به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، هر روز بیش از ٥ عملیات امداد و نجات به پستشان می‌خورد. اینجا پایگاه «ندا» روستای لیماکده در محور کندوان است؛ پر حادثه‌ترین پایگاه امداد و نجات کشور که تابستان‌های شلوغ و پر دردسری را سپری می‌کند؛ از حوادث جاده‌ای و کوهستان گرفته تا گم شدن در جنگل و غرق‌شدگی و. حوادث اغلب مربوط به مسافران و گردشگران است.

با این حال اهالی روستا‌های کندوان هم گاهی دچار دردسر‌هایی می‌شوند که برای خلاصی از آن دست به دامن امدادگران هلال‌احمر پایگاه ندا می‌شوند؛ امدادگرانی که در تمام دوره‌های تخصصی جمعیت شرکت کرده و به مدد تجربه سال‌ها حضور در این مرکز، با انواع حوادث طبیعی و غیر‌طبیعی دست و پنجه نرم کرده‌اند.

پایگاه امداد و نجات ندا علاوه بر استقرار امدادگران هلال‌احمر، محلی برای مراجعه حضوری مسافران و مردم بومی هم هست و همین موضوع وقتی برای سر خاراندن امدادگران شیفت باقی نمی‌گذارد. طرح امداد و نجات تابستانه از ابتدای تیرماه به‌صورت رسمی در سراسر کشور کلید خورده است؛ برنامه‌ای که با آغاز سفر‌های تابستانی به شمال کشور، هفته‌ها قبل به‌صورت غیر‌رسمی در بسیاری از پایگاه‌ها از جمله پایگاه ندا آغاز شده است.

هماهنگی با نهاد‌های امدادرسان

حالا که سرعت وقوع حوادث مختلف در پایگاه لیماکده بالا است، هماهنگی با نهاد‌های امدادرسان بیشتر از هر اتفاق دیگری کمک حال امدادگران است. «سجاد حسین‌زاده» مسئول امداد و نجات لیماکده می‌گوید: «تجهیزات امداد کوهستان و جاده‌ای در این پایگاه تأمین شده است. موتور برق و امکانات دیگر هم وجود دارد.

یکی از مهم‌ترین مسائلی که در این پایگاه باید همیشه به آن توجه داشته باشیم، همکاری و هماهنگی با نهاد‌های امدادرسان مثل اورژانس و آتش‌نشانی است. دلیل این موضوع هم وسعت و تعدد حوادث در این محور است. ما در حوادثی که در محدوده پایگاه لیماکده رخ می‌دهد به‌عنوان پشتیبان اورژانس فعالیت می‌کنیم.

اگر این هماهنگی‌ها به موقع و درست انجام نگیرد، کنترل حوادث و مدیریت آن‌ها با مشکل روبه‌رو می‌شود.» از مسافرانی می‌گوید که اغلب عملیات‌ها در ارتباط با آن‌ها رخ می‌دهد و به همین دلیل در تابستان و همچنین تعطیلات نوروز، امدادگران باید آمادگی بیشتری داشته باشند: «روستا‌های اطراف لیماکده از خدمات ما استفاده می‌کنند. با این حال اغلب مأموریت‌های ما مرتبط با گردشگران است.

حتی زمستان‌ها هم نجات گروه‌های کوهنوردی که برای صعود‌های زمستانه به دماوند و علمکوه کوهنوردی می‌روند از برنامه‌های همیشگی ما است.» آموزش و توصیه‌های ایمنی اولیه برای مسافران را راه مناسبی برای پیشگیری از وقوع بسیاری از حوادث از جمله آتش‌سوزی جنگل‌ها و غرق شدگی در دریاچه‌های پشت سد و... می‌داند: «امدادگران در پایگاه فرصتی برای آموزش و مطرح کردن نکات ایمنی به مسافران ندارند.

اما گروه‌های داوطلب و جوانان در ایام پر سفر این محور، فعالیت‌هایی در این زمینه انجام می‌دهند. رعایت این توصیه‌ها از بروز حوادث جدی جلوگیری می‌کند و جان مسافران را نجات می‌دهد.» پایگاه امدادی لیماکده از یک سو در مسیر مسافرانی که از استان البرز به مازندران سفر می‌کنند قرار دارد و از طرف دیگر در مسیر مسافرانی که از الموت قزوین به این استان می‌روند و در انتهای مسیر خود به گیلان می‌رسد.

امدادگران همه‌فن‌حریف

پایگاه جاده‌ای لیماکده برای مردم روستا‌های محور کندوان و مسافران همیشگی‌اش نامی آشنا دارد؛ پایگاهی که علاوه بر استقرار خودروی نجات و امدادگران، به واسطه نام «درمانگاه» که بر پیشانی‌اش نشسته می‌توان سراغ داروخانه را هم در آن گرفت. اینجا پرترددترین محور تابستانی کشور است و بیشترین عملیات‌های امداد و نجات را به نام خود ثبت کرده است. تنوع حوادث، موضوع دیگری است که به خاص‌تر شدن وضعیت پایگاه ندا دامن می‌زند.

«محمدرضا نجفی» امدادگر کوهستان است و تجربه ١٥ سال حضور در این پایگاه، او را با حوادث مختلف روبه‌رو کرده است. مربی تخصصی امداد جاده‌ای، مربی تخصصی ارتفاع و کوهستان، مربی تخصصی پیش‌بیمارستانی، مربی کد ٢ امداد و کمک‌های اولیه، ناظر معاونت آموزش کشور و مدرس تیم‌های واکنش سریع سازمان امداد و نجات کشور را در کارنامه‌کاری خود دارد. او می‌گوید: «پایگاه لیماکده به دلیل قرار داشتن در محور چالوس- کندوان، با شرایط خاصی روبه‌رو است.

حوادث در این پایگاه تنوع زیادی دارند و به دلیل پر تردد بودن مسیر، هر هفته با حوادث زیادی روبه‌رو هستیم. همجواری با کوهستان، رودخانه و آبشار، جنگل و قرار داشتن جاده‌های دوطرفه و گذرگاه‌های خطرناک هم از دیگر ویژگی‌های این محور است.» حوادث در این پایگاه در ساعات و روز‌های خاصی از هفته، شکل و رنگ مخصوص به خود را می‌گیرند: «حوادث جاده‌ای معمولاً نیمه‌های شب رخ می‌دهند و دلیل این موضوع خواب آلودگی راننده‌ها است.

حوادثی مثل سقوط از ارتفاع و غرق شدن در رودخانه و حوادث مربوط به آبشار معمولاً در میانه روز اتفاق می‌افتند. روز‌های پایانی هفته گزارش‌های گم شدن در کوهستان و جنگل را داریم. البته در تمام ساعات روز گزارش‌های متنوعی از حوادث به پایگاه می‌رسد و امدادگران را به محل حادثه می‌کشاند.»

انگیزه‌ای برای امدادگران

سال‌ها حضور در پایگاه امداد و نجات لیماکده خاطرات تلخ و شیرین بسیاری را برای امدادگران این پایگاه بر جا گذاشته است. نجفی می‌گوید: «پایگاه لیماکده ابتدا با نیت درمانگاه هلال‌احمر ساخته شد و با وجود اینکه سال‌هاست پزشکی در اینجا حضور ندارد، ما مراجعان حضوری هم داریم.

در روز‌های تابستان معمولاً هر روز بین ٥٠ تا ٦٠ نفر حضورا به ما مراجعه می‌کنند و ما اقدامات پیش‌بیمارستانی لازم را برای آن‌ها انجام می‌دهیم و در صورت نیاز آن‌ها را برای ادامه روند درمان راهنمایی می‌کنیم. ارتفاع این محدوده از محور چالوس ٢٠٠٠‌متر بالاتر از سطح دریا است و این موضوع افراد دارای مشکلات قلبی را با چالش مواجه می‌کند.

حضور درمانگاه و پزشک کمک زیادی به این افراد می‌کرد، اما حالا که پزشک در درمانگاه مستقر نیست، برای رسیدن به نخستین مرکز درمانی باید به مرزن‌آباد برویم.» انفجار تونل در حال ساخت در ماه‌های گذشته، یکی از تلخ‌ترین خاطراتی است که امدادگران پایگاه از آن یاد می‌کنند.

یا واژگونی اتوبوس گردشگران و حوادث دیگر. نجات جان مردم و بازگرداندن آن‌ها به زندگی بزرگ‌ترین انگیزه او و هم‌تیمی‌هایش در پایگاه امدادی است: در یکی از شیفت‌های پایگاه، خانواده‌ای پدر پیرشان را آورده بودند که دچار مشکلات تنفسی شده بود و هیچ علائم حیاتی نداشت. ماساژ و تنفس مصنوعی را شروع کردیم و از تمام دانسته‌هایمان برای احیا کمک گرفتیم. بعد از کمی ماساژ و اکسیژن‌تراپی، درست لحظاتی که دیگر داشتیم امیدمان را از دست می‌دادیم من علائم احیا را در این مرد دیدم.

برگشتن آن مرد به زندگی چنان شوری به بچه‌های پایگاه داده بود که سر از پا نمی‌شناختند. دیدن شادی خانواده آن مرد از تصاویری است که هرگز از ذهنم بیرون نمی‌رود و انگیزه‌ای است برای اینکه من و دیگر امدادگران با وجود سختی‌های بسیار بتوانیم به کار خودمان ادامه دهیم.

منبع: شهروند

انتهای پیام/