به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، سنگ «سیترین» زرد یا طلایی گوهری از خانواده کوارتز است و پس از «کوارتز بنفش» یکی از مهم‌ترین اعضای این خانواده به حساب می‌آید. نام این سنگ از کلمه «سیتروس» به معنای لیمویی رنگ گرفته شده است که به رنگ زرد آن مربوط می‌شود.

رنگ سنگ «سیترین» به دلیل وجود آهن در آن بین زرد روشن تا زرد طلایی مایل به قهوه‌ای متغیر است و به صورت شفاف و نیمه شفاف در طبیعت یافت می‌شود. ظاهر این سنگ شش وجهی است و شباهت ساختاری زیادی به آمیتیست و کوارتز دودی دارد.
رنگ تیره این سنگ به «مادیرا سیترین» معروف است که از نام نوعی شراب گرفته شده و ارزش بالایی دارد، اما طرفداران این سنگ همان رنگ لیمویی آن را ترجیح می‌دهند.
معادن این سنگ در آمریکا، اسپانیا، روسیه، ماداگاسکار، فرانسه و انگلستان یافت می‌شود، اما کشور‌های اسپانیا، بولیوی و به خصوص برزیل در تامین این سنگ پیشرو هستند.
در ایران نیز سنگ «سیترین» در کوه‌ها و دشت‌های مازندران، همدان، کرمان، قم، کرمانشاه و گا‌ها در بخش‌هایی از خراسان یافت می‌شود که همیشه سنگ‌هایی با کیفیت از آن‌ها به دست نمی‌آید، اما در برخی از اوقات نمونه‌هایی به شفافیت و رنگ قوی نیز از این معادن کشف شده است.
در دوران باستان از این سنگ به عنوان محافظی در برابر سم مار و افکار شیطانی استفاده می‌شده است و، چون در آداب و رسوم قدیمی این سنگ باعث افزایش موفقیت و نعمت می‌شده به سنگ «موفقیت» نیز شهرت دارد.
در افسانه‌ها و روایاتی که از گذشتگان به یادگار مانده است، سنگ «سیترین» نه تنها انرژی مثبت آزاد می‌کند بلکه باعث از هم پاشیدن انرژی منفی نیز می‌شود.
برخی معتقدند سنگ «سیترین» به تعادل غده تیروئید کمک می‌کند و برای پاکسازی، تصفیه سموم سیستم هاضمه مفید است و هم‌چنین بر روی قلب، کلیه، کبد، عضلات، دستگاه ادراری و سیستم ایمنی بدن موثر است.
عده‌ای نیز بر این باورند که این سنگ انرژی شفادهی جسم را تقویت می‌کند، به فرد دارنده کمک می‌کند تا با تغییرات سازگار شود و احساس اعتماد به نفس و امنیت را همیشه همراه داشته باشد هم‌چنین همراه داشتن این سنگ زمان خواب ترس را از بین برده و خواب خوش در شب را تضمین می‌کند.
سنگ «سیترین» به دلیل قابلیت مقاوم بودن نیاز به مراقبت‌های خاصی ندارد، اما بهتر است از ضربه خوردن و قرار گرفتن در معرض حرارت حفظ شود.

منبع:دایره‌المعارف سنگ‌های قیمتی

انتهای پیام/