در کنار رجزخوانی‌های وقت و بی‌وقت ترامپ، یافتن راه‌حلی برای مقابله آبرومندانه با ایران به شکلی که کمترین آسیب به هیمنه نظامی آمریکا وارد شود، در دستور کار پنتاگون قرار دارد.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، ٣٢سال پس از درخواست کویت از ایالات متحده مبنی بر اسکورت تانکر‌های نفتکش این کشور در خلیج‌فارس توسط ارتش آمریکا، این روز‌ها بار دیگر شاهد زمزمه‌های مبنی بر به جریان‌افتادن طرحی مشابه در این آبراه حساس هستیم، با این تفاوت که در سال ١٩٨٧ منطقه درگیر جنگی مهیب در زمین، دریا و هوا بود، اما امروز چنین وضعیتی بر خلیج‌فارس حاکم نیست.

جنگ نفتکش‌ها ورژن ترامپ / تشکیل ائتلاف بر پایه ادعا‌های کذب!

در واقع با کنارهم گذاشتن اتفاقات هفته گذشته، از توقیف نفتکش ایرانی در جبل‌الطارق گرفته تا جنجال اسکورت تانکر انگلیسی در خلیج‌فارس، به نظر می‌رسد دست‌هایی در کارند تا تجربه سال ١٩٨٧ مشهور به «جنگ نفتکش‌ها» را در سال ٢٠١٩ نیز تکرار کنند.
آمریکا و درک پایان دوران بزن دررو!

بعد از ساقط‌شدن پهپاد فوق پیشرفته گلوبال هاوک در آب‌های خلیج‌فارس، ایالات متحده آمریکا به وضوح دریافت که این‌بار برخلاف دهه٧٠میلادی مواجهه نظامی با ایران برایش بدون خسارت و هزینه نخواهد بود، پس در کنار رجزخوانی‌های وقت و بی‌وقت ترامپ، یافتن راه‌حلی برای مقابله آبرومندانه با ایران به شکلی که کمترین آسیب به هیمنه نظامی آمریکا وارد شود، در دستور کار پنتاگون قرار گرفت. حال به نظر می‌رسد طرح تشکیل یک ائتلاف بین‌المللی برای اسکورت کشتی‌های تجاری در خلیج‌فارس، مولود چنین رهیافتی باشد.


بیشتربخوانید: آمریکا بازنده رسانه‌ای پهپاد!


مشاوران سیاسی و نظامی کاخ سفید خوب می‌دانند که امروز دیگر مانند اواخر دهه٧٠ آمریکا نمی‌تواند یک‌تنه وارد معرکه درگیری در منطقه خلیج‌فارس شود، چه آن‌که نه ایران آن کشوری است که برای تهیه یک موشک ضدکشتی ساده در بازار سیاه به مشکل برمی‌خورد، و نه آمریکا آن ابرقدرتی است که دنیایی را به آتش می‌کشید و حتی خط و خش بر تنه ناو‌ها و هواپیماهایش نمی‌افتاد! البته مقایسه ریگان با ترامپ هم موضوع دیگری است که آمریکایی‌ها را نسبت به آغاز هرگونه ماجراجویی آن هم هزاران کیلومتر دورتر از مرز‌های خود محتاط می‌کند!

این‌که آیا ایالات متحده موفق خواهد شد تشکیل ائتلاف مورد نظر خود برای اسکورت نظامی کشتی‌های تجاری در خلیج‌فارس را به سرانجام برساند، سوالی است که دیر یا زود پاسخ آن مشخص خواهد شد. در واقع آرایش چنین ائتلافی برای آمریکا کار خیلی دشواری نیست، اما این‌که چه کشور‌هایی در ائتلاف کذایی فوق حضور داشته باشند، قطعا برای کاخ سفید و شخص ترامپ مهم است؛ زیرا این اعضای حاضر در ائتلاف هستند که کیفیت، کارایی و تاثیرگذاری آن را تعیین می‌کنند. منهای انگلستان به عنوان یکی از آتش‌بیاران معرکه و تعدادی از کشور‌های حوزه خلیج‌فارس و البته چند متحد پای کار قدیمی، چون لهستان و استرالیا و امثال آن، بعید به نظر می‌رسد کشور مهم دیگری حضور در ائتلافی که سیاست بحران‌زایی مصنوعی را در دستور کار خود قرار داده است، به جان بخرد. مخصوصا که هم تهران و هم سپاه پاسداران ادعا‌های واهی واشینگتن و لندن مبنی بر ایجاد مزاحمت از سوی شناور‌های سپاه برای یک شناور انگلیسی را بشدت تکذیب کرده و بر امن‌بودن منطقه خلیج‌فارس صحه گذاشته‌اند.

منبع: شهروند

انتهای پیام/

برچسب ها: دوناد ترامپ ، قدرت
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار