
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، روز جمعه ویدیویی در شبکههای اجتماعی منتشر شد که بارها دیده شد؛ پزشک یزدی که ویزیتش ۵۰۰ تومان است، آنهم در شرایطی که هزینه دوا و درمان سرسام آور است، پزشکی پیدا شده که از مال دنیا چشم پوشیده و تلاش میکند، مرهمی باشد بر درد همنوعان خود. این پزشک در گفتوگویی درباره انگیزهاش از این سبک درمان گفت: مطبم در منطقهای است که مردمش اوضاع مالی خوبی ندارند و من تلاش میکنم شرایط آنها را درک کرده و حداقل هزینه درمانشان را کم کنم.
بیشتربخوانید: ماجرای توصیه رهبر انقلاب به مجری چادری صداوسیما
این ویدیو حال همه کسانی که آن را دیده بودند خوب کرد و این تلنگر را به همه ما زد که بنا به توانمندیهایی که داریم به دیگران کمک کنیم، مصداق این شعار: از خودمان شروع کنیم. با دیدن این ویدیو این سوال در ذهن شکل میگیرد، وقتی که به اشتراک گذاشتن اتفاقات و اخبار خوب به این میزان حالمان را خوب میکند پس چرا بیشتر اخباری که در رسانهها (دیداری، شنیداری، مکتوب و شبکههای اجتماعی) منتشر میشود، منفی است آیا تزریق این حجم اخبار منفی به جامعه و روان مردم لازم است؟
با فضه حسینی، گوینده اخبار ساعت ۱۴ شبکه یک هم صحبت شدم تا جوابهای او به این دو سوال را بشنوم.
حسینی میگوید: امروزه رقابت در انتشار خبر و تعداد بازدیدکنندگان خبر برای رسانهها تبدیل به اولویت شده است. دیگر مهم نیست خبری که منتشر میکنند، درست است یا غلط، مثبت است یا منفی. دیگر مهم نیست که آن خبر چه تاثیری بر روان مردم دارد. مرزهای اخلاقی نادیده گرفته میشود تا خبر پربیننده شود و در شبکههای اجتماعی لایک بیشتری بگیرد و بیشتر پسندیده شود تا صاحبان آن رسانه از قِبل این تعداد دنبالکننده بتوانند به مقاصد اقتصادی خود دست پیدا کنند و مثلا آگهی بیشتری بگیرند. به حسینی میگویم: این که مردم، مخاطب اخبار منفی هستند، صاحبان رسانهها در هرشکل و فرمی را به سمت انتشار این اخبار میبرد. در واقع در این میان هم مخاطبان هم رسانهها به یک اندازه مقصرند. به نظرتان چگونه میتوان مسیر این جریان را تغییر داد. به نظر حسینی، آدمها وقتی حالشان بد است به دنبال اخبار منفی هستند تا حال بد خود را تایید کنند. این گوینده میگوید: جامعه ما حالش خوب نیست، فشارهای اقتصادی اصلیترین عامل این اتفاق است. راستش در جامعه ما فرهنگسازی نشده که وقتی حالمان بد است باید یک جایی آن را قطع کنیم و اگر مدام اخبار بد را رصد و پیگیری کنیم نه تنها دیگر قادر به پیدا کردن راهحل برای مشکل نخواهیم بود که حالمان بدتر هم خواهد شد.
حسینی بر این باور است که مردم ما بهناگهان به سبب گوشیهای هوشمند و نرمافزارها و اپلیکیشنهایی که روی این گوشیها نصب هستند با دنیایی تازه روبه رو شدند، قبل از اینکه فرهنگ استفاده از این فناوریها را آشنا شویم در معرض آنها قرار گرفتیم و آنقدر هیجانزده شدیم که به این فکر نکردیم که کدامیک از آنها برای ما لازم هستند و کدامیک نه! آیا لازم هست ما از صبح تا شب در معرض همه نوع خبر قرار بگیریم؟ کدام گروه از اخبار بیشتر به کارمان میآید و حالمان را خوب میکند؟ ما به مشتری هر جور خبری تبدیل شدیم و صاحبان رسانهها و گردانندگان شبکههای اجتماعی که دیدند ما مشتری دائم هستیم بدون درنظر گرفتن کیفیت آنچه به ما میدهند، هر جور جنس و خوراک رسانهای را در سبد ما قرار میدهند. در این شرایط خود ما باید دست به کار شویم و سبد رسانهای خود را مدیریت کنیم که این مسأله کاملا به میزان سواد رسانهای هر فرد بستگی دارد. حالا که لاجرم در معرض گوشیهای هوشمند و اپلیکیشنهای آن قرار گرفتهایم و دیگر از آنها گریزی نیست، باید از همین ابزار برای افزایش سواد رسانهای استفاده کنیم. رسانههای متفکر و متعهد باید این کار را انجام بدهند و به مردم هشدار دهند که لازم نیست مشتری همه اخبار باشند.
از حسینی میپرسم چرا مردم با این که میدانند در معرض اخبار بد قرار گرفتن حالشان را بدتر میکند باز هم این اخبار را پیگیری میکنند؟ این گوینده میگوید: این ذهنیت برای ما شکل گرفته که خبر خوب که خوب است و نیاز به انتشار یا پیگیری ندارد. باید از اخبار بد با خبر باشیم تا بتوانیم از خودمان مراقبت کرده یا آماده واکنش به موقع باشیم. این فرهنگ باید اصلاح شود. باید به مردم بگوییم که در معرض اخبار خوب قرار گرفتن یعنی امیدواری بیشتر به زندگی. یعنی هرچقدر هم شرایط سخت باشد، میتوان با عزم فردی و جمعی اتفاقات خوب را رقم زد. رسانهها باید تلاش خود را برای پیدا کردن اخبار و اتفاقات خوب بیشتر کنند. راستش این روزها اتفاقات ناگوار بیشتر از اتفاقات خوب است، اما یافتن و نشردادن آنها باعث میشود، تعدادشان بیشتر شود. سایتهای خبری، روزنامهها و شبکههای اجتماعی دستشان در انتشار اخبار خوب بازتر است. در صدا و سیما، چون مخاطب بسیار زیاد است، ملاحظاتی هم وجود دارد که مهمترینش تایید صحت خبر یا اتفاق است. همین پزشک یزدی را تلویزیون پوشش داد، اما وقتی که صحت آن را تایید کرد.
با همه اینها صدا و سیما هم میتواند با استفاده از خبرنگارانی که در شهرستانها و مراکز استان دارد، اخبار خوب را پیدا کرده و آنها را منتشر کند. جامعه ما به تزریق خبرها و اتفاقات خوب نیاز دارد تا مردم امیدوارتر به زندگی ادامه دهند. باید مدام به ما یادآوری شود همانطور که خوردن هر غذا و آشامیدنی برای بدن ضرر دارد و به ما آسیب میزند، خواندن، شنیدن و دیدن همه اخبار هم لازم نیست، چون برای روان ما آسیبزاست. باید یاد بگیریم برای داشتن یک زندگی خوب به چه گروه از اخبار و به چه میزان نیاز داریم تا بتوانیم حضورمان در شبکههای اجتماعی و سایتهای خبری را مدیریت کنیم. وقتی سواد رسانهای ما بالا برود، میتوانیم انتظار داشته باشیم که صاحبان رسانههای مختلف، خوراک خوب و مفیدی را برای ما تهیه کنند.
منبع: روزنامه جام جم
انتهای پیام/