به گزارش خبرنگار
گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از
مشهد، آیتالله سیداحمد علمالهدی نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی در آیین رونمایی درسنامه غناء و
موسیقی تألیف آیتالله خامنهای گفت:بهطور معمول کتابی پردهبرداری میشود که مورد شناخت نباشد، اما در این کتاب مفادی است که باید ذکر شود و موضوعیت دارد.
او با اشاره به این که موضوع
غنا از گذشته مورد بحث بوده است، تصریح کرد: مسائلی که بهعنوان موضوع فقهی در طول تاریخ
فقه مطرح شده، غیر از پیشرفت خود فقه در این موضوع از جهت دیگری نیز پیشرفتهایشان قابل تأمل داشته است، گاهی اوقات موقعیتهای اجتماعی و سیاسی باعث میشده که فقها با نگرش وسیعتری موضوعات را بررسی و تحقیق کنند.
امام جمعه مشهد افزود: گاهی اوقات مسئله موسیقی و غنا بهعنوان ابزار لهو بهگونهای توسعه پیدا میکرد که از این طریق جامعه شیعه دچار آلودگیهایی میشد، در نتیجه فقها مجبور بودند به نکات موشکافانهتری توجه کنند و با دقت آن را بررسی کنند.
آیتالله علمالهدی ادامه داد: جدا از شخصیت علمی و فقاهتی مقام معظم رهبری، شخصیت اجتماعی و احاطه فرهنگی ایشان نیز مورد توجه است، در طول تاریخ بزرگانی که مسئله غنا را بررسی کردهاند، از نظر احاطه قوی بر جریانهای فرهنگی جامعه و بخش موضوعی مسئله در موقعیت
رهبری نبودهاند.
نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی گفت: اگر کسی امروز قصد داشته باشد در مورد مسئله غنا تحقیق کند، نمیتواند از نظریات این
کتاب بینیاز باشد و حتی فقها و مراجع تقلید نیز اگر قصد داشته باشند در این موضوع دوباره تحقیق را شروع کنند، بینیاز نیستند.
او ادامه داد: رهبری هنگام بحث بهصورت باز و گسترده بحث میکنند، اما هنگام فتوا و اظهار نظر بسیار دقیق و با احتیاط نظر میدهند، شخصی با این دقت و اشراف اطلاعاتی نسبت به جامعه هنگامی که در مورد مسئلهای اظهار نظر کند، قطعا قابل استفاده است.
آیتالله علمالهدی گفت: موسیقی و غنا دو بحث جدا هستند، غنا صوتی است که از دهان خارج میشود، اما موسیقی ابزار است و دلایل حرمت غنا را نمیتوانیم بهعنوان دلایل حرمت موسیقی قرار دهیم.
نماینده، ولی فقیه در خراسان رضوی گفت: ما غنای حلال و حرام داریم، اگر غنایی لهو نبود نمیتوانیم بگوییم حرام است، روایات این کتاب به پنج دسته تقسیم شدهاند و موضوع غنا را از موسیقی کاملا جدا میدانند.
او تصریح کرد: ما بر علیه موسیقی روایت نداریم، اما در مورد حرمت استعمال
ابزار موسیقی روایت داریم، دلیل ما فقط در مورد ابزاری است که موسیقی از آن صادر میشود، در زمان ائمه موسیقی استعمالی جز لهو نداشته است.
آیتالله علمالهدی افزود: از فرزدق که شاعر بزرگی بود، استفاده میشد و در مسائل مختلف برای ترویج
دین کمک میکرد، اما هیچگاه از ابوالعطائیه که استاد زبردست موسیقی بود استفاده نشد، بهعلت اینکه در آن زمان موسیقی بهعنوان لهو مطرح بوده و موسیقی مصرفی جز لهو نداشته است، طبیعی است که ابزاری که برای حرام استفاده میشود، ضدارزش است و مورد قبول جامعه نیست.
انتهای پیام// ز.ی