به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، اگر بخواهیم سیاسی‌ترین دوره‌های المپیک از زمان راه‌اندازی این بازی‌ها در دوران مدرن را فهرست کنیم بی‌شک المپیک ١٩٣٦ برلین جایگاه نخست را به خود اختصاص خواهد داد.

در این دوره افتخار میزبانی طی رقابتی تنگاتنگ بین بارسلون و برلین، به پایتخت آلمان نازی داده شد تا به این ترتیب یکی از جنجالی‌ترین دوره‌های بازی‌های المپیک رقم بخورد.

تمایلات برتری‌جویانه یا به عبارت بهتر نژادپرستانه سران آلمان که صحت و سقم آن از مدت‌ها قبل برای جهانیان به اثبات رسیده بود، موجب شد تا همگان از اعطای میزبانی مسابقات به برلین متعجب شوند. از همین رو برخی کشور‌های جهان ترجیح دادند در این مسابقات حضور پیدا نکنند و برخی نیز با ترکیبی ناقص یا تضعیف‌شده -بدون ورزشکاران سیاهپوست و یهودی- پا به این مسابقات گذاشتند.

تلاش نازی‌ها برای زدودن اتهام نژادپرستی
٨٣ سال پیش، برابر یک آگوست ١٩٣٦ میلادی، یازدهمین دوره بازی‌های المپیک نوین در شهر برلین پایتخت آلمان نازی گشایش یافت. در این دوره از بازی‌ها ٣٧٣٨ ورزشکار مرد و ٣٣٨ ورزشکار زن از ٤٩ کشور جهان در ١٩ رشته ورزشی طی ١٦ روز به رقابت پرداختند که در پایان کشور میزبان با دریافت ٣٣ مدال طلا به مقام نخست رسید و ایالات متحده آمریکا با ٢٤ مدال طلا در رتبه دوم قرار گرفت.

حضور آدولف هیتلر در مراسم افتتاحیه ازجمله نقاط عطف یازدهمین دوره مسابقات المپیک تابستانی باید قلمداد شود. شهرت نازی‌ها به یهودی‌ستیزی باعث شد تا سران آلمان نهایت سعی خود را برای زدودن این اتهام به کار گیرند. تمرکز روی اصل و نسب یهودی ولفگانگ فوئرستنر از افسران ارتش آلمان که مدیریت ساخت دهکده المپیک برلین را برعهده داشت، همچنین وجود یک ورزشکار یهودی در تیم شمشیربازی زنان آلمان ازجمله دستاویز‌های نازی‌ها برای دروغ جلوه‌دادن تبلیغات سوء رسانه‌ها در خصوص المپیک برلین بودند.

جسی اونز، هیتلر و رئیس‌جمهوری آمریکا
از طنز‌های روزگار یکی هم این‌که در المپیک برلین، با برگزارکنندگانی که متصف به داشتن مرام نژادپرستانه بودند، یک دونده سیاهپوست آمریکایی به نام جسی اونز موفق شد ٤ مدال طلای بازی‌ها را بر گردن بیاویزد.

هر چند بعد‌ها شایعاتی مبنی بر دلخوری هیتلر از این اتفاق در افواه پیچید، اما جسی اونز پس از بازگشت به آمریکا ضمن رد این شایعه و با تأکید بر این‌که در روز مسابقه آدولف هیتلر از جایگاه مخصوص برای او دست تکان داده است، اضافه کرده بود: «هیتلر عکس امضاشده کابینه‌اش را به عنوان یادبود برای من فرستاد، ولی رئیس‌جمهوری آمریکا برای تبریک این موفقیت به من حتی تلگراف هم نزد!» جدای از همهمه‌های سیاسی المپیک برلین نکات جالب دیگری نیز برای توجه داشت، ازجمله این‌که در این دوره از بازی‌ها برای نخستین‌بار برخی مسابقات به‌طور زنده از تلویزیون پخش شدند و مشعل المپیک توسط ٣‌هزار دونده به شکل امدادی از آتن تا برلین دست به دست شد.

منبع: شهروند

انتهای پیام/