به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  مرداد سال ۶۰، یک هواپیمای بویینگ ۷۰۷ از ایران به مقصد فرانسه پرواز کرد. مهم‌ترین مسافران این پرواز، مسعود رجوی سرکرده گروهک تروریستی منافقین و ابوالحسن بنی‌صدر رئیس‌جمهور معزول ایران بودند. بعد‌ها فایلی از مسعود رجوی منتشر شد که او به‌صراحت می‌گفت در سال ۶۰ تا ۶۵ که در فرانسه حضور داشت، کاخ الیزه از اقدام منافقین در انفجار حزب جمهوری اسلامی و نخست‌وزیری اطلاع داشت. به‌طوری‌که اخبار انفجار حزب و دفتر نخست‌وزیری را به شکلی غیرمعقول، خبرگزاری فرانسه پیش از رسانه‌های داخلی ایران منتشر می‌کرد.

در آن دوران، فرانسه بیش از سایر کشور‌های اروپایی از منافقین حمایت رسمی می‌کرد. در همکاری منافقین و صدام نیز این فرانسه بود که بستر‌های لازم بین دوطرف را ایجاد کرد. هرچند در عملیات مرصاد، بخش اعظم اعضای گروهک تروریستی منافقین کشته شدند، اما حمایت‌های اروپا و آمریکا برای سازماندهی این گروهک هیچ‌گاه متوقف نشد. پس از اشغال عراق، آمریکا و اروپا با همکاری یکدیگر این گروهک را از لیست سازمان‌های تروریستی خارج و در آلبانی مستقر کردند. حمایت اتحادیه اروپا از این گروهک در سال‌های گذشته روند رو به رشدی داشته است و دولت‌های اروپایی مخفیانه و علنا از این گروهک حمایت می‌کنند؛ بخشی از این حمایت البته به دلیل دریافت پول‌هایی است که سیاستمداران اروپایی از این گروهک می‌گیرند و در ازای آن به لابی‌گری می‌پردازند. این حمایت‌ها در حالی است که این کشور‌ها به نقش این گروهک در شهادت بیش از ۱۷ هزار ایرانی آگاه هستند. در این گزارش نگاهی گذرا به حمایت‌های کشور‌های اروپایی از سازمان تروریستی منافقین پرداخته شده است.

بیشتربخوانید: «مرصاد» چگونه توهم منافقین را به کابوس تبدیل کرد؟

خروج از لیست گروه‌های تروریستی

پس از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، شورای امنیت در قطعنامه‌ای همه اعضای سازمان ملل را ملزم به قطع هرگونه کمک مالی به گروه‌های تروریستی کرد. به دنبال این قطعنامه، پیشنهاد بریتانیا در سال ۲۰۰۲ برای قرارگیری نام این گروهک در لیست سیاه تروریستی اتحادیه مورد تایید اعضا قرار گرفت. در آن زمان در این لیست، نام بیش از ۴۰۰نفر و ۱۰۰سازمان و نهاد قرار داشت و حذف یا اضافه کردن نام هر شخص یا سازمانی به لیست سیاه تروریستی اتحادیه اروپا، نیاز به رای موافق همه ۲۷ عضو اتحادیه داشت. اما لابی منافقین در دادگاه‌های کشور‌های اروپایی و پرداخت رشوه باعث شد در سال ۲۰۰۷ «دادگاه استراسبورگ» بالاترین مرجع قضایی اتحادیه اروپا رای به خروج این گروهک از لیست تروریستی بدهد. به دنبال رای دادگاه، در بهمن ۸۷ (ژانویه ۲۰۰۹) وزرای خارجه اتحادیه اروپا به خروج منافقین از لیست سیاه خود رای مثبت دادند. در تاریخ اتحادیه اروپا این اولین‌باری بود که اعضا تشکلی را از فهرست گروه‌های تروریستی خود خارج می‌کردند.

رجوی: اروپا به ما تروریست نمی‌گفت

پس از سرنگونی صدام در عراق، اسناد و فیلم‌های سرویس اطلاعاتی عراق از جلسات با عوامل منافقین به بیرون درز کرد. در یکی از این جلسات، مسعود رجوی سرکرده منافقین با ژنرال طاهر جلیل حبوش رئیس اطلاعات وقت عراق دیدار و گفتگو کرده است. در این گفتگو رجوی ضمن اشاره به ظرفیت‌ها و امکانات گروهکش برای جاسوسی، ترور و خرابکاری، روایت جالبی از ارتباط اروپا و منافقین دارد. او می‌گوید: «همان‌گونه که اطلاع دارید من در سال‌های ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۶ در پاریس بودم. در آن سال‌ها دشمنی این‌گونه با ما نبود و به ما تروریست نمی‌گفتند، هرچند کاخ سفید می‌دانست که چه کسی حزب جمهوری اسلامی را در ایران منفجر کرد و چه کسی و چرا عملیات علیه رئیس‌جمهوری و رئیس‌الوزرای ایران را انجام داد. آن‌ها می‌دانستند و خوب هم می‌دانستند، ولی صفت تروریست هم به ما نزدند.»

مجالس ایتالیا در تسخیر منافقین

در ایتالیا، گروهک تروریستی منافقین شبکه گسترده‌ای را تشکیل داده‌اند. این شبکه ارتباط مستحکمی با نمایندگان پارلمان ایتالیا برقرار کرده است. بر همین اساس نیز در جولای ۲۰۰۶ (مرداد ۸۵) گروهی از قانونگذاران ایتالیایی، چون پائولو گوزانتی، سناتور راست‌گرای ایتالیایی در یک کنفرانس خبری که در سنای ایتالیا با حضور تعدادی از قانونگذاران و اعضای گروهک منافقین برگزار شد، از دستگاه دیپلماسی کشورش خواست که «از مقاومت تبعیدشده ایرانی (منافقین) به قوی‌ترین شکل حمایت کند.» او در حالی از این گروهک به‌عنوان مقاومتی دموکراتیک یاد کرد که نام آن در لیست سازمان‌های تروریستی اروپا و آمریکا قرار داشت. دو سال بعد از این حمایت بخشی از پارلمان ایتالیا از منافقین، مریم رجوی بنابر دعوت گروهی از سناتور‌های ایتالیایی به ایتالیا سفر و در مجلس سنا سخنرانی و در مجلس نمایندگان ایتالیا کنفرانس مطبوعاتی برگزار کرد. جولای ۲۰۱۱ (تیر ۱۳۹۰) چند عضو مجالس نمایندگان و سنای ایتالیا در نشستی با سرکرده گروهک تروریستی منافقین، حمایت خود را از اقدامات منافقین اعلام کرده و خواستار اتخاذ اقدامات لازم از سوی دولت ایتالیا در مورد این گروهک شدند. در نشست‌های این گروهک تروریستی نیز همیشه برخی چهره‌های سیاسی ایتالیایی حضور دارند. سال گذشته «جولیو ترزا»، وزیر امور خارجه سابق ایتالیا در این نشست، منافقین را یک جایگزین دموکراتیک معتبر در ایران و متحد طبیعی غرب نامید.

اسکان در اروپا

با سرنگونی صدام در عراق، سرنوشت منافقین که از حامیان دیکتاتور عراق بودند، در هاله‌ای از ابهام قرار گرفت. اما خیلی زود عراق تصمیم خود درباره این گروهک را اعلام کرد. آذر سال ۸۲، به محض اینکه عبدالعزیز حکیم ریاست شورای حکومتی منحله عراق را بر عهده گرفت، حکم اخراج منافقین از کمپ اشرف عراق را به تصویب این شورا رساند و به منافقین سه هفته یعنی تا پایان سال میلادی ۲۰۰۳ مهلت داد عراق را ترک کنند. این حکم البته با فشار آمریکایی‌ها اجرایی نشد. پس از برخی درگیری‌ها بین منافقین و دولت عراق، دولت آمریکا به دنبال راهی برای نجات تروریست‌های منافق بود و درنهایت در سال ۲۰۱۱ طی توافقی قرار شد ساکنان اشرف به کمپ «لیبرتی» منتقل شوند و بعد به یک کشور ثالث بروند. رایزنی آمریکا و اروپا برای جانمایی منافقین در کشور‌های همسایه ایران به دلیل نگرانی کشور‌ها از پاسخ ایران به جایی نرسید. درنهایت کشوری که حاضر به پذیرش این گروهک تروریستی شد، کشور آلبانی بود. برای اولین‌بار در بهار ۲۰۱۳ و پس از توافق هیلاری کلینتون وزیر وقت امور خارجه آمریکا با سالی بریشا نخست‌وزیر سابق کشور آلبانی، ۲۰۰ نفر از اعضای منافقین از کمپ لیبرتی در عراق به آلبانی منتقل شدند. پس از آن این روند ادامه یافت و دولت آلبانی در مواجهه با پیشنهاد کمک مالی از سوی دولت آمریکا و سازمان ملل حاضر به پذیرش تدریجی سایر اعضای این گروهک شد. اعضای منافقین از نیمه بهمن ۱۳۹۴ تا ۱۹ شهریور ۱۳۹۵ طی تقریبا هفت ماه و ۵۳ نوبت پرواز عمدتا به آلبانی منتقل شدند. بعد‌ها رسانه‌ها افشا کردند که در آلبانی این گروهک در زمینی به مساحت ۳۴۰ هزار متر مربع (۳۴ هکتار) بر دامنه یک کوه، یک منطقه به‌شدت امنیتی ایجاد کرده و با خرج پول‌های هنگفت، یک شبکه مخابراتی به راه انداخته است و به‌منظور تاثیرگذاری بر مباحث مربوط به ایران (در سطح بین‌الملل) عملیات اطلاعاتی گمراه‌کننده را سازماندهی می‌کند.

فرانسه میزبان همیشگی

اعطای پناهندگی به مسعود رجوی با وجود اطلاع از عاملان انفجار حزب جمهوری اسلامی، از نخستین نشانه‌های همراهی فرانسه با اقدامات سازمان تروریستی منافقین بود. فرانسه اولین کشوری بود که پس از خروج این سازمان از لیست گروه‌های تروریستی، حاضر به اعطای پناهندگی سیاسی به اعضای منافقین شد. در چند سال گذشته منافقین بیش از هر کشوری در فرانسه آزادانه به فعالیت می‌پردازند و میتینگ‌های خود را برگزار می‌کنند. چند سالی است که فرانسه تبدیل به اصلی‌ترین پایگاه منافقین برای برگزاری نشست سالانه شده است. تیر سال گذشته و در اوج اعلام حمایت‌های اروپا از برجام، باز هم فرانسه میزبان نشست منافقین بود. نکته قابل توجه اینکه یک ماه پس از این نشست شهرداری منطقه یک پاریس در حمایت از گروهک تروریستی منافقین، بنر‌های سفارشی این گروه را روی ساختمان خود نصب کرد. سال گذشته در میانه برگزاری نشست منافقین، چند کشور اروپایی از جمله اتریش، بلژیک و فرانسه به‌طور همزمان مدعی شدند که طرحی را برای بمبگذاری در نشست گروهک منافقین خنثی کرده‌اند. به دنبال این ادعا، یک دیپلمات ایرانی در سفارت ایران در وین نیز به اتهام ارتباط با این طرح در آلمان بازداشت شده است.

کمک مالی به راست‌های افراطی اسپانیا

با ظهور جریان‌های دست راستی در اروپا (راست افراطی)، گروهک تروریستی منافقین با هدف گسترش نفوذ در این احزاب، حمایت مالی از آن‌ها را در دستور کار خود قرار داده است. دی سال گذشته روزنامه اسپانیایی «ال‌پائیس» در گزارشی افشا کرد که حزب راست افراطی اسپانیا موسوم به «وکس» که در سه سال اخیر در این کشور سروصدای زیادی کرده، ۱۴۶ مورد کمک مالی از گروهک منافقین دریافت کرده است. بر اساس آنچه این روزنامه نوشته «اعضای گروهک تروریستی منافقین ۸۰ درصد هزینه‌های یک میلیون یورویی تبلیغات این حزب در انتخابات پارلمان اروپا را در سال ۲۰۱۴ تقبل کرده است.» منافقین در این انتخابات از «آلخو ویدال کوادراس» حمایت کردند که سال ۲۰۰۹ از اردوگاه اشرف دیدن کرده بود. او در تمامی نشست‌های منافقین شرکت کرده بود و پس از آن بیانیه‌های مختلفی را با نمایندگان اروپایی، ضدایران به امضا رسانده که همه این موارد در جهت منافع گروهک منافقین شکل گرفته است.

نروژ و تغییر دموکراسی با منافقین

یکی دیگر از کشور‌های اروپایی که منافقین در آن فعالیت قابل‌توجهی دارند، کشور نروژ است. گفته می‌شود بیشترین فعالیت این گروهک در شمال اروپا، در اسلو پایتخت نروژ است. سال ۸۵ مریم رجوی، سرکرده گروهک تروریست منافقین، به دعوت پارلمان و بعضی از نمایندگان نروژ به آن کشور سفر و در جلسه کمیته روابط خارجی مجلس آن سخنرانی کرد. این گروهک همچنین در نروژ نشستی را با موضوع تغییر دموکراسی در ایران برگزار کرده است. دکتر تروند علی لینستاد، فعال مدنی و پزشک نروژی و رئیس جمعیت اسلامی اسلو در این باره گفته است که منافقین در حال تشکیل گروه‌هایی هستند و در نروژ کار پنهان سیاسی انجام می‌دهند. ما نمود کار‌های آن‌ها را زیاد نمی‌بینیم. سال ۸۸ یکی از محل‌های اصلی عملیات‌های منافقین، نروژ بود. اعضای این سازمان با راه‌اندازی سایت ها‌ی پوششی از خانه‌های تیمی و پایگاه‌های این فرقه در فرانسه (پاریس)، انگلیس (لندن)، آلمان (کلن) و نروژ (اسلو) علیه ایران در فضای مجازی فعالیت دارند.

انتقال به آلبانی با کمک آلمان

احتمال اینکه در اروپا کشوری وجود داشته باشد که سیاستمدارانش در نشست منافقین شرکت نکرده باشند، بعید به نظر می‌رسد. منافقین با دعوت از سیاسیون اروپایی به نشست‌های خود، چند ده هزار دلار به آنان پرداخت می‌کنند تا آنان با استفاده از نفوذ خود اقدام به لابی‌گری به نفع منافقین کنند. در کشورآلمان نیز سازمان منافقین خلق توانسته است حمایت بعضی از سیاستمداران سابق را به دست آورد. این افراد دیوانه‌وار مشغول لابی‌گری برای اهداف این سازمان هستند. با لابی‌های سیاسیون آلمانی، دولت آلمان در سال ۹۲ اعلام کرد آماده اعطای پناهندگی و میزبانی تعدادی از اعضای گروهک تروریستی منافقین مستقر در عراق است. یک‌سال بعد از این پیشنهاد، مریم رجوی در اسفند ۹۳ به برلین سفر کرد و دیدار‌هایی با هیات‌هایی از نمایندگان مجلس فدرال آلمان و شخصیت‌های سیاسی این کشور داشت. دولت آلمان و به‌ویژه آنگلا مرکل در جابه‌جایی منافقین از عراق به آلبانی نیز نقش ویژه‌ای ایفا کرد. به دنبال این اتفاق، مریم رجوی در شهریور ۹۵ با صدور بیانیه‌ای از مقامات آمریکایی و اروپایی به‌ویژه آنگلا مرکل صدراعظم آلمان به دلیل کمک به انتقال اعضای این گروهک از عراق به آلبانی تقدیر کرد. در پارلمان آلمان گروهی با نام «کمیته همبستگی آلمان برای ایران آزاد» وجود دارد که از منافقین حمایت می‌کنند.

عضو کابینه بریتانیا هوادار رجوی

گروهک تروریستی منافقین در انگلستان نیز توانسته‌اند با پرداخت‌های چند ۱۰ هزار دلاری، سیاستمدارانی را با خود همراه کنند. فروردین سال گذشته یک گردهمایی در پارلمان انگلیس با حضور نمایندگان پارلمان برگزار شد. در خبری که منافقین در سایت خود منتشر کرده‌اند چنین ادعا شده که در این نشست نمایندگان پارلمان از تمام احزاب انگلستان شرکت داشتند و از فراخوان برای آشوب در ایران و به‌رسمیت شناختن منافقین به‌عنوان آلترناتیو نظام حمایت کردند. در میان افرادی که در این نشست حضور داشتند، یک نام این روز‌ها از سایر افراد شناخته‌شده‌تر است؛ او کسی نیست جز «ترزا ویلیرز». او چند ماه بعد نیز در نشست منافقین در پاریس حضور داشت. در آن زمان برخی کارشناسان می‌گفتند ویلیرز از سیاستمداران طرفدار رژیم صهیونیستی است و دلیل حضور آن‌ها در کنفرانس پاریس بر اساس دستوری بوده که از رژیم صهیونیستی به او و دوستانش رسیده بود. هفته پیش و پس از انتخاب بوریس جانسون به نخست‌وزیری بریتانیا، او «ترزا ویلیرز» محافظه‌کار را به‌عنوان وزیر محیط‌زیست معرفی کرد. ویلیرز یکی از فعال‌ترین حامیان این سازمان تروریستی در دولت جدید انگلیس است. او دوسال به‌طور پی‌درپی در سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ در نشست‌های سالانه منافقین در پاریس شرکت کرده است. او در سخنرانی خود در نشست ۲۰۱۸ منافقین از حاضران خواسته بود تا امیدوار باشند روزی مریم رجوی بتواند برنامه ۱۰ ماده‌ای خود را برای آشوب در ایران اجرا کند.

هلند بهشت تروریست‌ها

در اروپا هلند را می‌توان کشور تروریست‌های مخالف ایران دانست. از کمونیست‌ها تا جدایی‌طلبان الاحوازیه و منافقین در این کشور به‌راحتی زندگی و فعالیت می‌کنند. دولت هلند خود را موظف می‌داند که به هر نحو ممکن از این گروهک‌های تروریستی پشتیبانی کند. در این کشور منافقین نفوذ ویژه‌ای در پارلمان دارند و حمایت‌های قابل تامل مالی از دولت دریافت می‌کنند. سال گذشته انتشار خبر ترور یک ایرانی ساکن هلند، پرده از حمایت‌های این کشور از منافقین برداشت. این قتل، اما مربوط به سه سال قبل می‌شد و همین ابهامات را بیشتر می‌کرد. ماجرا از این قرار بود که فردی به نام علی معتمد ۵۶ ساله، حوالی ساعت ۶:۵۰ صبح ۱۵ دسامبر ۲۰۱۵ (۲۴ آذرماه ۹۴) پس از خروج از منزلش، توسط دو مهاجم نقابدار به ضرب گلوله به‌شدت مجروح و همان روز در بیمارستان کشته می‌شود. اما چرا خبر این اتفاق سه سال بعد منتشر شد؟ دلیل این موضوع به هویت اصلی این فرد بازمی‌گردد. علی معتمد در واقع همان «محمدرضا صمدی‌کلاهی»، دانشجوی رشته برق دانشگاه علم و صنعت و عامل اصلی انفجار دفتر حزب جمهوری‌اسلامی بود. کلاهی سال‌ها بعد از فرار از تهران، در اوایل دهه ۸۰ میلادی، در پوشش نام مستعار «علی معتمد» از دولت هلند پناهندگی گرفت و در شهر المیره ـ نزدیک آمستردام ـ زندگی کرد. هویت اصلی او را هیچ کس حتی خانواده‌اش نیز نمی‌دانستند. دولت هلند به دلایل واهی پس از افشای این خبر، دو دیپلمات ایرانی را از خاک خود اخراج کرد. این در حالی بود که بعد‌ها دادگاه هلند بی‌ارتباط بودن پرونده قتل کلاهی با ایران را تایید کرد. منافقین حتی سالانه در مقابل پارلمان این کشور در آمستردام میتینگ سیاسی برگزار می‌کنند. میتینگ یکشنبه‌های منافقین مقابل پارلمان هلند از برنامه‌های روتین آنهاست. همچنین سالانه ۱۲، ۱۰ بار به سفارت ایران در لاهه حمله یا در مقابل آن تجمع می‌شود که عمده این اخبار از سوی سفارت ایران منتشر نمی‌شود.

منبع: روزنامه فرهیختگان

انتهای پیام/