به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، المپیک و هزینههایی که باید صرف کسب سهمیه و آماده سازی حضور در آن شود به قدری گسترده و سنگین هستند که اعزام کاروان به این رویداد بزرگ بدون حمایت مالی غیرِ دولتیها ممکن نیست. به همین دلیل از اواخر پاییز سال گذشته در کمیته ملی المپیک مذاکره و رایزنی برای انتخاب اسپانسر کاروان ورزش ایران در المپیک توکیو با محوریت کمیسیون بازاریابی این کمیته آغاز شد.
اقدامات عجیب کمیته ملی المپیک در جذب اسپانسر
در این مدت جلسات زیادی با حضور مسئولان کمیته ملی المپیک همراه با نهادها و شرکتهای مختلف برگزار شد. نتیجه این نشستها اعلام آمادگی قطعی سه شرکت برای پذیرش اسپانسری کاروان ایران در المپیک ۲۰۲۰ توکیو بود. این موضوع در چند جلسه هیات اجرایی هم به بحث و بررسی گذاشته شد و حتی به تصویب رسید تا هر چه سریعتر قرارداد همکاری با یکی از این شرکتها امضا شود، اما تا به امروز نتیجهای در مورد آنها حاصل نشده است.
این در حالی است که طی این مدت پیگیریهای زیادی از طرف شرکتهای متقاضی و برای مشخص شدن تکلیف آنها انجام شد، اما مسئولان کمیته ملی المپیک در بلاتکلیف نگه داشتن چندماهه این شرکت ها، کار را تا جایی پیش بردند که یک شرکت از حضور در این رقابت انصراف داد.
بعد از آن هم در اقدامی عجیب تر، کمیته ملی المپیک با چاپ آگهی در یکی از روزنامههای ورزشی برای واگذاری تبلیغات کاروان ورزش ایران فراخوان دوباره داد! در حالیکه دو شرکت همچنان متقاضی اسپانسری کاروان المپیک توکیو بودند. حالا هم که حدود دو ماه از چاپ آن فراخوان میگذرد هنوز تصمیم جدیدی در مورد اسپانسر کاروان ایران گرفته نشده و همین مسئله ابهامات و نگرانیهایی ایجاد کرده است.
زمانی که از دست رفته است
به هر حال از آنجا که دولت به تنهایی قادر به تامین هزینه ورزش نیست باید از اسپانسرها و حمایت مالی آنها برای تحقق هر چه بهتر اهداف ورزشی استفاده کرد. المپیک و اعزام کاروان به آن هم فرصتی ایده آل است تا از طریق جذب اسپانسر، بهره برداری اقتصادی کلان را داشت البته به شرط داشتن زمان کافی که بخش زیادی از آن برای المپیک توکیو از دست رفته است.
اعضای هیات اجرایی کمیته ملی المپیک در یکی از نشستهایی که در اولین ماههای آغاز به کار خود داشتند، «جذبِ زودهنگام اسپانسر» برای المپیک توکیو را مصوب کردند تا اینگونه کاروان ایران از مزایای همکاری با آنها به طور کامل و بدون، اما و اگر بهرهمند شود، اما به نظر میرسد هیچ اراده جدی در کمیته ملی المپیک و برای نهایی کردن این موضوع نیست که اگر غیر از این بود تا به امروز و در فاصله کمتر از ۱۱ ماه تا آغاز المپیک سی و دوم، تکلیف اسپانسر کاروان ایران مشخص شده بود.
ضرر میلیاردی ورزش از تعلل کمیته ملی المپیک
به گزارش خبرنگار مهر، اسپانسرها همان طور که از نامشان پیداست در ازای تبلیغ دستاوردهای شان، کاروان یا تیم ورزشی را پشتیبانی مالی میکنند. خبرنگار کسب اطلاع کرده که شرکتهای متقاضی حمایت از کاروان ایران، سال گذشته پیشنهادهای میلیاردی برای همکاری با کمیته ملی المپیک داده بودند طوریکه تزریق آن به ورزش میتوانست بار مالی قابل توجهی از دوش مسئولانش بردارد.
اما با توجه به گذشت یک سال و عدم آغاز همکاری با آنها دیگر نمیتوان انتظار چنین نتیجهای را از ورود حامیان مالی داشت. به هر حال اسپانسرها و تبلیغ نام و خدمات آنها جایی در المپیک و میادینش ندارد. آنها در ازای حمایت مالی خود میتوانند تا پیش از اعزام کاروان و در میادین تمرین و مسابقه ورزشکاران سرمایه گذاری لازم را داشته باشند.
در واقع حامیان مالی به دو فاکتور زمان و فضا برای تبلیغ خود نیاز دارند و در ازای در اختیار داشتن کامل آنها حاضر به سرمایه گذاری کلان میشوند. میزان این دو فاکتور، اما به خاطر تعلل بی مورد کمیته ملی المپیک به نصف رسیده و این بزرگترین ضرری است که این کمیته به ورزش وارد کرده است. چرا که اگر همکاری با حامی مالی خیلی وقت پیش از این و به موقع آغاز میشد، فدراسیونها هم از مزایای آن بهره مند میشدند و در این اوضاع اقتصادی بخش زیادی از دغدغه آنها برای اعزام ورزشکار و تیم شان به میادین مختلف کاهش پیدا میکرد.
البته شاید ناتوانی کمیته ملی المپیک در جذب اسپانسر به خاطر نحوه عملکرد مجموعهای باشد که فعالیتهای اقتصادی، تبلیغاتی و بازرگانی این کمیته را دنبال میکند، اما به هر حال از این موضوع مهم غفلت شده که جذب اسپانسر یکی از راههای اصلی و به نوعی دومین حامی مالی - بعد از کمکهای دولتی - برای ورزش است.
اگر همکاری با حامیان مالی به موقع آغاز میشد، سود حاصل از آن هم شامل شرکتهای متقاضی میشد و هم ورزش، اما حالا هر دو طرف از تعلل ایجاد شده متضرر میشوند و طبیعی است که دود آن بیشتر به چشم ورزش میرود و کاروان ورزش ایران از این بابت ضرر میلیاردی خواهد کرد.
منبع: مهر
انتهای پیام/