به گزارش خبرنگار حوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، برای بیشتر والدین بردن کودکان به مدرسه کاری ضروری محسوب میشود. هدف آنها این است که فرزندانشان چه کودک و چه نوجوان در مدرسه احساس امنیت و راحتی کنند و درسها را به خوبی یاد بگیرند.
به نظر میرسد در زمان حضور کودکان در مدرسه، والدین مسئولیتی بر روی دوش خود احساس نمیکنند و در این مدت کودکان شان را به دست غریبهها میسپارند! اگر والدین نقش فعال تری ایفا کنند نه تنها کودکان به تحصیل ترغیب میشوند بلکه نگرانی خود آنها نیز کاهش مییابد. در این صورت والدین در تجربیات تحصیلی فرزندشان نقش پررنگ تری برعهده میگیرند و در ضمن رابطه خوبی با آموزگاران برقرار میکنند.
والدین نباید اهمیت نقش خود و نیز مرزبندیهای مدرسه را نادیده بگیرند. آنها باید از اعتماد به نفس لازم برخوردار باشند تا در صورت لزوم از جانب کودک خود وارد عمل شوند. برای برقراری یک ارتباط قوی با اولیای مدرسه به توصیههای زیر توجه کنید:
شبها زودتر کودکان را به بستر بفرستید. کودکان باید قبل از رفتن به مدرسه آمادگی کامل داشته باشند و این وظیفه برعهده والدین آنهاست.
صبحها زودتر از خانه خارج شوید تا کودکان برای رسیدن به مدرسه استرس نداشته باشند. هنگام جدایی، کودک خود را به گرمی در آغوش بگیرید و ببوسید و سپس بلافاصله مدرسه را ترک کنید. بیشتر کودکان از وداعهای طولانی ناراحت میشوند. نگران نباشید معلمها به خوبی میدانند که چگونه کودکان را آرام کنند. یادتان باشد کودکان به ندرت پس از جدا شدن از والدین شان، به گریه کردن ادامه میدهند. اگر هنگام وداع قاطعیت داشته باشید فرزندتان «استقلال» را یاد میگیرد. وداع زمان مناسبی برای حرف زدن با معلمها نیست. این کار را به زمان بهتری موکول کنید، زمانی که بتوانید با آرامش به مذاکره بپردازید.
با آموزگار فرزندتان صحبت کنید و از او اجازه بگیرید ساعاتی را در کلاس درس بگذرانید. با این کار والدین کلاس درس را از نگاه فرزندشان و معلم او میبینند. در ضمن کودکان متوجه میشوند که والدین به سرنوشت آنها اهمیت میدهند و نگران شان هستند.
برای انجام کارهای مدرسه داوطلب شوید. این کار به سود مدرسه است و مهمتر از آن به کودکان نشان میدهد که تحصیل مقولهای ارزشمند میباشد.
اگر مدرسه فرزندتان لباس فُرم خاصی ندارد لباسهای مناسبی برای او در نظر بگیرید. کودکان باید متوجه این مسئله شوند که مدرسه جای خودنمایی نیست و در آنجا فقط باید به تحصیل فکر کنند. لباسها و کفشهایی را انتخاب کنید که کودک در آنها احساس راحتی کند.
اجازه ندهید فرزندتان اسباب بازی، بازیهای ویدیوئی، وسایل الکترونیکی، و... را به مدرسه ببرد؛ به والدین توصیه میشود محتویات کیف فرزند خود را بررسی کنند.
نخستین وظیفه والدین این است که در انتخاب مدرسه فرزند خود دقت کنند. یک آموزگار خوب میتواند بسیاری از مشکلات را به شیوهای حرفهای و ماهرانه حل کند. البته گاهی لازم است والدین وارد عمل شوند. در این مواقع آنها باید به حرفهای کودک و آموزگار خود به دقت گوش دهند و به دنبال یک راه حل فوری نباشند.
هر روز از فرزند خود بپرسید که باید چه تکالیفی را انجام دهد. محیطی آرام را برای او در نظر بگیرید تا بتواند تکالیف خود را به خوبی انجام دهد.در صورت لزوم به راهنمایی فرزندتان بپردازید و از انجام تکالیف او مطمئن شوید. خواندن برای بچهها یا به همراه آنها باید بخشی از برنامه شبانه باشد. شما میتوانید برای کودکان کم سن و سال کتاب بخوانید. شما باید عشق به مطالعه را در فرزندتان نهادینه کنید. اگر هر شب قبل از خواب برای کودکان کتاب بخوانید آنها قوه تخیل خود را به کار میاندازند و انگیزه زیادی برای خواندن پیدا میکنند.
در صورت مشاهده هرگونه علائم بیماریهای مسری از فرستادن کودک به مدرسه خودداری کنید. بهتر است در این مورد با مسئولین مدرسه هماهنگ باشید، ولی معمولا آبریزش از بینی، حالت تهوع و بیرون روی علائمی هستند که با مشاهده آنها کودک را باید در خانه نگه دارید. اگر والدین بیشتر مراقب باشند مدارس محیط سالم تری خواهند داشت. از این امر مطمئن شوید که اولیای مدرسه شماره تلفنهای شما را در اختیار دارند. در ضمن اگر کودکان شماره تلفن پدر و مادر خود را به خاطر بسپارند احساس امنیت بیشتری خواهند کرد.
خوراکیهای حاوی پروتئین و کربوهیدراتهای پیچیده مثل هویج، پنیر، کلوچه خشک، آب میوه طبیعی، بوقلمون و میوه گزینههای بسیار خوبی هستند و انرژی مورد نیاز فرزندتان را فراهم میکنند.
زمانی که اعضای خانواده بر سر سفره شام مینشینند فرصت خوبی است که والدین و کودکان در مورد روزی که گذرانده اند با یکدیگر حرف بزنند. والدین میتوانند درباره مدرسه و مسائلی که برای فرزندشان پیش آمده از او سؤال کنند. باید هنگام صرف شام فضای گرم و صمیمانهای حاکم باشد به طوری که اعضای خانواده احساس کنند پس از گذراندن روزی پرمشغله یک پناهگاه امن در انتظار آنان است.
توصیههای پایانی:
والدین نباید ترسی از معلمها و اولیای مدرسه داشته باشند بلکه باید بتوانند به راحتی با آنها در مورد نگرانیهای شان حرف بزنند. آنها باید خود را با سیاستهای مدرسه هماهنگ کنند. با به کار بستن توصیههای فوق؛ والدین میتوانند نقش مهمی در روند تحصیل فرزند خود ایفا کنند، در ضمن کودکان به درس خواندن ترغیب میشوند و به نتایج بهتری دست خواهند یافت.
انتهای پیام/