به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره توبه یا برائت نهمین سوره قرآن است و در جزء دهم و یازدهم آن قرار دارد.
این سوره را به این دلیل توبه نامیدهاند که آیات بسیاری از آن درباره توبه سخن میگوید و واژه برائت (بیزاری جستن) از آیه اول آن گرفته شده است.
سوره توبه بدون «بسم الله الرحمن الرحیم» آغاز میشود و به مسلمانان دستور میدهد با مشرکان قطع ارتباط کنند و به پیامبر (ص) دستور میدهد برای مشرکان طلب آمرزش نکند.
در این سوره همچنین درباره جهاد با کفار و مشرکان و مسئله زکات سخن گفته شده است. در روایات آمده است پیامبر (ص) ابلاغ این سوره به مشرکان را ابتدا به ابوبکر سپرد و سپس از او ستاند و به امام علی (ع) واگذار کرد.
از آیات مشهور سوره توبه، آیه «لاتحزن» است که به واقعه هجرت پیامبر (ص) و پنهان شدن در غار اشاره میکند و آیه صادقین که مومنان را به همراهی با صادقین دستور میدهد.
در روایات آمده است مراد از صادقین، امامان معصوماند. در سوره توبه همچنین به واقعه مسجد ضرار، غزوه حنین و سرپیچی برخی از جنگ تبوک اشاره شده است.
در روایات آمده است اگر کسی سوره انفال و توبه را در هر ماه قرائت کند، هرگز نفاق وارد قلب او نمیشود و از شیعیان امام علی (ع) خواهد بود. از پیامبر (ص) روایت شده هر کس سوره انفال و توبه را قرائت کند، من شفاعتکننده و گواهیدهنده به سود او در روز قیامت هستم که او از نفاق (دورویی) به دور است و به تعداد همه مردان و زنان منافق در دنیا، ده حسنه به او عطا میشود و ده گناه از او پاک شده و ده درجه بر درجات او افزوده میشود و عرش و حاملان آن در ایام حضورش در دنیا، بر او درود میفرستند.
از امام صادق (ع) نیز نقل شده است کسی که سوره انفال و توبه را در هر ماه قرائت کند، هرگز نفاق وارد قلب او نمیشود و از شیعیان واقعی امام علی (ع) خواهد بود. در تفسیر عیاشی پس از نقل این روایت آمده است: در قیامت بر سفرههای بهشتی همراه شیعیان روزی میخورد تا اینکه مردم از حساب فارغ شوند. بر مستحب بودن قرائت سوره توبه در هر ماه تاکید شده است.
در منابع روایی برای تلاوت این سوره خواصی، چون در امان ماندن از آتشسوزی و در امان ماندن از شر حیوان درنده (اگر آیات ۱۲۸و۱۲۹ را بخواند) ذکر شده است.
فایل صوتی تلاوت سوره توبه آیات ۳۸ تا ۴۰ با صدای محمد نعینع
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا مَا لَکُمْ إِذَا قِیلَ لَکُمُ انفِرُوا فِی سَبِیلِ اللَّـهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الْأَرْضِ ۚ أَرَضِیتُم بِالْحَیَاةِ الدُّنْیَا مِنَ الْآخِرَةِ ۚ فَمَا مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا فِی الْآخِرَةِ إِلَّا قَلِیلٌ ﴿٣٨﴾
اى کسانى که ایمان آوردهاید شما را چه شده است که چون به شما گفته مىشود: در راه خدا بسیج شوید کندى به خرج مىدهید؟ آیا به جاى آخرت به زندگى دنیا دل خوش کردهاید؟ متاع زندگى دنیا در برابر آخرت، جز اندکى نیست. (۳۸)
إِلَّا تَنفِرُوا یُعَذِّبْکُمْ عَذَابًا أَلِیمًا وَیَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَیْرَکُمْ وَلَا تَضُرُّوهُ شَیْئًا ۗ وَاللَّـهُ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿٣٩﴾
اگر بسیج نشوید، خدا شما را به عذابى دردناک عذاب مىکند و گروهى دیگر به جاى شما مىآورد و به او زیانى نخواهید رسانید و خدا بر هر چیزى تواناست (۳۹)
إِلَّا تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّـهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِینَ کَفَرُوا ثَانِیَ اثْنَیْنِ إِذْ هُمَا فِی الْغَارِ إِذْ یَقُولُ لِصَاحِبِهِ لَا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّـهَ مَعَنَا ۖ فَأَنزَلَ اللَّـهُ سَکِینَتَهُ عَلَیْهِ وَأَیَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ کَلِمَةَ الَّذِینَ کَفَرُوا السُّفْلَىٰ ۗ وَکَلِمَةُ اللَّـهِ هِیَ الْعُلْیَا ۗ وَاللَّـهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ ﴿٤٠﴾
اگر او پیامبر را یارى نکنید، قطعاخدا او را یارى کرد: هنگامى که کسانى که کفر ورزیدند، او را از مکه بیرون کردند و او نفرِ دوم از دو تن بود آنگاه که در غار ثور بودند، وقتى به همراه خود مىگفت: اندوه مدار که خدا با ماست پس خدا آرامش خود را بر او فرو فرستاد و او را با سپاهیانى که آنها را نمىدیدید تأیید کرد و کلمه کسانى را که کفر ورزیدند پستتر گردانید و کلمه خداست که برتر است و خدا شکستناپذیرِ حکیم است. (۴۰)
انتهای پیام/