیوار چهارم به اجرا می‌رود.

نمایش با سردی خانه مادر آغاز می‌شود؛ دختر به آرامی به صحنه وارد و مشغول صحبت کردن با مادر می‌شود. این نمایشنامه مملو از حس افسردگی و تنهایی است. حس تماشاگر از جایی به بعد با نمایش همراه شده و به دنبال راهی برای نجات دادن دختری است که قصد پایان دادن به زندگی خود را دارد، یا حتی تا پایان نمایش امیدوار است که این اتفاق رخ ندهد و دختر مادر خود را رها نکند.

آن طور که از نمایش «شب بخیر مادر» مشخص است کارگردان فقط به رویکرد افسردگی و انزوای داستان نپرداخته و با وفاداری به متن نمایشنامه، نمایش را پیش می‌برد. نمایش «شب بخیر مادر» از ابتدای اجرا موضوع را به طور کامل برای مخاطب بازگو نمی‌کند و همین سبب می‌شود تا مخاطب نمایش در هر لحظه موضوعی را کشف و یا حدس بزند.

مشکلات ریشه دار جسی و تصمیم خود برای پایان زندگی در داستان کامل درک می‌شود و این با بازی بازیگر آن به وجود آمده است. مادر جسی نشان‌دهنده زنی تنهاست که می‌خواهد مشکلات را طوری دیگر نشان دهد؛ شاید کل داستان نمایش از این رفتار مادر نشئت گرفته است. دختر از تصمیم خود برای مادر می‌گوید و مادر مضطرب بیش از دختر زیر بار تصمیم او خم می‌شود. باید گفت این مسئله در همه جوامع وجود دارد و شاید زمان آن در کشور ما، اکنون است. زمانی که فرزندان تصمیم‌هایی می‌گیرند که بعضاً در خانواده‌ها مشکلاتی ایجاد می‌کند.

در حین اجرای نمایش دیالوگ‌هایی وجود دارد که بعضاً سبب می‌شود، حوصله مخاطب سر برود و فکر ترک سالن را کند؛ اما موضوعی مطرح می‌شود که مخاطب به شنیدن آن کنجکاو است. طراحی درست صحنه و موسیقی در نمایش «شب بخیر مادر» به داستان جان بخشیده و نشان دهنده زنانه بودن فضای خانه است و درک درستی از فضا را انتقال می‌دهد.

گفتنی است نمایش «شب بخیر مادر» از ۱ تا ۱۵ شهریور هر شب ساعت ۱۸:۳۰ در تماشاخانه دیوار چهارم اجرا می‌شود.

انتهای پیام/