به گزارش گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان، چندی قبل خبر دستگیری یکی از مدیران ورزش و البته بازداشت موقت وی به گوش رسید و باز هم مثل همیشه مسئولان قضایی بنا بر صلاحدید قانونی سکوت کردند و مدیران ورزش هم در نهایت آرامش به کارشان ادامه دادند تا یک پرونده دیگر در خفا باز شود و البته باز بماند و امیدی به بسته شدن این پرونده‌ها به شکل معقول و قانونمند در ورزش ما به رویا تبدیل شده است.

پرونده شخص مورد نظر هم مثل تمامی پرونده‌های ورزشی به مسائل مالی ختم می‌شود.

پرونده‌ای که گفته می‌شود باز هم به رانت‌های میلیاردی مربوط می‌شود و باز هم برای حفظ آبروی فرد متخلف قرار است هیچ آماری از این پرونده به بیرون درز نکند و شخص مورد نظر در کمال احترام فقط میزش را جابجا کند.

اتفاقی که در ورزش عجیب نیست و نمونه‌های مشابهی در سال‌های اخیر در برخی رشته‌های ورزشی مشاهده شده است. ورزشی که این روز‌ها به صورت ملوک الطوایفی اداره می‌شود و فئودالیسم بر آن حکم فرماست.

اصرار برای حضور این افراد در ورزش فقط یک دلیل عمده می‌تواند داشته باشد و شراکت در گند‌های بوجود آمده و یا اسراری که سر مگوست و اگر گفته شود خیلی‌ها باید صندلی خود را رها کنند، اما سران ورزش در فدراسیون‌های مختلف ریاست می‌کنند و مدیران ورزش هم دستشان را باز گذاشتند تا ورزشکاران که مهره‌های اصلی این بازی هستند در نقش رعایا کاشت و داشت را در اسف بار‌ترین حد ممکن از لحاظ امکانات ابتدایی و معیشتی خودشان و برداشتش را فئودال‌ها انجام دهند.

ماجرا از این قرار است که فرد مورد نظر در سمت‌های چند سال اخیر خود بار‌ها از رانت‌های متفاوت استفاده کرده تا خانواده را به نان و نوایی برساند که البته موفق هم شد.

ارتباط با یکی از بانک‌ها و استفاده از رابطه‌های فدراسیونی برای امیال شخصی و قرار لابی بازی در رستوران‌های شمال شهر، باید هم سود میلیاردی به همراه داشته باشد.

آقای مدیر این روز‌ها در تدارک راه دیگری برای باقی ماندن در ورزشی است که خود و خانواده اش را از هیچ به خودرو‌های آنچنانی رسانده است.

جالب‌تر، اصرار مدیران بالا دستی برای حفظ این فرد است که به هر شکل ممکن باید در دستگاه ورزش باقی بماند و عجیب‌تر سکوت برخی مراجع قانونی است که چرا اجازه می‌دهند این افراد به جای تاوان پس دادن فقط صندلی مدیریتی و راه آمد زایی را تغییر دهند و مهم‌تر اینکه کسی جرات اعتراض ندارد و در حد همین مطلب هم که بسیار مبهم نوشته می‌شود برای خود حق شکایت قائل هستند.

رئیس یکی دیگر از فدراسیون‌های ورزشی تابعیت خود را تغییر داد و خود را آمریکایی می‌داند، اما دم از اعتلای پرچم ایران در رقابت‌های بین المللی می‌زند.

فدراسیون‌های جهانی برای روسای فدراسیون‌های داخلی حکم طلا دارند، چرا که با یک دعوتنامه از سوی این مرجع می‌توان براحتی ویزا دریافت کرد و در نهایت با چند حکم مربیگری و قهرمانی درخواست اقامت دائم کرد.

رئیس دو تابعیتی یکی از فدراسیون‌های ورزشی افراد را با نیت شخصی به همراه تیم اعزام می‌کند و یک برچسب مشاور یا معاون و سرپرست هم جلوی نامش اضافه می‌کند تا از این دوره ۴ ساله ریاست استفاده لازم را برده باشد.

وقتی رقم‌های جابجا شدن پول‌های بی زبان بیت المال در ورزش منتشر می‌شود ناخودآگاه به این نکته پی می‌بریم که چرا برای انتخابات برخی فدراسیون‌ها مهندسی شکل می‌گیرد و چرا این همه نامزد‌های انتخاباتی از ماه‌ها قبل برای رسیدن به این صندلی سر و دست می‌شکنند.

قطع به یقین برای خدمت به ورزش در راه رضای خدا نیست، گربه هم محض رضای خدا موش نمی‌گیرد.

یکی دیگر از مدیران ورزش که چند صباحی در سمت مدیریتی کلان بود و پس از آن به یکی از فدراسیون‌ها منتقل شد، ید طولایی در فرار مغز‌ها دارد. البته این در حالت خوشبینانه آن است، اگر نگوییم خودش در فرار این افراد از کشور نقش عمده‌ای داشته و با برنامه ریزی عمل کرده است. مگر می‌شود هر اعزام با یک غایب در زمان برگشت همراه باشد؟ خدا کند که در این مورد خاص عمدی در کار نباشد.

دیگر مدیر بازنشسته که دست از سر این رشته خاص بر نمی‌دارد، از هر جا رانده شود ۲ سمت معادل همان را دریافت می‌کند و هر پرونده‌ای هم برای او باز می‌شود براحتی ختم به خیر می‌شود. برخی از دست اندرکاران این رشته از دست این فرد به ستوه آمده اند، اما او کماکان باید باشد و اصرار در بودن این شخص خاص هنوز دلیلش مشخص نیست.

این‌ها چند نمونه از پرونده‌هایی است که در ورزش به عنوان مثال مطرح شد و البته بنا بر ممنوعیت‌های قانونی نمی‌توان جزئیات آن را منتشر کرد، اما از مراجع قضایی و صالحه در مورد این پرونده‌ها درخواست داریم با این افراد برخورد جدی شود، چرا که گند زدایی از ورزش چالش بزرگی است که باید از آن عبور کرد و با این روال کماکان در گنداب خواهیم ماند.

این افراد از اتاقی به اتاق دیگر و از صندلی به صندلی دیگر می‌روند و به ریش من شما می‌خندند.

ورزشکار و قهرمان این مملکت برای نان شب محتاج است و بدون حقوق تلاش می‌کند، عرق می‌ریزد تا به همان اندازه که پرچم ایران بالا می‌رود توقع آقایان هم برای افزایش صفر‌های حسابشان بالاتر برود.

روز گذشته در یک مورد از مشکلات ذکر شده، معاون ورزش قهرمانی اعلام کرد که مدیر دو تابعیتی باید از فدراسیون برداشته شود و به زودی در مورد این فرد تصمیم گیری می‌شود.

برای مقابله با فساد موجود، باید اسیدی عمل کرد، باید گندزدایی کرد. از قدیم گفته اند هر چه بگندد نمکش می‌زنند، وای به روزی که بگندد نمک!

بیشتر بخوانید:

پروژه منحوس ورزشی این بار در البرز باز می‌شود/ سیه روزی فوتبال با سیاه کاری سیاسی!

پشت پرده مافیای فوتبال ایران از زبان آقای گل

فریادشیران: دوران تاج و کفاشیان سیاه ترین زمان فدراسیون فوتبال بوده است/برخی سیاسیون فوتبال ایران را امنیتی کردند

انتهای پیام/

رانت خواری در ورزش