ساخت ۳ ماژول فضایی توسط روس‌ها/ توسعه بخش روسی ایستگاه فضایی بین‌المللی
اتصال ماژول‌های فضایی به ایستگاه فضایی بین‌المللی تا سال ۲۰۲۲ نهایی می‌شود و بخش روسی این ایستگاه به میزان ۶۰ درصد افزایش می‌یابد.
به گزارش خبرنگار حوزه فن‌آوری گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، کارشناسان آژانس فضایی روس کاسموس در نظر دارند بخش روسی ایستگاه فضایی بین المللی را افزایش دهند، پس از پایان ماموریت فضایی شاتل کار ساخت و افزودن بخش‌های اروپایی و آمریکایی ایستگاه فضایی بین المللی متوقف شده است و تنها فضانوردان و محموله‌های خوراک و تجهیزات علمی و تعمیراتی با استفاده از کپسول فضایی سایوز یا به تازگی کپسول فضایی کارگو دراگون به ایستگاه فضایی بین المللی منتقل می‌شود.
کار ساخت و راه اندازی ایستگاه فضایی بین المللی در اواسط دهه ۱۹۹۰ میلادی شروع شده است، پیش از آن ایستگاه فضایی میر متعلق به اتحادیه جماهیرشوروی در مدار کره زمین فعال بود که پس از بازنشستگی و فرود آن در جو مدار کره زمین دانشمندان ایستگاه فضایی بین المللی را با قیمت ۱۰۰ میلیارد دلار ساختند و روانه فضا کردند.
اکنون در ایستگاه فضایی آزمایشگاه‌هایی برای ناسا، آژانس فضایی اروپا و آژانس فضایی روسیه به نام روس کاسموس وجود دارد که روس‌ها اکنون در نظر دارند ماژول‌هایی به آزمایشگاه خود بیفزایند.
برخی از این ماژول‌ها برای ایستگاه فضایی میر ۲ طراحی شده بود که NEP نام داشت، ماژول NEP از دو بخش تشکیل شده بود، یک ماژول و بخشی دارای آرایه‌های خورشیدی، بازوی رباتیک و بخش تامین انرژی که سبب رفع وابستگی بخش روسی به پنل‌های خورشیدی آمریکا می‌شد.
ساخت ماژول NEP پیش از نهایی شدن به دلیل کمبود بودجه در سال ۲۰۰۴ لغو شد، اما دانشمندان طرح ساخت ماژول جدیدی به نام Nauka را شروع کردند.
Nauka یک ماژول آزمایشگاهی چند منظوره است که افزون بر تجهیزات علمی و سخت افزاری، جایگاه‌هایی ویژه برای اقامت فضانوردان دارد.
این ماژول دارای آرایه‌های خورشیدی، رادیاتور‌ها و بازوی رباتیک است، بخش‌های یدکی و اولیه ماژول در سال ۲۰۱۰ بر بدنه ایستگاه فضایی بین المللی نصب شده است، اما ارسال بخش‌های اصلی هنوز به دلیل مشکل‌های مختلف اجرایی نشده است.
کارشناسان روس در نظر دارند تا پایان سال ۲۰۲۰ ماژول Nauka را با کلیه بخش‌ها به طور کامل در ایستگاه فضایی بین المللی مستقر کنند.
پس از ماژول Nauka دومین ماژول جدید روس‌ها Prichal node نام دارد، این ماژول دارای ساختاری کروی است و زیربدنه ماژول Nauka نصب می‌شود.
این ماژول به کپسول فضایی سایوز و دیگر کپسول‌های فضایی جدید از جمله اسپیس ایکس و بوئینگ یا اوریون ناسا اجازه می‌دهد تا به ایستگاه فضایی بین المللی متصل شوند.
بنا بر پیش بینی‌های انجام شده کارشناسان در نظر دارند ماژول فضایی Prichal node را در دسامبر ۲۰۲۰ با استفاده از یک فضاپیما به ایستگاه فضایی بین المللی متصل کنند.
سومین ماژول روسی که محققان در مراحل نهایی ساخت آن قرار دارند، ماژول Science-Power نام دارد که با نام هایی چون SPM-۱ یا NEM-۱ هم شناخته می‌شود.
این ماژول فضایی دارای بخش‌های پشتیبانی از خدمه، تجهیزات پزشکی، وسایل مورد نیاز برای زندگی فضانوردان چون تجهیزات ورزشی و قفسه‌های حمل و نگهداری محموله‌های فضایی است، از جمله دیگر امکانات این ماژول پنل‌های خورشیدی بزرگ، آنتن ماهواره ای، رادیاتور و یک پایانه بارگیری خارجی برای دریافت یا ارسال محموله‌ها به ایستگاه فضایی است.
اکنون هرسه ماژول جدید ایستگاه فضایی بین المللی آخرین آزمایش‌ها برروی زمین را با موفقیت پشت سرگذاشته اند و فضانوردان روس برای آموزش زندگی در فضا و یادگیری کار با تجهیزات برروی زمین درون ماژول‌ها تمرین می‌کنند.
کارشناسان پیش بینی می‌کنند اتصال هر سه بخش ماژول‌های فضایی به ایستگاه فضایی بین المللی تا سال ۲۰۲۲ نهایی می‌شود که به این ترتیب بخش روسی ایستگاه فضایی به میزان ۶۰ درصد افزایش می‌یابد، استفاده از پنل‌های خورشیدی در این بخش‌های جدید سبب می‌شود تا وابستگی انرژی الکتریکی روسیه به آمریکا در فضا از بین برود.
روس‌ها پیش‌تر درنظر داشتند با اتصال ماژول‌های جدید، بخش روسی را از ایستگاه فضایی بین المللی جدا و آن را تبدیل به یک ایستگاه فضایی مستقل به نام OPSEK کنند که در سال ۲۰۱۷ اعلام کردند از انجام این پروژه منصرف شده‌اند.
منبع: nasaspaceflight
انتهای پیام/
