کارشناس سیاست خارجی گفت:سفر ظریف به کاراکاس بعد از عهد شکنی های آمریکا و غرب، تلاشی در جهت ایجاد توازن در عرصه بین المللی کشورمان است.

به گزارش خبرنگار حوزه سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان چندی پیش به منظور شرکت در اجلاس وزیران امور خارجه «نم» به کاراکاس سفر کرد، این اجلاس از ۲۱ تا ۲۳ جولای در کاراکاس برگزار شد و ظریف ضمن شرکت در این نشست با تعدادی از همتایان خود نیز دیدار و رایزنی خواهد کرد.

رایزنی با رئیس جمهور، رئیس مجلس و وزیر امورخارجه ونزوئلا از دیگر برنامه‌های سفر دیپلمات ارشد کشورمان به کاراکاس  بود. او سپس به منظور رایزنی با مقامات نیکاراگوئه و بولیوی عازم این دو کشور شد.

حسن عابدینی کارشناس سیاست خارجی در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: در حقیقت جنبش غیر متعهد‌ها بعد از سازمان ملل بزرگترین نشست از لحاظ تعداد دولت های شرکت کننده در آن محسوب می شود و کشور‌هایی از ۵ قاره در آن مشارکت دارند.

وی افزود: حدود ۶۰ سالی است که از عمر تشکیل سازمان غیرمتعهد‌ها می‌گذرد و در این مدت آنها  توانسته اند اثر گذاری فراوانی در موضوعات بین المللی داشته باشند، در واقع این سازمان در اوج جنگ سرد در بلگراد، پایتخت یوگسلاوی، تأسیس شد و شامل کشور‌هایی می‌شد که به هیچ‌یک از بلوک‌های قدرت نظام جهانی وابستگی و تعهدی نداشتند، همچنین از بنیان گذاران آن می توان جمال عبدالناصر دومین رئیس‌جمهور مصر، جواهر لعل نهرو اولین نخست‌وزیر هند و احمد سوکارنو نخستین رئیس‌جمهور اندونزی نام برد.

عابدینی با بیان اینکه جنبش غیرمتعهد‌ها تا امروز توانست، به بیشتر اهداف خود برسد، تاکید کرد: اگرچه در طی سال‌های مختلف برخی از کشور‌ها علی رغم وابستگی‌های سیاسی در قالب جنبش غیر متعهد‌ها هم مشارکت دارند، ولی در هر حال این جنبش توانسته نقش بسیاری در حوزه نظام بین الملل ایفا کند.

کارشناس سیاست خارجی ادامه داد: جایگاه جنبش غیر متعهد‌ها به ویژه از ۶ سال پیش که ریاست آن به ایران واگذار شد، ارتقا یافت چراکه تهران با ایجاد دستور کار‌های لازم تلاش کرد تا زمینه برای تاثیر گذاری موثر غیر متعهد‌ها بر مسائل بین المللی، فراهم شود.

وی افزود: از ۳ سال پیش که ریاست جنبش غیر متعهد‌ها به ونزوئلا منتقل شد، کاراکاس هم تلاش کرد مواضع ایران را دنبال کند، ولی نظام بین الملل طی ۴ سال گذشته  به دلیل درگیری کشور‌های غرب آسیا با پدید‌هایی مثل داعش، تروریست‌های تکفیری، نا امنی‌هایی که در عراق سوریه و اتفاقاتی که در یمن افتاد، شرایط  به گونه‌ای بود که متاسفانه جنبش عدم تعهد نتوانست به وظایف خود عمل کند.

عابدینی با اشاره به چند سالی که ریاست جنبش عدم تعهد بر عهده ونزوئلا بود، تصریح کرد: کاراکاس در چند سال گذشته تحت فشار سنگین سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و نظامی غربی به رهبری ایالات متحده، قرار گرفت و فرصت آن را نداشت که از جنبش عدم تعهد در مسیر ارتقاء بینش افکار عمومی استفاده کند.

کارشناس سیاست خارجی ادامه داد: با این حال بعد از مرگ چاوز همه انتظار داشتند که حکومت مرکزی ونزوئلا سرنگون شود، ولی ما شاهد بودیم که طی ۶ ماه گذشته به قدری فشار بر روی کاراکاس سنگین شد که تا مرز کودتا پیش رفت، ولی اکنون ونزوئلا در حال برگزاری نشست جنبش عدم تعهد است ، در حقیقت کاراکاس توانسته به یک ثبات نسبی برسد و از آن بحرانی که آمریکایی‌ها و غربی‌ها ایجاد کرده بودند، عبور کند.

بیشتر بخوانید:

• ظریف: با تروریست‌ها مذاکره نمی‌کنیم/ اقداماتی که آمریکا به اسم تحریم انجام می‌دهد، تروریسم اقتصادی است
  
• ظریف در ادامه تور آمریکای جنوبی خود وارد نیکاراگوئه شد

وی افزود: آمریکایی‌ها طی ۴ ماه گذشته ادعا می کردند که دولت مادورو سرنگون شده است و با حمایت از خوان گوآیدو عملا آن را به عنوان رئیس جمهور شناخته بودند، ولی امروز شاهد هستیم که دولت مستقر ونزوئلا همچنان پا برجاست و توانسته بسیاری از نا آرامی‌ها را پایان ببخشد و این موضوع خبر از ظرفیت بسیار بالای موجود در کاراکاس دارد.

عابدینی با اشاره به سفرظریف به کاراکاس، گفت: این سفر بعد از عهد شکنی مستمر آمریکا و کشور‌های اروپایی ، حکایت از آن دارد که ایران اقدام به توازن سیاست خارجی خود در تمامی جغرافیای سیاسی بین الملل کرده است، در حقیقت این فرصت بسیار استثنایی برای کشور ما است که بتواند فارغ از چشم داشت به کشور‌هایی که اساس همکاری شان مبتنی بر استعمار و سلطه طلبی است با سایر مناطق دنیا روابط خود را توسعه دهد که خوشبختانه در این حوزه هم موفق بوده است.

کارشناس سیاست خارجی با اشاره به روابط ایران با آمریکای لاتین و آمریکای جنوبی در طی یک دهه گذشته، تصریح کرد: کشور‌های آمریکای لاتین طی ۱ دهه گذشته ظرفیت بسیار خوبی را در گسترش روابط با ایران داشتند و به نظر می‌رسد که سفر ظریف به کشور‌های آمریکای لاتین و آمریکای جنوبی که هم اکنون به ونزوئلا، گواتمالا و بولیوی خواهد بود، زمینه گسترش روابط را فراهم می‌کند و این موضوع می‌تواند به نفع ملت‌های دو منطقه تمام شود.

انتهای پیام/