برخی اساتید معتقدند توجه وزارت علوم به تقویت پژوهش، آموزش اساتید را کمرنگ کرده است، ولی برخی دیگر معتقدند اختصاص وقت بیشتر به پژوهش آموزش را پُربار‌تر می‌کند.

آموزش قربانی پژوهش/ پژوهش بیشتر آموزش پُر‌بار‌تربه گزارش خبرنگار حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، در سال‌های دور دانشگاه‌های کشورمان آموزش محور بودند و اعضای هیئت علمی آن فقط به آموزش اشتغال داشتند، ولی با تغییر رویکرد در دنیا دانشگاه‌های کشورمان نیز در ۲ دهه گذشته رویکرد خود را تغییر دادند و به دانشگاه‌های نسل دوم تبدیل شدند. در دانشگاه نسل دوم اعضای هیئت علمی بیشتر به پژوهش می‌پردازنذ و سعی بر حل مشکلات کشور دارند.
 
محمدی معاون پژوهشی دانشگاه علم و صنعت آموزش و پژوهش در دانشگاه‌ها را ۲ ماموریتی عنوان کرد که هرگز از هم جدا نبودند و هر دو در توانمندسازی دانشجویان و پیشرفت کشور موثر هستند، گفت: در طول هفته ۱۰ ساعت از وقت اعضای هیئت علمی به آموزش دانشجویان اختصاص داده می‌شود و بقیه وقت آن‌ها به ماموریت‌های دیگر که یکی از آن‌ها پژوهش است تعلق می‌گیرد.
 
وی افزود: اساتید بر خلاف گذشته که فقط نتیجه تحقیقات سایر کشور‌ها را به دانشجویان انتقال می‌دادند با انجام پژوهش می‌توانند نتایج تحقیقات خود را نیز در کنار مباحث دیگر آموزشی ارائه کنند.

 دانشگاه‌ها به سمت دانشگاه نسل سوم ارتقا یابند

معاون پژوهشی دانشگاه علم و صنعت در ادامه عنوان کرد: با توجه به اینکه اساتید بخش بیشتری از وقت خود را صرف سایر فعالیت‌ها می‌کنند، سهم ارزیابی‌های پژوهشی بیشتر از آموزش خواهد بود و ممکن است در یک نگاه ساده به نظر بیاید که آموزش فدای پژوهش شده است ولی واقعیت عکس این است؛ وقتی اساتید پژوهش کنند آموزش پُربار‌تری خواهند داشت یعنی دستاورد‌های پژوهشی را به دانشجویان عرضه می‌کنند.
 
محمدی با اشاره به ایکه دانشگاه‌های ما باید به دانشگاه‌های نسل سوم ارتقا یابند تصریح کرد: در حال حاضر از اساتید، تلاش در جهت تبدیل دانش به ثروت انتظار می‌رود و تلاشمان ارتقا از دانشگاه نسل دوم به نسل سوم است که این امر با فناور محور شدن محقق می‌شود و اگر دانشگاه‌های ما کارآفرین شوند به دانشگاه نسل چهارم ارتقا می‌یابند.

 آموزش جایگاه خود را پیدا نکرده است

اما محمد واحدی استاد دانشکده فیزیک دانشگاه علم و صنعت نظری بر خلاف سیاست‌های وزارت علوم که در جهت تشویق و تقویت پژوهش است دارد، او در این خصوص می‌افزاید: طبق سیاست‌های وزارت علوم آن چیزی که در ارتقا اساتید تعیین کننده است تعداد مقالات و فعالیت‌های پژوهشی است و به کیفیت آموزش بالای اساتید توجهی نمی‌شود به همین دلیل اساتید انرژی زیادی برای آموزش ندارند و تمام نیروی خود را در جهت پژوهش صرف می‌کنند.

واحدی با بیان اینکه آموزش قربانی پژوهش می‌شود اظهار کرد: سیاست‌های وزارت علوم باید به سمتی رود که آموزش جایگاه خود را پیدا کند و فدای پژوهش نشود.

این استاد دانشکده فیزیک دانشگاه علم و صنعت با تاکید بر اینکه آئین‌نامه ارتقای اعضای هیئت علمی باید اصلاح شود، تصریح کرد: تفاوت‌های شخصیتی اساتید در آئین نامه ارتقا اعضای هیئت علمی دیده نشده است، یک استادی در آموزش  و استاد دیگری در یافته‌های پژوهشی مهارت دارد و این موضوع باید در این آئین نامه به یک میزان سنجیده شود.

او ادامه داد: باید ۲ نوع امتیازبندی در آئین نامه وجود داشته باشد، ضریب پژوهش آموزش باید هر دو یکسان باشد و این امر باعث می‌شود اساتیدی که آموزش خوبی دارند انگیزه بیشتری برای ارتقا آموزش داشته باشند.
 

 آموزش و پژوهش مستقل از هم نیست


جبار علی ذاکری رئیس دانشگاه علم و صنعت با بیان اینکه آموزش و پژوهش ۲ بالی هستند که اساتید باید در توانمندی خود از آن کمک بگیرند، افزود: وقتی عضو هیئت علمی به مرتبه دانشیاری ارتقا پیدا می‌کند معنی آن این است که به مرتبه علمی رسیده است که بتواند دانشجویانی را تربیت کند.
 
وی با این نگاه که نباید آموزش و پژوهش را مستقل از هم دید خاطرنشان کرد: یک دانشیار باید حداقل‌های آموزش و پژوهش را داشته باشد.

انتهای پیام/
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.