به گزارش خبرنگار حوزه دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، ثبت تصاویر سیاه و سفید که یک عنصر خاص و مهم بنام رنگ از آن حذف شده است در کنار ثبت تصاویری خاص از چهره افراد که به پرتره مشهور است، در ذهن بسیاری از افراد کاری سخت و نشدنی است اما با دانستن یک سری از نکات و تمرین می توان همان حس و یا حتی چند برابر آن حس را که از یک عکس رنگی دریافت می شود از یک عکس سیاه و سفید دریافت کرد. اما چگونه؟! شاید اولین سوالی که در ذهن افراد پیرامون عکاسی سیاه و سفید بوجود آید، این باشد که؛ چرا باید در عصر دوربینهای دیجیتال که میتوانند میلیونها رنگ را به صورت واضح ثبت کنند به عکاسی سیاه و سفید از چهره روی بیاورید؟
عکاسی سیاه و سفید از ابتدای اختراع عکاسی یکی از پایههای ثابت عکاسی محسوب می شده است و در مقابل عکاسی رنگی تنها از زمان هلیوگرافهای نیسهفور نیِپس مورد استفاده قرار گرفتهاند. بحثهای بسیاری میان طرفداران هر دو جناح وجود دارد اما از نظر بسیاری افراد، یک تصویر سیاه و سفید خوب تمام جزئیات غیرضروری را از یک تصویر حذف میکند و به شما کمک میکند بدون حواسپرتیهای ایجاد شده توسط رنگ، روی اجزا خاصی از تصویر تمرکز کنید!
عکاسی از چهره یا پرتره یکی از سبکهایی است که تصاویر سیاه و سفید میتوانند خیلی زیبا باشند، مانند هر تکنیک دیگری در عکاسی سیاه و سفید از چهره نکتههایی وجود دارند که به شما کمک میکنند مطمئن شوید تصاویر شما بیشترین تاثیرگذاری را دارند. اما باید بدانید که در روزهای آغازین عکاسی، عکاسها هیچ انتخابی به جز عکاسی سیاه و سفید نداشتند. سپس در سال ۱۹۳۶، «کوداکروم» (Kodachrome) عکاسی رنگی را به جهانیان هدیه کرد، اما عکاسی سیاه و سفید منسوخ نشد و در عوض رونق گرفت. عکاسی سیاه و سفید جدید، در بهترین حالت، هنر تلقی میشود و بسیاری از عکاسان از آن به عنوان خالصترین نوع عکاسی یاد میکنند، پس چرا عکاسی سیاه و سفید اینقدر تحسین برانگیز شده است؟
یکی از دلایل آن، این است که رنگها حواس را پرت میکنند. آنها توجه را از جلوههای بصری عکس دور میکنند؛ بافت ها، تضادها، اشکال، فرمها و نور ها. یک عکاس سیاه و سفید باید بداند که چگونه همه این موارد را در عکس خود لحاظ کند تا عکسی به یاد ماندنی داشته باشد. دلیل دیگر این است که عکاسی رنگی در حد متوسط آن بسیار فراگیر شده پس عکاسی سیاه و سفید میتواند تنوع ایجاد کند. از دید هنرمندانه؛ عکاسی رنگی واقعیت را تشریح میکند اما در حالی که عکاسی سیاه و سفید واقعیت را تفسیر میکند.
برای بسیاری از عکاسهای سیاه و سفید فراتر از یک انتخاب خلاقانه در مرحله ویرایش تصویر است و یک ذهنیت خاص است. اگر با اطلاع از اینکه به دنبال یک عکس سیاه و سفید از چهره هستید شروع به عکاسی کنید، میتوانید مطمئن شوید که قبل از فشار دادن شاتر، تمام عناصر مورد نیاز برای گرفتن یک عکس مونوکروم خوب داخل کادر هستند. موضوعاتی مانند کنتراست تونالیته، کنتراست نورپردازی و احساسات متناسب از طرف سوژه تماما موضوعاتی هستند که اصلاح آنها پس از عکاسی کار خیلی سختی است.
اگر تصور اینکه یک عکس به صورت سیاه و سفید چطور به نظر میرسد برای شما کار سختی است، تلاش کنید دوربین خودتان را روی حالت مونوکروم تنظیم کنید و با اینکه استفاده از این حالت برای گرفتن تصویر نهایی توصیه نمیشود، اما اگر با فرمت RAW عکاسی کنید تمام دادههای رنگ عکس گرفته شده به همراه فایل عکس ذخیره میشوند و به محض وارد کردن آن در لایتروم و یا Adobe Camera Raw عکس رنگی را مشاهده میکنید. استفاده از این حالت به شما کمک میکند یک ایده کلی از عکس سیاه و سفید نهایی داشته باشید و بیشترین میزان تطبیقپذیری را در مرحله ادیت عکس داشته باشید.
چشم های سوژه ها، مهمترین قسمت اکثر پرترهها است! چشمهای سوژه معمولا نقطه کانونی عکس هستند و بقیه عکس براساس چشمهای سوژه شکل میگیرد. در زمان عکاسی سیاه و سفید از چهره این اصل بیشتر صدق میکند. با حذف رنگ، یک عکس سیاه و سفید به شکلها و فرمهای هندسی تبدیل میشود. چشمها شکلی است که همه میتوانند آن را تشخیص دهند و به سرعت توجه کاربر را به خودشان جلب میکنند و به همین منظور مطمئن شوید که چشمهای سوژه کاملا نورپردازی شدهاند و فوکوس عکس نیز روی آنها است.
هنگام گرفتن عکس سیاه و سفید از چهره ، مابقی بخشهای صورت نیز برجسته میشوند. میتوانید با انتقال احساسات از این ویژگی به نفع خودتان استفاده کنید. حتی کوچکترین تغییر در نحوه ابراز احساسات کاربر باعث تغییر بزرگی در تصویر میشود. موضوعاتی مانند ابروی بالا رفته، جابجایی کوچک در گوشههای دهان و خط لبخند زیر چشم سوژه نیز میتواند تاثیر به سزایی روی عکس شما داشته باشد.
یک تمرین وجود دارد که با انجام دادن آن به همراه سوژه میتوانید لیستی از احساسات خوبی که به شما کمک میکند داشته باشید. لیستی از عبارات و کلمات تهیه کنید و از سوژه بخواهید به آنها واکنش نشان دهند و بگویند نسبت به هر کدام چه احساسی دارند. این کلمات میتوانند شرح ساده احساساتی مانند عشق، ناراحتی، لذت، عصبانیت و یا… باشند. برای نشان دادن احساسات متفاوتتر نیز میتوانید از عبارات انتزاعیتر و یا بامزهای مانند چیزبرگر، سیاست، کارتون توپولوها و… استفاده کنید. این کار میتواند روی سوژههایی که هنگام عکاسی اضطراب و یا استرس دارند تاثیر بگذارد و احساسات آنها را بهبود ببخشد.
هنگام انجام نورپردازی برای گرفتن عکس سیاه و سفید از چهره، هیچ قانون تعریف شدهای وجود ندارد. اگر به دنبال تصاویر کنتراست بالا با تغییر تون سخت هستید باید از یک منبع نور سخت استفاده کنید. در صورتی هم که تونهای نرم و تصاویر آرام را دوست دارید، از یک منبع نور نرم استفاده کنید. این موضوع کاملا به سلیقه شخصی شما بستگی دارد. اگر هم نمیدانید سلیقه شما به چه صورت است، ابتدا سعی کنید ده عکس سیاه و سفید که برای شما مهم هستند را انتخاب کنید و سعی کنید آنها را از نظر نور مهندسی معکوس کنید.
اگر قصد دارید از عکسهای سیاه و سفید چهره با کنتراست بالا بهره ببرید، بهترین توصیه این است که با نور کنتراست ایجاد کنید، نه در فتوشاپ. تغییرات کلی کوچک مشکلی ندارند و به تصویر نهایی شما آسیب نمیرسانند، اما نمیتوانند کنتراست را خیلی بالا ببرند. سعی کنید برای تغییر کنتراست با فتوشاپ آن را بین +۱۵ تا -۱۵ محدود کنید و از تکنیک Dodge And Burn انتخابی خودتان استفاده کنید.
اگر درحال کار روی یک عکس هستید که انتظارات شما را برآورده نمیکند، ممکن است از خودتان بپرسید که آیا سیاه و سفید کردن آن به بهتر شدنش کمکی میکند؟ جواب خیر است. سیاه و سفید کردن عکس اغلب اوقات باعث تاکید روی نقصهای آن میشود و یک عکس بد چه رنگی باشد و چه سیاه و سفید یک عکس بد است.
برخی سوژههای خاص مشخص است که باید به صورت سیاه و سفید از آنها عکاسی شود. اما دیگر سوژهها ممکن است تا این حد واضح نباشند. مشخص است که باید از رنگهای روشن و قوی به صورت رنگی عکاسی کنید، اما با حذف عنصر رنگ میتوانید نحوه دیدن یک صحنه یا سوژه را تغییر دهید و زمانی که میخواهید بیننده عکس روی یک عنصر خاص متمرکز باشد، رنگ به عنوان یک عنصر گرافیکی ممکن است باعث حواسپرتی بیننده شود و باید حذف شود.
انتهای پیام/
با کدوم اینترنت
منتشرش کنیم ؟؟؟!
حتما بزاریمش تو پارسی جو هههههه