به گزارش  حوزه دنیای ارتباطات گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، دکتر ترانه اقلیدس در خصوص ضرورت پژوهش پیرامون رمزنگاری کوانتومی و پساکوانتومی و ورود پژوهشگاه ICT به این فناوری جهت تدوین نقشه راه، اظهار کرد: طبق آنچه در سراسر دنیا قابل مشاهده است، پیش‌بینی می‌شود که آینده متعلق به فناوری کوانتومی باشد و در نتیجه ما مجبور به تبدیل رمزنگاری کلاسیک به رمزنگاری کوانتومی شده‌ایم.

وی یادآور شد: با توجه به مطالعات به دست آمده و پیش‌بینی سازمان NIC مبنی بر دستیابی به کامپیوترهای کوانتومی تا حدود پایان سال ۲۰۳۵، به نظر می‌رسد دستاوردهای کوانتومی برای جامعه ایران در آینده دورتر از ۱۵ سال باشد زیرا کشورهای دیگر که این زمان را برای اجرای کامپیوترهای کوانتومی پیش‌بینی کرده‌اند، پیشینه تحقیقاتی بیشتری دارند.

اقلیدس ضمن اشاره به جلسه مشترک اخیر پژوهشگاه ICT با برخی از اساتید دانشگاهی گفت: طبق آنچه در مطالعات و پژوهش‌ها مشاهده می‌شود، رمزنگاری پساکوانتومی بسیار قابل دسترس‌تر از رمزنگاری کوانتومی است زیرا با توجه به کار با الگوریتم‌ها، ما در شرایط فعلی به کامپیوترهای کوانتومی نیاز نداریم و الگوریتم‌های کوانتومی ارائه شده، قادر به محاسبه هستند.

به گفته این استاد دانشگاه، علاقمندان و نخبگان حوزه مخابرات، پیرامون رمزنگاری پساکوانتومی خیلی بهتر می‌توانند به ابعاد عملیاتی بیاندیشند زیرا با کامپیوترهای کلاسیک فعلی می‌توان کار را پیش برد.

وی ادامه داد: در حقیقت بستری که از رمزنگاری کلاسیک ایجاد شده و در حال استفاده است، می‌تواند برای ایجاد رمزنگاری پساکوانتومی، ابزار مناسب و در دسترسی باشد، به طوریکه خودش بهانه‌ای شده تا علم رمزنگاری به سمت رمزنگاری پساکوانتومی برود و به تدریج، استفاده از شیوه کلاسیک، مقدمه‌ای برای امن بودن اطلاعات را فراهم کند.

اقلیدس با اشاره به دلیل اهمیت استفاده از رمزنگاری پساکوانتومی در شرایط کنونی، گفت: این فناوری هم از نظر امنیت و هم به لحاظ سرعت و همچنین در دسترس بودن آن، به خصوص در شرایطی که تحریم‌ها فناوری‌های زیادی را تحت تاثیر قرار می‌دهند، می‌تواند مسیر دستیابی به دانش رمزنگاری کوانتومی و در نهایت ایجاد کامپیوترهایی از این جنس را هموار کند.

این عضو هیات علمی پژوهشکده الکترونیک دانشگاه صنعتی شریف در پایان تاکید کرد: بررسی فناوری کوانتومی به منظور آمادگی برای برخورداری از آن امری مورد نیاز است اما مساله مهمتر این است که از الگوریتم‌های پساکوانتومی غافل نشویم و آن را اولویت قرار دهیم.

انتهای پیام/