سعید ذبیحی کارگردان نمایش «گابروا» از کرمانشاه که در گروه نمایشهای « آیین ها، بازیهای نمایشی، مجلس شبیه خوانی» قرار دارد، در خصوص نوزدهمین جشنواره نمایشهای آیینی و سنتی در گفت وگو با خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: از نظر من نوزدهمین جشنواره نمایشهای آیینی و سنتی به خوبی برگزار شد، اما وضعیت نامناسب اقتصادی که در کل کشور وجود دارد سبب ایجاد مشکلاتی میشود. این بدین معنا نیست که ستاد برگزاری جشنواره تمایلی به رفع نواقص نداشته باشد بلکه اوضاع اقتصادی بر این جریان تاثیرگذار بوده است.
ذبیحی در خصوص مقایسه آثار موجود در جشنواره که از تهران و شهرستانها شرکت کرده اند، گفت: در بخش نمایشهای «آیین ها، بازیهای نمایشی و مجالس شبیه خوانی» فقط سه نمایش از تهران شرکت کرده و بقیه تئاتر شهرستانها بوده است که این نشان میدهد تئاتر شهرستانها رو به جلو حرکت میکند.
کارگردان نمایش «گابروا» گفت:ما مرزی بین تئاتر تهران و شهرستان قائل نیستیم چه بسا برخی از آثار شهرستانها از آثار تهران سبقت میگیرند.
وی افزود: من به عنوان کسی که سالها در این زمینه فعالیت داشتم، تقسیم بندی تئاتر تهران و شهرستان را نمیپذیرم. البته این نکته وجود دارد که در تهران امکانات بیشتر است، با وجود این من تفاوتی بین نمایشهای تهران و شهرستان قائل نیستم و من این را تئاتر ایران میگویم.
ذبیحی در خصوص نمایش «گابروا» گفت: نمایش «گابروا» یکی از آیینهای قدیمی کرمانشاه یعنی آیین باران خواهی را نشان میدهد که در مقدمه کار آیین کوزه گردانی را به نمایش درآورده و سپس آیین گابروا و بعد از آن آیین بلک گردانی که در زبان کردی به معنای عروسک گردانی است را نشان دادیم. «گابروا» به معنی ربایش گاو است؛ آن ها با دزدیدن یک گاو به دو دسته غالب و مغلوب تقسیم می شوند سپس این گاو را برای بارش باران قربانی کرده و دعایی نیز می خوانند. در زمانهای گذشته زنها آیین گابروا را اجرا میکردند و بعد از آن بارش باران اتفاق میافتاد که ما اینها را در نمایش با حرکات نشان میدهیم.
کارگردان نمایش «گابروا» درباره استقبال مردم از نمایش گفت:از آن جایی که نمایشهای محیطی در دل مردم اجرا میشود بسیار برایشان جذاب است. در این جشنواره حضور مردم بسیار گسترده بوده و این نشان میدهد که مردم از اجرای این نمایشها راضی هستند اما با وجود نبود امکانات مناسب در اجراهای فضای باز و گرمی هوا، استقبال مردم باشکوه بود و این سبب شگفتی گروه ما شد. جالب این است که استقبال از نمایشهای محیطی بسیار بیشتر از نمایشهای صحنهای است و این نشان میدهد که بخش محیطی جشنوارهها بخشی غیر قابل حذف بوده و باید بیشتر اجراها را به میان مردم برد.
انتهای پیام/